Ο Μανώλης Ζωγραφάκης έκανε κάτι που σε πολλούς μοιάζει ακατόρθωτο. Αξιοποίησε την προσωπική του περιπέτεια, δημιούργησε ένα εργαλείο που παρέχει χρήσιμες και updated πληροφορίες για επιβίωση στην πιο πολυσυζητημένη πρωτεύουσα της Ευρώπης και πέτυχε. Το brokeinlondon.com είναι ένα χρηστικό site, ένας οδηγός επιβίωσης για όσους προσπαθούν να τα καταφέρουν στο Λονδίνο. Το έφτιαξε πριν από 8 μήνες και σήμερα, ξεπερνώντας τις τρικλοποδιές των χάκερ (δέχτηκε δύο φορές επίθεση μέσα σε δύο εβδομάδες), γλιτώνει τον χρήστη από τη χρονοβόρα διαδικασία της έρευνας, παρέχοντάς του tips και βοηθητικά links για εύρεση εργασίας και στέγης, φθηνή διασκέδαση, φαγητό, έξυπνα ψώνια, εύκολους τρόπους μετακίνησης, μέχρι και οικονομικές λύσεις για γυμναστική.
«Η σελίδα στο διαδίκτυο είναι σαν να έχεις ένα μωρό που θέλει όλη την ώρα φροντίδα. Δεν υπάρχει ημέρα που να μην δουλεύω», μου λέει ο Μανώλης, ο οποίος αφού ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στο Goldsmiths College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου με αντικείμενο την Πολιτιστική και Πολιτική Διαχείριση, κλήθηκε να αντιμετωπίσει τις –μεγάλες- πρακτικές δυσκολίες που πάνε πακέτο με τους άπιαστους ρυθμούς της μεγαλούπολης. Εκείνος όμως πήρε την απόφαση να δώσει τη μάχη του. Μια μάχη που εξελίχθηκε σε «ψιλοπαραμύθι», όπως παραδέχεται και ο ίδιος. «Είχα μετακομίσει σε τρία διαφορετικά σπίτια και έψαχνα για δουλειά. Μια μέρα γυρνώντας από το σούπερ μάρκετ μου έστειλε η κοπέλα μου μήνυμα για το ζώδιό μου και μου έλεγε ‘περνάς δύσκολα, αλλά να αλλάξεις την τύχη σου και να μετατρέψεις την όλη σάπια κατάσταση σε κάτι δημιουργικό.’ Μέσα σε ένα λεπτό όλα είχαν αλλάξει», μου εξηγεί και συνεχίζει: «Καθώς απαντούσα και σκεφτόμουν ‘τι μου λέει τώρα, εδώ ψάχνω για σπίτι και δουλειά, τι δημιουργικό να κάνω’, μου ήρθε η συγκεκριμένη ιδέα, κατάλαβα ότι δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο και γυρνώντας στο σπίτι, στρώθηκα στη δουλειά».
Τα πράγματα όμως δεν είναι εύκολα. Δεν είναι πάντα ρόδινη η ζωή στο Λονδίνο και τις περισσότερες φορές η καλή ιδέα δεν έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Υπάρχουν αξιόλογοι νέοι που κυνηγούν την τύχη τους στην καρδιά της Ευρώπης και που τα πτυχία τους αντί να τους οδηγούν στις επιχειρήσεις- κολοσσούς του Canary Wharf, τους ανοίγουν μόνο τις πόρτες στα μαγαζιά της Oxford Street και στα μπαράκια του Brick Lane για εργασία. «Πρέπει να είσαι μαχητής. Θέλει θάρρος και κουράγιο. Στα δικά μου σχέδια για παράδειγμα δεν υπήρχε το σενάριο της επιστροφής. Ημουν αποφασισμένος να μείνω εδώ και να το παλέψω», μου λέει ο Μανώλης που ακόμη και όταν πέτυχε τον στόχο του και υλοποίησε την ιδέα του έπρεπε να δουλεύει ασταμάτητα και σε διαφορετικούς τομείς. «Ημουν ταξιθέτης σε μια όπερα και σε ένα θέατρο χορού και διοργάνωνα και συναυλίες για μία φιλανθρωπική οργάνωση. Οπότε είχα αυτά τα τρία και είχα και το site. Από τις 9.00 μέχρι τις 15.00 δούλευα το site, μετά πήγαινα στο θέατρο έως τις 22.00 και στη συνέχεια θα ξαναδούλευα το site. Την επόμενη θα δούλευα εξάωρο για τη συναυλία», αναλύει ο ίδιος.
Αξίζει λοιπόν να το περάσει κάποιος όλο αυτό; «Το Λονδίνο σου τρώει ενέργεια, αλλά σου δίνει και ενέργεια», επιμένει ο Μανώλης και αυτό που λέει γίνεται γρήγορα κατανοητό σε όποιον έχει ζήσει έστω και για λίγο εκεί. Η συγκεκριμένη πόλη έχει μια δύναμη που σε κρατάει πάντα σε εγρήγορση, σε βάζει στην πρίζα και σε κάνει να νιώθεις την ανάγκη να προσαρμοστείς στους τρελούς ρυθμούς που η ίδια σου επιβάλλει. Σε κάνει να θες να αφομοιώσεις όλες τις πληροφορίες με τις οποίες σε βομβαρδίζει καθημερινά και να εκμεταλλευτείς τα ερεθίσματα που σου αραδιάζει με μοναδικό σκοπό να ανταπεξέλθεις στον ανταγωνισμό που σε περιτριγυρίζει. Διαφορετικά, η ψυχολογική σου κατάσταση αλλάζει στο λεπτό και το ηθικό σου πέφτει μετά τις πρώτες δεδομένες σφαλιάρες- απορρίψεις. Είναι αλήθεια ότι το Λονδίνο σε πείθει πως η ημέρα έχει περισσότερες από 24 ώρες και έρχεται γρήγορα η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι κάτω από τον ήλιο της Αθήνας δεν θα προλάβαινες να κάνεις ούτε τα μισά από αυτά που η βροχερή πρωτεύουσα σε βάζει να στριμώξεις σε μία εβδομάδα –με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που σε βάζει να στριμώχνεσαι κάθε πρωί στο βαγόνι του μετρό.
«Είναι δύσκολο να βρεις τέτοια ενέργεια σε άλλη πόλη. Σου δίνει την ώθηση να δουλέψεις περισσότερο από όσο θα δούλευες. Και για να επιβιώσεις και για να βγάλεις κάτι προσωπικό, να υλοποιήσεις μια ιδέα σου, να κάνεις διασυνδέσεις. Αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά οι ιδέες θα έρθουν και –φυσικά μετά από πολύ κόπο και πίστη-, θα τα καταφέρεις», προσθέτει ο εμπνευστής του Broke in London. Το χάος που επικρατεί όμως, ο κόσμος και ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας της πόλης είναι σίγουρο ότι θα σε κάνουν να «στροφάρεις» αλλιώς. «Αυτόπου έχει μεγαλύτερη σημασία όμως είναι ότι μέσα από το ταξίδι αυτό, βγαίνεις δυνατότερος και σοφότερος», επιμένει ο Μανώλης που η θέληση και το πείσμα του έδειχναν από την αρχή ότι η επιτυχία δεν θα αργούσε να του χτυπήσει την πόρτα. Ακόμα και αν δεν το έλεγε ο Δίδυμος.
