Λ έγεται ότι το κολύμπι παρέα με δελφίνια μπορεί να βοηθήσει άτομα με αναπηρίες και ιδίως παιδιά με ειδικές ανάγκες, όπως τα αυτιστικά, να βελτιώσουν την κατάστασή τους. Νεότερες έρευνες ωστόσο δείχνουν ότι αυτή η θεραπευτική μέθοδος πρέπει να καταργηθεί, αφενός επειδή βάζει σε σκληρή δοκιμασία τα ζώα και αφετέρου διότι είναι επικίνδυνη για τους ασθενείς, ενώ δεν έχει ακόμη αποδειχθεί η αποτελεσματικότητά της.
Η Οργάνωση Προστασίας Φαλαινών και Δελφινιών του Λονδίνου χαρακτήρισε τη θεραπεία με δελφίνια (dolphin assisted therapy- DΑΤ) «δαπανηρή και ενδεχομένως επιβλαβή» και ζήτησε την κατάργησή της. Με την άποψη αυτή συμφώνησε και η φιλανθρωπική οργάνωση Ερευνα Αυτισμού. Πιστεύουν ότι με τη DΑΤ κάποιες φτωχές οικογένειες γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, ενώ χρησιμοποιούνται δελφίνια σε αιχμαλωσία, πρακτική που απάδει στην ιατρική δεοντολογία.
Διαπιστώθηκε ότι κατά τη διάρκεια της «δελφινοθεραπείας» συχνά ο ασθενής κινδυνεύει να τραυματιστεί, διότι η επαφή με ένα άγριο ζώο είναι πάντοτε απρόβλεπτη. Το δελφίνι όχι μόνο μπορεί να γίνει επιθετικό, αλλά ακόμη και ακούσια μπορεί να προκαλέσει τραύματα λόγω της μυϊκής του δύναμης. Εχουν καταγραφεί κρούσματα δαγκώματος, εμβολισμού, χτυπημάτων, ενώ υπάρχουν και θύματα που παρασύρθηκαν από δελφίνι σε υποβρύχια σεξουαλική δραστηριότητα.
Εκτός αυτών, τόσο οι ασθενείς όσο και τα ζώα αντιμετωπίζουν κίνδυνο μολύνσεων. Πολλά δελφίνια είναι φορείς βακτηριδίων, τα οποία μεταδίδονται και στον άνθρωπο. Εχουν καταγραφεί περιπτώσεις που ασθενείς προσβλήθηκαν από βρουκέλωση έπειτα από θεραπεία με δελφίνια. Επιπλέον όλων αυτών, βασανίζονται ασκόπως και τα ίδια τα θαλάσσια θηλαστικά, τα οποία αιχμαλωτίζονται για να χρησιμοποιηθούν στις θεραπείες.
© Τhe Τimes, 2008
