Φρένο στην παροχή ασύλου από τη Γερμανία

Προς αναθεώρηση της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής και της πολιτικής ασύλου πιέζει η Γερμανία, αφού η χώρα τα τελευταία χρόνια δέχεται μεγάλο αριθμό μεταναστών από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ του το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel». Συγκεκριμένα, το 2013, 130.000 άνθρωποι έκαναν αίτηση για χορήγηση ασύλου στη Γερμανία, αριθμός που αντιστοιχεί στο ένα τρίτο του συνολικού αριθμού αιτήσεων στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Μέσα στο 2014 οι αιτήσεις στη Γερμανία αναμένεται να ξεπεράσουν τις 200.000, ενώ πολλές γερμανικές πόλεις δεν διαθέτουν τις υποδομές για να διαχειριστούν τον μεγάλο αριθμό μεταναστών που καλούνται να φιλοξενήσουν.

Ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ δηλώνει ότι θέλει να μειώσει τον αριθμό των μεταναστών που δέχεται η χώρα. «Οι άνθρωποι φεύγουν από τις χώρες τους για πολλούς λόγους σήμερα. Μπορεί να είναι ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία ή ο τρόμος του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ. Μπορεί να φεύγουν από τη δικτατορία στην Ερυθραία ή τις απειλές και το χάος σε ένα αποτυχημένο κράτος όπως η Σομαλία. Φεύγουν από τη φτώχεια και τις διακρίσεις στη Σερβία, παρά το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για να γίνει κράτος-μέλος της ΕΕ. Χιλιάδες άνθρωποι που θα είχαν βάσιμες ελπίδες να μείνουν νόμιμα στη Γερμανία αναγκάζονται να εισέλθουν στη χώρα παράνομα. Εμπιστεύονται εγκληματίες, πραγματοποιούν επικίνδυνα ταξίδια στη Μεσόγειο ή βρίσκουν άλλους τρόπους για να εισέλθουν στα ενισχυμένα σύνορα της Ευρώπης» αναφέρει το δημοσίευμα του «Spiegel».

Από τη στιγμή που θα εισέλθουν στη Γερμανία έρχονται αντιμέτωποι με το άρθρο 16Α του Συντάγματος που ορίζει ότι οι άνθρωποι που πέφτουν θύματα πολιτικών διώξεων στη χώρα τους έχουν δικαίωμα στη χορήγηση ασύλου. Ωστόσο, δεν γίνεται αναφορά σε άλλους παράγοντες για τους οποίους αυτοί οι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους: πείνα, ξηρασία, εγκληματικότητα, φτώχεια και άλλα προβλήματα που ταλαιπωρούν πολλά φτωχά κράτη.

Το ότι η μεταναστευτική πολιτική δεν περιλαμβάνει αυτές τις περιπτώσεις δεν περιορίζει τη μετανάστευση, αντίθετα ενισχύει τα προβλήματα για τους ίδιους τους μετανάστες αλλά και για τις χώρες που τους δέχονται. Οι πρόσφυγες καταφθάνουν στη Γερμανία παράνομα στοιβαγμένοι σε λεωφορεία ή τρένα. Από εκεί τους παραλαμβάνουν ανά εκατοντάδες και τους στέλνουν στα κέντρα υποδοχής, όπου ξεκινάει η διαδικασία χορήγησης ασύλου. Από τους 130.000 πρόσφυγες που ζήτησαν άσυλο στη Γερμανία, ελάχιστες αιτήσεις έγιναν δεκτές. Μέσα στο 2014 χορηγήθηκε άσυλο μόλις στο 1,6% των προσφύγων που έκαναν αίτηση. Το 20%, όπως οι μετανάστες από το Ιράκ, αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης, ενώ ακόμη ένα 7% μπορεί να παραμείνει στη χώρα προσωρινά για άλλους λόγους. Συνολικά, μόλις το ένα τέταρτο των αιτούντων άσυλο μπορεί να παραμείνει στη Γερμανία. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στο 2014, από τις 79.000 υποθέσεις, εγκρίθηκαν μόλις 22.000 αιτήσεις.

Οι υπόλοιποι πρέπει να φύγουν από τη Γερμανία. «Αλλά το status quo είναι απαράδεκτο και ο υπουργός Εσωτερικών το γνωρίζει. Κατά τη χάραξη της πολιτικής του όμως ο Ντε Μεζιέρ δείχνει σίγουρος μόνο για το τι δεν επιθυμεί. Δεν θέλει να προχωρήσει σε αλλαγές στο θεμελιώδες δικαίωμα στο άσυλο, για παράδειγμα. Επίσης απέκλεισε το ενδεχόμενο να επεκτείνει τον νομικό όρο ώστε να περιλαμβάνει και τους «πρόσφυγες φτώχειας»» αναφέρει το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού. Επομένως παραμένουν δύο τρόποι αντιμετώπισης, ένας εκ των οποίων υιοθετήθηκε πρόσφατα, όταν το Βερολίνο ενέκρινε τις αλλαγές που αφορούν την πολιτική ασύλου, με σημαντικότερη αλλαγή ότι τρεις χώρες –η Σερβία, η πΓΔΜ και η Βοσνία –κρίθηκαν πλέον ασφαλείς.

Αυτό με λίγα λόγια σημαίνει ότι θα είναι πολύ δύσκολη η χορήγηση ασύλου σε μετανάστες από αυτά τα κράτη. Αλλά ο Ντε Μεζιέρ πιέζει την Ευρωπαϊκή Ενωση για μία πιο δίκαιη κατανομή ευθυνών στο Μεταναστευτικό στην Ευρώπη. Κατηγορεί την Ιταλία, μία από τις κυριότερες χώρες εισόδου μεταναστών μαζί με την Ελλάδα και την Ισπανία, ότι δεν τηρεί τον Κανονισμό του Δουβλίνου, που ορίζει ότι όλες οι αιτήσεις για χορήγηση ασύλου πρέπει να εξετάζονται στη χώρα εισόδου. Η Ρώμη, λέει η Γερμανία, επιτρέπει στους μετανάστες να φεύγουν προς τον Βορρά χωρίς να εξετάζει τις περιπτώσεις τους. Στις αρχές του Οκτωβρίου ο Ντε Μεζιέρ σκοπεύει να προτείνει την καθιέρωση συγκεκριμένου ποσοστού προσφύγων που θα δέχεται το κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ. Αυτό πρακτικά θα σημαίνει μείωση του αριθμού των ανθρώπων που θα ζητούν άσυλο στη Γερμανία.

Η Ιταλία από την πλευρά της θα πρέπει να δέχεται περισσότερες αιτήσεις χορήγησης ασύλου, αλλά λιγότερες σε σχέση με τον αριθμό των παράνομων μεταναστών που καταφθάνουν στις ακτές της. Σύμφωνα με τον Ντε Μεζιέρ, αν όλοι ακολουθούν τους κανόνες τότε τα υπόλοιπα κράτη-μέλη «θα προσφέρονται από μόνα τους να μειώσουν προσωρινά το βάρος που δέχονται χώρες όπως η Ιταλία, όπου καταφθάνει ένας δυσανάλογος αριθμός προσφύγων».