Δάκρυα, θυμοί και πιθανότατα κάποια τραγωδία δεν θα λείψουν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου που ξεκινούν αυτήν την Παρασκευή. Εκεί όπου θα είναι στραμμένα τα μάτια ολόκληρου του κόσμου, οι σταδιοδρομίες κάποιων αθλητών θα απογειωθούν και θα περάσουν στην αιωνιότητα ενώ κάποιες άλλες θα καταστραφούν. Με την ψυχολογική και σωματική ένταση να φτάνει σε σχεδόν ανυπόφορα ύψη, είναι αναμενόμενο κάποιος να «σπάσει», όπως έχει δείξει άλλωστε και η ιστορία.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελεί ένας νεαρός πυγμάχος, η ολυμπιακή νίκη του οποίου αμαυρώθηκε όταν το νικητήριο χτύπημα δεν έριξε απλά νοκ-άουτ τον αντίπαλό του, αλλά τον σκότωσε. Ο νικητής όχι μόνο ακυρώθηκε και εστάλη στην πατρίδα του χωρίς κανένα βραβείο και ντροπιασμένος, αλλά έφερε και στη συνείδησή του τον θάνατο του ανταγωνιστή του – γεγονός που τον οδήγησε κυριολεκτικά στην τρέλα. Λίγο μετά την επιστροφή του, πήγε σε ένα σχολείο στην γενέθλια πόλη του και έσφαξε 60 παιδιά.
Η ιστορία ακούγεται πολύ μοντέρνα, όμως πρωταγωνιστής του δράματος ήταν ένας πικραμένος και μοναχικός παράφρων ο οποίος έγινε «πρωτοσέλιδο» το 492 π.Χ.! Το όνομα του πυγμάχου ήταν Κλεομήδης και όταν επέστρεψε στη Ρόδο από την Ολυμπία τράβηξε με τα χέρια μία από τις δοκούς που συγκρατούσαν την στέγη ενός σχολείου με αποτέλεσμα να καταπλακωθούν 60 παιδιά.
Τόσο χρόνια μετά είναι εύκολο να σκέφτεται κανείς τους αρχαίους ολυμπιακούς αγώνες ως ένα ιδεαλιστικό θέμα ζωγραφισμένο με ρόδινα χρώματα, μακριά από κάθε λογής βρωμιές και νοθείες. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν άλλωστε βραβεία ή χρηματικά έπαθλα, καθώς οι αγώνες γίνονταν προς τιμήν των θέων. Ενώ τις επόμενες ημέρες 17.000 αθλητές και οι συνοδείες τους θα πλημμυρίσουν το ολυμπιακό χωριό στο Ανατολικό Λονδίνο με τις 24ωρες κουζίνες του, την αίθουσα που θα μπορούν να κάθονται και να τρώνε 5.000 άτομα και το προσωπικό που θα φροντίζει για κάθε τους ανάγκη, στην αρχαία Ελλάδα τα πράγματα ήταν πολύ πιο σπαρτιάτικα.
Μπορεί να υπήρχαν εκπληκτικοί ναοί και ένα μεγάλο στάδιο, αν όμως ήθελε κανείς να κοιμηθεί θα έπρεπε να καταλύσει στο ύπαιθρο.
Παράλληλα δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις υγιεινής ή τρεχούμενο νερό ωσότου ένας Ρωμαίος πολυεκατομμυριούχος ευεργέτης εγκατέστησε ένα υδραγωγείο και μια κρήνη τον 2ο μ.Χ. αιώνα, σχεδόν μία χιλιετία αφότου ξεκίνησαν οι ΟΑ.
Όμως πέρα από τις συνθήκες υγιεινής εκείνο που «βρωμούσε» περισσότερο ήταν η διαφθορά οι κλασσικοί αθλητές δεν είχαν την σημερινή γκάμα φαρμάκων για να ενισχύουν τις σωματικές τους ικανότητες, αλλά έκλεβαν δωροδοκούσαν και ψεύδονταν σχεδόν όσο και οι σημερινοί αθλητές.
Το 332 π.Χ. για παράδειγμα ένα νεαρός αθλητής του πένταθλου, ο Κάλλιππος από την Αθήνα πιάστηκε στα πράσα να δωροδοκεί τους ανταγωνιστές τους και επιβλήθηκαν ποινές σε όλους.
Το 12 π.Χ., ο πατέρας ενός νεαρού παλαιστή πιάστηκε να δωροδοκεί τον πατέρα του αντιπάλου του γιου του. Η ολυμπιακή επιτροπή δεν επέβαλε ποινές στα δύο αγόρια, αλλά επέβαλε βαριά πρόστιμα στους γονείς τους.
