Σε μια απομόνωση στη διεθνή πολιτική σκηνή οδηγεί τη χώρα του ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με το BBC.
O ανταποκριτής του βρετανικού δικτύου στην Κωνσταντινούπολη, Μαρκ Λόουεν, σε εκτενές του άρθρο σημειώνει πως «κατά τη διάρκεια της 11χρονης θητείας του ως πρωθυπουργός, η Τουρκία ήρθε επιτέλους στο διεθνές προσκήνιο. Ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι αύξησε τη διπλωματική παρουσία της, ιδιαίτερα στην Αφρική. Η μεγαλύτερη της πόλη, η Κωνσταντινούπολη, έχει σήμερα ένα απ’ τα μεγαλύτερα αεροδρόμια του κόσμου με μια αεροπορική εταιρεία [σ.σ: την Turkish Airlines] που πετάει σε περισσότερους προορισμούς από οποιαδήποτε άλλη. Αλλά τους τελευταίους μήνες, ίσως τα τελευταία δύο χρόνια περίπου, τα πράγματα έχουν πάρει αρνητική τροχιά: οι διάφοροι πολιτικοί ανά τον κόσμο εξακολουθούν να κάνουν στάση στην Τουρκία, με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, να φτάνει αυτή την βδομάδα.
Ωστόσο σήμερα της Τουρκίας της λείπουν οι φίλοι», φέρνοντας ως τρανό παράδειγμα το εξής: «όταν η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε τον περασμένο μήνα για τα νέα μη-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Τουρκία ήταν σίγουρη ότι θα εξασφαλίσει μια έδρα. Ωστόσο, έχασε από την Ισπανία και τη Νέα Ζηλανδία. Ήταν ένα, ταπεινωτικό χαστούκι για τον Ερντογάν».
Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, «όλα ξεκίνησαν με την Αραβική Άνοιξη: τότε που η Τουρκία έπαιξε λάθος τα «χαρτιά» της, υποστηρίζοντας την Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο και ποντάροντας πάνω στην ανατροπή του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ στη Συρία. Πλέον, η Τουρκία δεν έχει πρεσβευτή στο Κάιρο κι ο Ερντογάν έχει καταγγείλει τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Αμπντούλ Φατάχ αλ-Σίσι, ως έναν «μη δημοκρατικά εκλεγμένο τύραννο. Την ίδια στιγμή, οι σχέσεις της με το Ιράκ, το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία έχουν αποδυναμωθεί, ενώ και η πάλαι ποτέ στρατηγική της σχέση με το Ισραήλ είναι υπό αμφισβήτηση, καθώς ο πρέσβης στο Τελ Αβίβ έχει αποσυρθεί, και ο Ερντογάν έχει στο πρόσφατο παρελθόν συγκρίνει τον βομβαρδισμό της Γάζας με «μια γενοκτονία που θυμίζει το Ολοκαύτωμα».
Αλλά ακόμη και οι σχέσεις με παλιούς συμμάχους όπως είναι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε τέλμα. Καθώς η Ουάσιγκτον συγκροτούσε μια συμμαχία για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, η Τουρκία προτίμησε να περιθωριοποιηθεί, αρνούμενη να αφήσει τις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν τις αεροπορικές βάσεις της για αεροπορικές επιδρομές. Τον περασμένο μήνα, λίγες ώρες αφού ο Ερντογάν προειδοποίησε τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να μην εξοπλίσει τους Κούρδους στη Συρία, οι ΗΠΑ τους παρέδωσαν όπλα: πιο ξεκάθαρη δε θα μπορούσε να γίνει η στάση των ΗΠΑ απέναντι τον Ερντογάν».
«Η τουρκική κυβέρνηση κατανοεί ότι έχει χαθεί έδαφος, αλλά η Άγκυρα το δικαιολογεί θεωρώντας ότι η απομόνωση της Τουρκίας είναι επειδή είναι η μόνη χώρα που έχει την γενναιότητα να σταθεί ηθικά στο ύψος της και να υιοθετήσει μια εξωτερική πολιτική υψηλών αξιών», λέει στο βρετανικό δίκτυο ο πολιτικός αναλυτής Σινάν Ουλγκέν της δεξαμενής σκέψης Edam, προσθέτοντας πως «το επιχείρημα αυτό αρέσει στους οπαδούς του Ερντογάν: και γι’ αυτόν, η γνώμη των οπαδών του είναι αυτή που μετράει περισσότερο».
«Οι διαδηλώσεις του Γκεζί και η αμήχανη αντίδρασή του απέναντι στις κατηγορίες για διαφθορά που τον βαραίνουν, ήταν η στιγμή που άλλαξε ριζικά η διεθνής κοινή γνώμη ενάντια στον Ερντογάν» συνοψίζει ο Ουλγκέν, καταλήγοντας πως «η απομόνωση της Τουρκίας είναι πρόβλημα για την ίδια, αλλά και για τη Δύση. Εάν η Δύση θέλει να επιτύχει στους στόχους της για την ασφάλεια στην περιοχή ενδεχομένως να μην έχει καλύτερο εταίρο από την Τουρκία. Αλλά με την επιρροή της Τουρκίας να αποδυναμώνεται, η Δύση θα έχει πρόβλημα. Ο Ερντογάν πιστεύει ότι η δημοκρατική νομιμότητα έχει να κάνει άμεσα με τα αποτελέσματα της κάλπης. Ωστόσο, άλλοι περιμένουν περισσότερα από την τουρκική δημοκρατία, όπως, λόγου χάρη, ελευθερία του Τύπου, ανεξάρτητη δικαστική εξουσία και ένα κράτος δικαίου».
Αλλά και η αρχική εύνοια της Ε.Ε. έχει πλέον ατονήσει, σταματώντας την ενταξιακή διαδικασία της χώρας στην Ε.Ε. κι αυξάνοντας την αίσθηση της απομόνωσης της Τουρκίας. «Υπάρχει ένα παλιό ρητό στην Τουρκία: «Ο Τούρκος δεν έχει κανέναν φίλο, παρά μόνο τον Τούρκο». Δεδομένου ότι η Τουρκία οδεύει προς την απομόνωση, υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η παροιμία αυτή αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα», σημειώνει με νόημα ο Λόουεν και καταλήγει: «ο Ερντογάν χτίζει αυτό που αποκαλεί μια «Νέα Τουρκία». Άλλοι, αποκαλούν το όνειρο του μια πολωμένη, δυσαρεστημένη Τουρκία και μία Τουρκία της οποίας οι φίλοι άρχισαν να την εγκαταλείπουν πολύ γρήγορα».
