Κανένα παιδί πίσω από τα κάγκελα

Η τελετή του CNN για την απονομή των τίτλων «Ηρωες της χρονιάς» του 2012 έγινε στις 2 Δεκεμβρίου στο ιστορικό Shrine Auditorium του Λος Αντζελες, εκεί όπου άλλοτε έδιναν τα βραβεία Οσκαρ. Και τα είχε όλα: ένα έπαθλο 300.000 δολαρίων, ευρεία δημοσιότητα και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, όπως ο Χάρβεϊ Καϊτέλ και η Σούζαν Σαράντον, και της μουσικής, όπως ο 50 Cent. Ολα τα φώτα όμως ήταν στραμμένα στη βραβευθείσα, μια «άγνωστη» 29χρονη κοινωνική λειτουργό από το Νεπάλ: την Πούσπα Μπασνέτ. Αν και κοινωνικά προνομιούχος η ίδια, έλαμψε με το μεγαλείο της καρδιάς της ιδρύοντας στο Κατμαντού τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Κέντρο Ανάπτυξης της Πρώιμης Παιδικής Ηλικίας» και σώζοντας περισσότερα από 140 παιδιά φυλακισμένων γονιών. Τα βγάζει από τα κελιά όπου μεγαλώνουν ξεχασμένα και τα επιστρέψει στους γονείς τους μόλις αυτοί αποφυλακίζονται. Ενα θετικό πρότυπο σε μια πάμπτωχη χώρα και μια απάνθρωπη εποχή.

Μόλις στα 21 της ανακάλυψε ότι «είχε μια αποστολή στη ζωή». Η οικογένειά της διατηρούσε μια επιτυχημένη επιχείρηση και η ίδια σπούδαζε κοινωνική λειτουργός, όταν στο πλαίσιο ενός μαθήματος επισκέφθηκε μια γυναικεία φυλακή και αντίκρισε με τα μάτια της τις φρικτές συνθήκες στις οποίες ζούσαν μητέρες και παιδιά.

Μόνο τότε έμαθε πως όταν ένας γονιός μπαίνει στη φυλακή στο Νεπάλ, το παιδί του –αν δεν το αναλάβει κάποιος κηδεμόνας, πράγμα σπάνιο στην πάμπτωχη χώρα –έχει δύο επιλογές: ή να ζήσει μαζί του ή να μείνει στον δρόμο.

«Αυτά τα παιδιά δεν έχουν κάνει τίποτε κακό. Είναι άδικο αυτό που τους συμβαίνει. Εχουν παγιδευτεί σε κάτι που δεν καταλαβαίνουν. Αποστολή μου είναι να διασφαλίσω ότι ούτε ένα παιδί δεν θα μεγαλώνει πίσω από τα κάγκελα» δήλωσε κατά τη βράβευσή της η Μπασνέτ.

Παρά το γεγονός ότι πια οι φυλακές χωρίζονται σε ανδρών και γυναικών, αρκετές κρατούμενες μένουν έγκυοι ή γεννούν ενόσω εκτίουν την ποινή τους. Οσο για τις συνθήκες; Το κράτος δεν προβλέπει καμία δαπάνη για τα παιδιά των φυλακισμένων, ούτε για διατροφή ούτε για ρουχισμό, εκπαίδευση ή περίθαλψη.

«Εγώ στάθηκα τυχερή στη ζωή και έλαβα καλή εκπαίδευση. Θα ήθελα να επιστρέψω λίγη από αυτή την τύχη σε αυτά τα παιδιά» έχει πει.

Η Πούσπα δεν χρειάζεται ξυπνητήρι. Κάθε πρωί την ξυπνούν οι ήχοι 40 παιδιών που μοιράζονται μαζί της το διώροφο σπίτι όπου ζει. Καθώς τα ντύνει και τα ετοιμάζει για το σχολείο μοιάζει με μαμά τους, στην πραγματικότητα όμως η αισιόδοξη αυτή νεαρή γυναίκα είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό.

Οχι μόνο λειτουργεί ολοήμερο παιδικό σταθμό για παιδιά ως έξι ετών, αλλά μεγαλώνει και πολλά μεγαλύτερα παιδιά φροντίζοντας να τους δώσει τα εφόδια για να αποτινάξουν την κακοπιστία και να αυξήσουν τις πιθανότητες για μια καλύτερη ζωή.

Στο Νεπάλ το να βρεθεί κανείς στη φυλακή συνιστά βαρύ στίγμα, στο οποίο έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι αυτές οι μαμάδες προέρχονται από χαμηλή κοινωνική κάστα. Οι ίδιες αποτελούν «παρίες» και «μιάσματα» και το στίγμα μεταφέρεται στα παιδιά τους.

«Οταν ξεκίνησα κανείς δεν πίστευε σε εμένα. Νόμιζαν ότι είμαι τρελή και γελούσαν σε βάρος μου. Τώρα, εκ μέρους των παιδιών μου και της χώρας μου, σας ευχαριστώ που πιστέψατε στο όνειρό μου» δήλωσε συγκινημένη η Μπασνέτ στη βράβευσή της. Και ετοιμάστηκε να επιστρέψει στο Κατμαντού, στο φτωχικό σπίτι που έχει μετατρέψει σε μητρική αγκαλιά για δεκάδες πρώην έγκλειστα παιδιά.