Φως σε ένα αρχαιολογικό μυστήριο το οποίο αναζητεί απάντηση εδώ και 33 αιώνες, τα ακριβή αίτια θανάτου του διάσημου φαραώ Τουταγχαμών, υποστηρίζουν ότι έριξαν έπειτα από μακρόχρονες έρευνες και τεστ DΝΑ επιφανείς αιγυπτιολόγοι. Ο 19χρονος φαραώ πέθανε πιθανότατα από ελονοσία, την οποία όμως «υποβοήθησαν» ένα βαρύ κάταγμα στο πόδι και η γενικότερη εξασθένηση του οργανισμού του. Πάντως δεν δολοφονήθηκε: την «ύποπτη» τρύπα στο κρανίο της μούμιας του δεν άνοιξαν κάποιοι αδίστακτοι βασιλοκτόνοι αλλά αιγύπτιοι ταριχευτές.
Μια σειρά αξονικές τομογραφίες και γενετικές εξετάσεις όχι μόνο της δικής του μούμιας αλλά και άλλων δέκα ταριχευμένων συγγενών του της βασιλικής γενεάς έδειξαν ότι η περίφημη «κατάρα του Τουταγχαμών» μπορεί να ήταν… οικογενειακή: ο φαραώ γεννήθηκε με στραβά πόδια και άλλα σοβαρά σκελετικά προβλήματα και πιθανότατα περπατούσε από παιδί με μπαστούνι, όπως αποδεικνύεται και από την ανακάλυψη πολλών τέτοιων βοηθημάτων. Σαν να μην έφτανε αυτό, λίγο προτού πεθάνει έσπασε το πόδι του και το κάταγμα φαίνεται ότι δεν γιατρεύτηκε ποτέ: ο θάνατός του μάλλον επήλθε από τον συνδυασμό μόλυνσης και ελονοσίας.
Η διάγνωση αυτή έγινε χάρη σε γενετικά τεστ που αποκάλυψαν μια σειρά κληρονομικές δυσπλασίες στην οικογένεια του Τουταγχαμών, όπως η ασθένεια Κohler, η οποία καταστρέφει τα κύτταρα των οστών. Οι νέες αξονικές τομογραφίες αποκαλύπτουν ότι ο Τουταγχαμών έπασχε από τουλάχιστον δύο συγγενείς ανωμαλίες: υπερωιοσχιστία, μια κατασκευαστική ανωμαλία του ουρανίσκου, από την οποία έπασχε και ο πατέρας του, καθώς και από στρεβλοποδία, μια πάθηση που είχε ταλαιπωρήσει και τον παππού του. Είναι ακριβώς η στρεβλοποδία που ανάγκαζε τον νεαρό φαραώ να στηρίζεται σε μπαστούνι, μέχρι που υπέστη το μοιραίο κάταγμα. «Ενα ξαφνικό κάταγμα του ποδιού, πιθανώς από πτώση,ενδέχεται να οδήγησε σε μια επικίνδυνη για τη ζωή του κατάσταση όταν εκδηλώθηκε ελονοσία» σημειώνει η ερευνητική ομάδα. Επικεφαλής των ερευνητών είναι ο κορυφαίος αιγύπτιος αρχαιολόγος Ζάχι Χαουάς, υπεύθυνος Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων στο Μουσείο του Καΐρου, ενώ βασικός σπόνσορας είναι το αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι Discovery Channel, που λέγεται ότι έδωσε 5 εκατ. δολάρια για την ετεροχρονισμένη «αυτοψία».
«Οι έρευνες δείχνουν ότι η πιθανότερη αιτία του θανάτου του Τουταγχαμών είναι η ανεπαρκής κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς των οστώνσε συνδυασμό με την ελονοσία» γράφει ο κ. Χαουάς. Η έρευνα, που θα δημοσιευθεί σήμερα, Τετάρτη, στην Επιθεώρηση του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, διήρκεσε δύο χρόνια και θεωρείται η λεπτομερέστερη που έγινε ποτέ για το θέμα. Αποκαλύπτει όχι μόνο τα προβλήματα υγείας του 19χρονου ανάπηρου και ασθενικού Τουταγχαμών αλλά και την αιμομεικτική καταγωγή του, η οποία ίσως να συνδέεται και με τα προβλήματα υγείας του.
Πατέρας του, αποδεδειγμένα πλέον, ήταν ο Ακενατών, ο «αιρετικός» φαραώ που μάταια προσπάθησε να καθιερώσει τον μονοθεϊσμό στη θέση των πανάρχαιων ζωόμορφων αιγυπτιακών θεοτήτων, προκαλώντας τη βίαιη αντίδραση του ιερατείου. Μητέρα του ήταν η σημερινή «μούμια ΚV35ΥL», κάποια αδελφή του Ακενατών, η ταυτότητα της οποίας παραμένει άγνωστη. Σίγουρα πάντως δεν ήταν παιδί της θρυλικής πρώτης συζύγου του Ακενατών, της βασίλισσας Νεφερτίτης.
Τα αινίγματα φυσικά δεν τελειώνουν εδώ. Οι ερευνητές αναμένεται τώρα να στρέψουν την προσοχή τους στα δύο μουμιοποιημένα βρέφη τα οποία βρέθηκαν μέσα στον τάφο του Τουταγχαμών. Πολλοί αρχαιολόγοι έχουν εκφράσει την άποψη ότι πρόκειται για τα δολοφονημένα παιδιά του βασιλιά που κάποιοι φρόντισαν να τον «συνοδεύσουν» στον τάφο. Η μυστηριώδης «κατάρα» του χρυσοστόλιστου τάφου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ. Ηταν 4 Νοεμβρίου 1922. Ο βρετανός αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε στην Κοιλάδα των Βασιλέων τον χρυσοστόλιστο τάφο του Τουταγχαμών. Ως εκείνη την ημέρα αυτός ο νεαρός και μάλλον άσημος άναξ δεν ήταν παρά μια απλή υποσημείωση στον κατάλογο με τους φαραώ της 18ης δυναστείας. Ο Κάρτερ σύντομα ανακάλυψε ότι βρισκόταν μπροστά στον πρώτο ασύλητο βασιλικό τάφο της αρχαίας Αιγύπτου. Το γεγονός σχεδόν αμέσως συνδέθηκε με κάποια μυστηριώδη «κατάρα» η οποία υποτίθεται ότι θα σκότωνε όσους πλησίαζαν τον νεκρό.
Ο Κάρτερ, ως επιστήμονας, απέρριψε αυτή τη μυθολογία από την πρώτη στιγμή. Και άνοιξε τη σαρκοφάγο του Τουταγχαμών στις 16 Φεβρουαρίου 1923. Εκτοτε το ενδιαφέρον του βρετανικού και διεθνούς Τύπου για το παράξενο «αγόρι-βασιλιά» αποδείχθηκε τεράστιο και παραμένει μεγάλο ως και σήμερα, όπως δείχνει και η πολυετής έρευνα για τα αίτια του θανάτου του. Η θεωρία της «κατάρας», που αρχικά «φούντωσε» μετά τον μυστηριώδη θάνατο του χρηματοδότη της ανασκαφής, λόρδου Κάρναβον, με τα χρόνια ατόνησε. Σύμφωνα άλλωστε με μια επιδημιολογική μελέτη, από τους 24 ανθρώπους που εκτέθηκαν στην υποτιθέμενη κατάρα πέθαναν τα αμέσως επόμενα χρόνια μόνο οι έξι- και μάλιστα όλοι τους σε «φυσιολογική» ηλικία θανάτου για την εποχή: μετά τα 70 τους χρόνια.
Μια πρώιμη μελέτη της μούμιας με ακτίνες Χ εμφάνισε μια τρύπα στο κρανίο, γεγονός που οδήγησε επί μακρόν τους μελετητές στην άποψη ότι ο Τουταγχαμών μπορεί να δολοφονήθηκε με βίαιο τρόπο. Αργότερα άρχισαν οι εικασίες ότι ο έφηβος βασιλιάς ίσως πέθανε από ατύχημα. Μόλις το 2005 μια σύγχρονη τομογραφία έδειξε ότι η οπή δημιουργήθηκε πιθανότατα κατά τη διαδικασία μουμιοποίησης, η οποία φαίνεται πως έγινε κάπως βιαστικά και όχι με τη συνηθισμένη προσοχή των βασιλικών ταριχευτών. Η αποκάλυψη αυτή έδωσε νέα ώθηση στην έρευνα ώσπου τώρα οι γενετικές αναλύσεις αποκάλυψαν την ύπαρξη του παρασίτου της ελονοσίας.
