Με το χρόνο να κυλά δραματικά, η ανησυχία για τις αιχμάλωτες Γιαζίντι μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο, καθώςη επέμβαση της διεθνούς κοινότητας κρίνεται πιο απαραίτητη από ποτέ.
Η φυλή των Γιαζίντι, που εκδιώχθηκε από το Ισλαμικό Κράτος (πρώην ISIS) τον Αύγουστο, υπέστη τεράστιες κακουχίες στη μάχη για την επιβίωσή της. Έτσι αποτέλεσε την αφορμή για το «ξύπνημα του γίγαντα», καθώς ο αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα προχώρησε στην πρώτη αεροπορική παρέμβαση στο Ιράκ για την σωτηρία τους.
Σήμερα, οι Γιαζίντι ζουν σε παράγκες και εγκαταλελειμμένα κτήρια κάτω από γέφυρες στο κουρδικό βόρειο Ιράκ. Δεν τους ανησυχεί όμως τόσο η δική τους τύχη όσο η τύχη των 4.500 αιχμαλώτων τους, εκ των οποίων οι 3.000 είναι γυναικόπαιδα.
«Πρώτα οδηγήθηκα σε ένα μεγάλο σπίτι στη Μοσούλη. Ήταν γεμάτο γυναίκες και είχαν κλειδωθεί όλα τα παράθυρα και οι πόρτες ενώ είχε περικυκλωθεί από φρουρούς. Κάθε μία ή δύο μέρες έρχονταν άντρες και μας έβγαζαν τις μαντίλες για να επιλέξουν ποιες από μας ήθελαν. Οι γυναίκες σύρονταν έξω από τα μαλλιά», περιγράφει την τραγική εμπειρία της η Άντλα, μια από τις κρατούμενες που κατάφερε να ξεφύγει από τα δίχτυα του ISIS.
«Η κατάσταση είναι απίστευτη, ειδικά στη Μοσούλη και στο Ταλ Αφάρ. Η παγκόσμια κοινότητα δεν προχωρά σε έρευνες», δήλωσε ο Χϊντερ Ντόμλε, ειδικός σε θέματα μειονοτήτων, υποστηρίζοντας μάλιστα πως έχει πληροφορίες για τα μέρη που βρίσκονται αιχμάλωτες οι γυναίκες αυτές.
Η Βιάν Νταχίλ, η μοναδική βουλευτής των Γιαζίντι στο Ιράκ, θεωρεί απαραίτητη την επέμβαση των Αμερικανών για την σωτηρία των αιχμαλώτων, καθώς τυχόν εφησυχασμός θα μπορούσε να αποβεί μοιραίος. «Η δημοσιότητα θα βοηθούσε… Αποτελούμε μειονότητα εδώ και δεν υπάρχει κάποια ισχυρή ομάδα συμφερόντων να μας υποστηρίξει», δήλωσε.
Για τις οικογένειες των αγνοούμενων γυναικών και κοριτσιών, ο χρόνος λιγοστεύει. Φοβούνται ότι αν δεν βρεθούν σύντομα, ίσως να μην τις ξαναδούν ποτέ.
