Οι ισλαμιστές είναι πρόθυμοι να υποφέρουν βαριές απώλειες σε οδομαχίες και από τις αεροπορικές επιθέσεις, προκειμένου να προσθέσουν το Κομπάνι στη σειρά από νίκες που έχουν κερδίσει σε τέσσερις μήνες, από τότε που δυνάμεις τους κατέλαβαν την Μοσούλη, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, στις 10 Ιουνίου».
«Δυστυχώς για τις ΗΠΑ, το Κομπάνι δεν είναι το μόνο μέρος που οι αεροπορικές επιδρομές έχουν αποτύχει να σταματήσουν το IS. Aλλες πόλεις, κωμοπόλεις και βάσεις πάνω ή κοντά στον ποταμό Ευφράτη, δυτικά της Βαγδάτης, έπεσαν μέσα σε λίγες μέρες, συχνά μετά από μικρή αντίσταση από τον ιρακινό στρατό, που απέδειξε ότι είναι το ίδιο δυσλειτουργικός όπως και στο παρελθόν, ακόμα και όταν υποστηρίζεται από τις αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές», συνεχίζει ο Κόκμπερν.
«Αν οι ΗΠΑ αποτύχουν να σώσουν το Κομπάνι θα πρόκειται για μια στρατιωτική και πολιτική καταστροφή. Κατά την έναρξη των βομβαρδισμών στη Συρία, ο Μπαράκ Ομπάμα υπερηφανευόταν ότι δημιούργησε έναν συνασπισμό σουνιτικών δυνάμεων όπως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, η Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν για να αντιταχθεί στο IS. Αλλά όλα αυτά τα κράτη έχουν διαφορετικές ατζέντες, και όπως το έθεσε ένας Ιρακινός παρατηρητής «τους αρέσει το γεγονός ότι το IS δημιουργεί περισσότερα προβλήματα για τους Σιίτες παρά για τους ίδιους».
Και κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας κατέστη σαφές ότι η Τουρκία θεωρεί τις πολιτικές και στρατιωτικές οργανώσεις των Κούρδων της Συρίας όπως, το PYD και το YPG, σαν μεγαλύτερη απειλή για την Αγκυρα από τους ισλαμιστές φονταμενταλιστές», εκτιμά ο Κόκμπερν.
«Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα προτιμούσε το Κομπάνι να το ελέγχει το IS, και όχι το PYD», καταλήγει ο Κόκμπερν.
