Είναι μικρά, πλαστικά, κίτρινα και προορισμένα για να τα παίζουν τα μικρά παιδιά μέσα στην μπανιέρα. Αλλά μετά από σχεδόν 20 χρόνια που ήταν χαμένα στη θάλασσα, ένας «στόλος» από χιλιάδες πλαστικά παπάκια αναθεώρησε ή διαλεύκανε πολλές από τις επιστημονικές γνώσεις μας για τους ωκεανούς.
Τα παπάκια ήταν μέρος ενός φορτίου από 29.000 παιχνίδια που κατασκευάστηκαν στην Κίνα για λογαριασμό της αμερικανικής εταιρείας First Years Inc. Βρίσκονταν σε ένα κοντέινερ που έπεσε στη θάλασσα στον Ειρηνικό, τον Ιανουάριο του 1992. Το κοντέινερ συνετρίβη και αντί για τις μπανιέρες, τα παπάκια «ξανοίχτηκαν» ακολουθώντας τα θαλάσσια ρεύματα.
Από τότε, ταξίδεψαν δεκάδες χιλιάδες μίλια. Κάποια ξεβράστηκαν στις ακτές της Χαβάης και της Αλάσκας. Αλλα κόλλησαν στους πάγους της Αρκτικής. Και τουλάχιστον ένα κατέληξε στις ακτές της… Σκωτίας, στον άλλο μεγάλο ωκεανό, στον Ατλαντικό.
Το ταξίδι τους καταγράφηκε σε ένα βιβλίο με τίτλο «Moby – Duck», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε. Ο συγγραφέας Ντόνοβαν Χον κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα χιλιάδες πλαστικά που πέφτουν κάθε χρόνο στους ωκεανούς από τα εμπορικά πλοία και θέτουν σοβαρό κίνδυνο για τα ψάρια και τα θηλαστικά που τα τρώνε.
Τα παπάκια βοήθησαν τους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα για τα 11 μεγάλα ρεύματα που κινούν το νερό στους ωκεανούς του κόσμου και τους κλιματολόγους να προβλέψουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Επιπλέον, δείχνουν πόσο ανθεκτικό είναι το πλαστικό. «Τα παπάκια που ξεβράστηκαν στην Αλάσκα μετά από 19 χρόνια είναι ακόμη σε πολύ καλή κατάσταση», διαπιστώνει ο συγγραφέας του βιβλίου.
