Την άποψη πως η Αίγυπτος εισέρχεται σε μια ρευστή κι ευμετάβλητη πολιτική φάση που μπορεί να κρύβει κινδύνους για τη χώρα εκφράζει η βρετανική εφημερίδα Guardian, θεωρωντας πως «η θυματοποίηση των Αδελφών Μουσουλμάνων μπορεί να ενισχύσει το ρόλο τους στο πολιτικό σκηνικό».
«Η κίνηση των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων να παύσει τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι των καθηκόντων του και να αναλάβει την εξουσία της χώρας βάζει την Αίγυπτο σε μια νέα κι επικίνδυνη φάση, παρά το γεγονός πως πολλοι διαδηλωτές στην πλατεία Ταχρίρ μιλούν για μια δεύτερη επανάσταση, μετά από την αντίστοιχη του Φεβρουαρίου 2011, όταν ανατράπηκε ο πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ»,γράφει ο αναλυτής της εφημερίδας σε θέματα Μέσης ΑνατολήςΙαν Μπλακ. Και τονίζει: «με τα άρματα μάχης και τους στρατιώτες στους δρόμους του Καΐρου και τις πληροφορίες να μιλούν για συλλήψεις στελεχών των Αδελφών Μουσουλμάνων, υπάρχει ο κίνδυνος κλιμάκωσης της βίας. Πολλοί αναλυτές προειδοποιούν, κινδυνολογώντας ελαφρά, πως ενδέχεται να έχουμε επεισόδια ανάλογα με εκείνα της Αλγερίας στα τέλη του 1991, όταν ο στρατός ακύρωσε τις εκλογές όπου είχαν επικρατήσει οι ισλαμιστές κι ακολούθησε ένας αιματηρός εμφύλιος πόλεμος που κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους».
Ο Βρετανός αρθρογράφος θεωρεί πως «η ανατροπή του Μόρσι αποτελεί ένα σοβαρό πλήγμα για τους Αιγύπτιους ισλαμιστές, οι οποιοι πέρασαν πολλές δεκαετίες υπό την εξουσία του Μουμπάρακ και των προκατόχων του. Ωστόσο, η πραγματική ανησυχία αυτή τη στιγμή είναι μια: μήπως τα γεγονότα αυτά, το ότι δηλαδή οι ισλαμιστές κέρδισαν μεν τις ελεύθερες εκλογές αλλά προδόθηκαν κι ανατράπηκαν από τον στρατό, ενισχύσουν ξανά την παλάιά αντίληψη των Αδελφών Μουσουλμάνων ότι είναι θύματα.Οτι δηλαδή ακόμη κι αν νίκησαν με 51% σε ελεύθερες εκλογές, πάλι τους απαγόρευσαν να ασκήσουν εξουσία. Κι αυτό δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο».
Η ανατροπή Μόρσι είναι «κακά νέα» και για άλλους ισλαμιστές γειτονικών χωρών, όπως για παράδειγμα στην Τυνησία, όπου το κόμμα Ενάχντα («Αναγέννηση») ανήλθε στην εξουσία κατόπιν ελεύθερων εκλογών κι αφού ανέτρεψε μία δικατορία. ‘Ηδη η Τυνισία βιώνει το δικό της κοσμικό αντι-ισλαμιστικό πολιτικό κίνημα όπως το «Τάμαροντ» που προετοίμασε μεθοδικά τη νέα λαϊκή εξέγερση εναντίον των Αδελφών Μουσουλμάνων.
«Επίσης, κατά ειρωνικό τρόπο, η κυβέρνηση της Συρίας κάλεσε τον Μόρσι να παραιτηθεί, ως αντεκδίκηση για την ξεκάθαρη υποστήριξη του τελευταίου απέναντι στους αντικαθεστωτικούς εχθρούς του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ», επισημαίνει ο Μπλακ, καταλήγοντας πως «η ταχύτητα και η επιτυχία αυτής της μεταβατικής περιόδου την οποία υποσχέθηκαν οι ένοπλες δυνάμεις της Αιγύπτου θα αποτελέσουν τα κριτήρια που θα καθορίσουν το τρέχον ανοικτό κεφάλαιο της πολιτικής ιστορίας της χώρας».
