Δύτες βουτάνε στη λίμνη Ντόνεγκαλ της Ιρλανδίας για να εντοπίσουν στον πυθμένα της περίπου 20 σπάνια μπαλάκια του γκολφ που άνηκαν σε έναν διάσημο σκωτσέζο παίκτη του 19ου αιώνα.
Οι ασυνήθιστοι αυτοί «θησαυροί» – καθώς αποτελούν αντικείμενο του πόθου για φανατικούς συλλέκτες που διατείθενται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να τους αποκτήσουν – βρίσκονται στον βυθό για πάνω από 120 χρόνια. Ανήκαν στον Ολντ Τομ Μόρις, έναν από τους θρυλικούς πρωτοπόρους του αθλήματος, ο οποίος προπονούνταν σε μια παρόχθια περιοχή.
Ο διάσημος Σκοτσέζος είχε κληθεί το 1891 από τον ιρλανδό ευγενή Λόρδο Λάιτριμ, φανατικό οπαδό του γκολφ, προκειμένου να σχεδιάσει αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Γήπεδο Ροσαπένα, ακριβώς δίπλα στη λίμνη.
«Γνωρίζουμε ότι ειναι σαν να ψάχνουμε βελόνα στα άχυρα, αφού η λίμνη αυτή είναι από τις πιο βαθιές της Ιρλανδίας», τονίζει ο επικεφαλής της επιχείρησης, δύτης Γκας Ο’ Ντρίσκολ, ο οποίος ωστόσο θεωρεί πως «αν καταφέρουμε να τις βρούμε, όλη μας η προσπάθεια θα αξίζει τον κόπο, αφού μετά θα πωληθούν σε δημοπρασίες έναντι μεγάλου χρηματικού ποσού».
Σύμμαχός τους στην αναζήτηση είναι ο τύπος της συγκεκριμένης μπάλας γκολφ, που είναι φτιαγμένη από το ελαστικό γουταπέρκα (gutta–percha). Βγαίνει από ένα σπάνιο δέντρο που ευδοκιμεί στη ΝΑ Ασία και ονομάζεται Palaquium gutta. Το ρητινώδες αυτό υλικό ήταν πολύ δημοφιλές στους παίκτες του γκολφ από τα μέσα της δεκαετίας του 1850 και έπειτα.
«Τα μπαλάκια από γουταπέρκα είναι πολύ ξεχωριστά στην όψη και διακρίνονται ανάμεσα στα υπόλοιπα, που βρίσκονται κατά εκατοντάδες στον πυθμένα», συνεχίζει ο Ο Ντρίσκολ και καταλήγει πως «ακόμη κι αν βρούμε ένα μόνο, τότε θα το δωρίσουμε στο Γήπεδο Γκολφ της Ροσαπένα».
Για να ξέρουν πού θα καταδυθούν, οι δύτες έκαναν έρευνα σε παλιές φωτογραφίες και δημοσιεύματα, ενώ συνομίλησαν και με ηλικιωμένους κατοίκους της περιοχής, οι πρόγονοι των οποίων είχαν ακούσει ιστορίες για τα χτυπήματα του Ολντ Τομ Μόρις. Στόχος ήταν να καταλάβουν ποιες ήταν οι αγαπημένες του γωνίες και σε ποιο σημείο κατηύθυνε τις βολές του.
