ΡΙΟ ΝΤΕ ΖΑΝΕΪΡΟ
«Έφτιαξαν» το όνομά τους στους κύκλους των γκραφιτάδων δουλεύοντας σε μερικές από τις πλέον αφιλόξενες συνοικίες και παραγκουπόλεις του κόσμου. Το δίδυμο Haas & Hahn (δηλαδή ο Ζερόεν Κόολχας και ο Ντρε Ούρχαν) αναλαμβάνουν να γεμίσουν με χρώματα όχι τις «καθώς πρέπει» πρωτεύουσες και τις συνοικίες «πέραν πάσης υποψίας», αλλά τα πιο σκληρά γκέτο, όπου κυριαρχεί η εγκληματικότητα και το εμπόριο ναρκωτικών και ανθρώπινης σάρκας.
Μεταξύ 2007 και 2010, οι δυο Ολλανδοί καλλιτέχνες εργάστηκαν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και συγκεκριμένα στην φαβέλα της Σάντα Μάρτα, όπου αναμόρφωσαν τις γκρίζες γειτονιές και τις κατόψεις των βρόμικων κτιρίων. Για να το επιτύχουν αυτό έπρεπε πρώτα να πάρουν την ειδική άδεια από τον «νονό» της φανέλας, ενώ όσο εργάζονταν πάνω στους τοίχους-καμβάδες τους, «επιβλέπονταν» από νεαρούς Βραζιλιάνους-μέλη συμμοριών με τα καλάσνικοφ ανά χείρας. Δεν είναι και λίγο να βάζεις καθημερινά το κεφάλι σου στον ντορβά για χάρη της τέχνης σου. Τελικά, μέσα από την πρωτοβουλία Favela Painting (favelapainting.com) κατάφεραν να αποδώσουν τη πιο φωτεινή όψη της Σάντα Μάρτα και να κάνουν τους κάτοικους της λίγο πιο χαρούμενους.
Το 2011 οι δυο Ολλανδοί μετέφεραν το «εργαστήριο χρωμάτων» τους σε ένα άλλο, εξίσου απόκοσμο, γκέτο: σε αυτό της συνοικίας Τζέρμανταουν στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, όπου τα ναρκωτικά είναι τρόπος ζωής για τους κατοίκους και το επίπεδο της φτώχειας είναι 167% πιο χαμηλό σε σχέση με το μέσο επίπεδο στην υπόλοιπη πολιτεία. Έζησαν κι εκεί 18 μήνες και με τη βοήθεια τοπικών γκραφιτάδων παρέδωσαν άλλο ένα «φωτεινό γκέτο», γεμίζοντας δρόμους, προσόψεις κτιρίων, ακόμη κι ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα με χρώματα.
«Γνωριστήκαμε πριν αρκετά χρόνια, όταν ο Ντρε διοργάνωνε χιπ χοπ πάρτι κι εγώ σχεδίαζα τα διαφημιστικά «φλάιερ» για την προώθηση τους», λέει ο Κόολχας, ο οποίος παραδέχεται πως έχει το καλλιτεχνικό δαιμόνιο, όντας ανιψιός ενός από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του κόσμου, του Ρεμ Κόολχας.
Για πόσο καιρό ακόμη λοιπόν είναι διατεθειμένοι να γυρνάνε όλο το κόσμο -δεδομένου πως σε λίγο φτάνουν τα 40 τους χρόνια; «Οσο μεγαλώνουμε, θα αλλάζει ο τρόπος δουλειάς μας. Θα πρέπει να γίνει λίγο πιο… επιχειρηματικός, καθότι τόσο καιρό δεν μπορώ να πω πως οικονομικά τα πάμε και πολύ καλά», καταλήγει ο Κόολχας, εκτιμώντας πως όλο και κάποιο γκέτο θα τους κινήσει πάλι την προσοχή και θα καταλήξουν να το επισκεφτούν και να το ζωγραφίσουν.
