Πιάσε μία μπίρα ακόμη

Για σκληροπυρηνικούς πότες (όπως οι Αγγλοι και οι Γερμανοί) και για εξωστρεφείς (όπως οι Ελληνες και οι Ιταλοί). Για νεαρούς και για πιο ηλικιωμένους. Για το παγκάκι και για το εστιατόριο. Η περί ου ο λόγος (μπίρα) είναι η καθημερινή απόλαυση που έγινε λατρεία. Γιατί, παρά τους καχύποπτους επικριτές της για τον μεθυστικό χαρακτήρα της και για την πρόκληση προεξέχουσας στρογγυλάδας στην κοιλιακή χώρα, οι φίλοι της παραμένουν φανατικοί, χωρίς να νιώθουν απειλή για τη νηφαλιότητα ή τη σιλουέτα τους, γιατί απλώς την απολαμβάνουν υπεύθυνα.

Κατεξοχήν αντρικό ποτό, με υψηλή πάντως γυναικεία αποδοχή, που προσδίδει στον κάτοχό της μια περίεργη αλήτικη γοητεία (κατεξοχήν γυναικείο βίτσιο αυτό το τελευταίο), την εικόνα του cool, άνετου και χαλαρού τύπου. Για ακόμη πιο περίεργες θηλυκές φαντασιώσεις ο μπιροπότης είναι ο άντρας ο σωστός, ο πρόστυχος, ο μάστορας, αυτός που στύβει τη ζωή όπως το κουτάκι της λίγο προτού το πετάξει.

Σε αντίθεση με τον Βορρά, όπου η μπίρα είναι παντός καιρού, στην Ελλάδα έχει την τιμητική της κυρίως το καλοκαίρι: με club sandwich στην παραλία cheek to cheek με το τάβλι, δίπλα στη χωριάτικη στην ταβέρνα, με πατατάκια σε ασκήσεις ισορροπίας στα πεζουλάκια του νησιού. Εφέτος θα λάμψει διά της παρουσίας της και σε βραδιές ποδοσφαιρικής μανίας – ε, ναι, έχει Μουντιάλ. Το σκηνικό γνωστό και ευλαβικά επαναλαμβανόμενο σε κάθε ματς: τηλεόραση στο μπαλκόνι (με τις περιγραφές από τις γειτονικές να προηγούνται ή να έπονται της δικής σου), οι κολλητοί γύρω από ένα τραπέζι γεμάτο τσιπς, σουβλάκια, ξηροκάρπια και, φυσικά, μπίρες. Το αυτό μπορεί να εξελιχθεί και στo cult γειτονικό καφενείο ή στη φιλοποδοσφαιρική καφετέρια στα πέριξ. Μόνο στο τέλος της βραδιάς συνειδητοποιεί η παρέα πόσες έχουν καταναλωθεί (η χαρά της ανακύκλωσης) καθώς στο τραπέζι καταφθάνουν μία-μία (για να μη ζεσταθούν) κατόπιν του κλασικού παραγγέλματος «πιάσε μία ακόμη», σφήνα στις ατάκες «έλα, μωρή παικτούρα», «μα τι “χωνί” είναι αυτός» και «τρέλανέ μας, μεγάλε».

Εκτός γηπέδων η μπίρα είναι και υπέρμαχος της εξοικονόμησης χρόνου. Αποτελεί το δόλωμα για να ψήσεις και τον πιο μούχλα φίλο σου να πάτε «για μια γρήγορη μπιρίτσα» αλλά και τρικ μαλαγανιάς προς την εν βρασμώ σύζυγο – «καλέ, για μια μπιρίτσα θα πάμε και έρχομαι». Αλλά αξίζει να επισημανθεί και η οικονομική της φύση, εφόσον παραμένει το πιο φθηνό και προσιτό ποτό. Με λίγα λόγια, πάντα υπάρχουν χρόνος και δυνατότητα να απολαύσει κανείς μια μπίρα, στα αλώνια και στα σαλόνια.

* Οι βασικές κατηγορίες μπίρας είναι: η ale ή αφροζύμωτη – σταρένιες ή λευκές μπίρες (Weissbier) με ζύμωση στους 15-23°C – και η lager ή βυθοζύμωτη, όπως οι Pils με ζύμωση στους 6-12°C.

* Οι κόκκινες μπίρες τείνουν να είναι πιο πικρές, οι μαύρες έχουν περισσότερο αλκοόλ, ενώ οι διαδεδομένες ξανθές θεωρούνται οι πιο ελαφρές.

* Ερευνες απέδειξαν ότι η λογική κατανάλωση μπίρας συμβάλλει στην καλή υγεία: στα οστά λόγω της σιλικόνης, στην καρδιά καθώς αυξάνει την καλή χοληστερίνη, στα νεφρά λόγω αυξημένης περιεκτικότητας νερού. Τέλος, περιέχει βιταμίνες Β6 και Β12, καθώς και φολικό οξύ.

* Οι πωλήσεις μπίρας αναμένεται να αυξηθούν κατά 330 εκατ. δολάρια στη διάρκεια του Μουντιάλ.