Την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου ο Νίκος Μπίστης μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Άρη Ραβανό για τους 58 και το ΠαΣοΚ.{{{ audio1 }}}
Για τις συζητήσεις των 58 με το ΠΑΣΟΚ και την Κεντροαριστερά
«Δεν υπάρχει κανένα ναυάγιο. Είναι μια εκτίμηση που προέκυψε από μια αυθαίρετη ενέργεια ορισμένων. Είναι προφανές πού αναφέρομαι, σε μία ανακοίνωση και σε μία τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Βούλγαρη και του κ. Βενιζέλου. Θέλω να είμαι πολύ σαφής: δεν ήμασταν σύμφωνοι για τίποτε από αυτά. Θα τα δείτε αυτά, διότι αύριο είχε κανονιστεί μια συνάντηση που δεν ξέρω πια τι νόημα έχει, το σκέφτομαι και εγώ και άλλοι. Η ουσία είναι ότι ακόμη και αυτή η ανακοίνωση είναι αντιφατική, δηλαδή το ολίγον έγκυος. Θα πάμε χωρίς υποψηφίους στην κάλπη; Δεν μου φαίνονται σημαντικά αυτά τα πράγματα και στερούνται σοβαρότητας. Λέει η ανακοίνωση ότι θα στηριχθεί το ευρύ ψηφοδέλτιο, το οποίο – και αυτή είναι η είδηση – συγκροτήθηκε χθες με το όνομα που επέμενα: «Ελιά-Δημοκρατική Παράταξη» και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Συμμετέχουν όλες οι μικρότερες κινήσεις της Κεντροαριστεράς που ήταν μέχρι πρότινος στους 58 και τώρα πάνε εκεί και συνεχίζουμε. Ο κ. Λοβέρδος, ο κ. Μόσιαλος… Πολλοί που ήμασταν στους 58 και δεν συμφωνούμε με αυτό που έγινε, θα είμαστε στο ψηφοδέλτιο αυτό. Έχει συνέπειες αυτό που έγινε, αλλά όχι τόσο μεγάλες. Είναι μια γρατσουνιά. Θα το δείτε τις επόμενες ημέρες. Αυτή είναι η παράταξη των 58, που έχει κινήσεις σε όλη την Ελλάδα και μου ήρθε π.χ. χθες η ανακοίνωση της κίνησης του Πειραιά που δεν έχει σχέση με την κεντρική και νομίζω ότι και τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν και άλλες ανακοινώσεις από όλη την Ελλάδα. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί, ενώ ξεκινήσαμε μια υπόθεση και δώσαμε εμείς και άλλοι έναν τόνο και ένα πλαίσιο, εμφανιζόμαστε ξαφνικά να αποδεχόμαστε κατά το ήμισυ ένα πλαίσιο και στην εκλογή, που μετριέται, λέμε ότι δεν θα κατέβουμε όλοι και δεν θα υπάρχει συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο. Δεν το καταλαβαίνω και νομίζω μαζί και άλλος κόσμος.
Να σας πω, ποτέ δεν ήμουν υπέρ του σταυρού. Ήθελα δημοκρατικά κόμματα που θα λειτουργήσουν όπως στη Γερμανία, με αποφάσεις από συνέδρια και έλεγχο από τη Δικαιοσύνη. Αλλά από το να πούμε ότι η προηγούμενη μέθοδος με τον αρχηγό που όριζε τους ευρωβουλευτές είναι η καλύτερη, είναι χάος.
Κι εγώ έπεσα από τα σύννεφα μ’ αυτό που έγινε. Νομίζω ότι ορισμένοι δεν είχαν απολύτως συνειδητοποιήσει τι υπέγραφαν τον Οκτώβριο. Τότε, υπογράψαμε 58 που βρεθήκαμε και θα μπορούσαμε να είμαστε 108 και δεν αποτελούμε κόμμα, για να βγάζουμε αυτοτελείς ανακοινώσεις, και γι’ αυτό έχουν δίκιο όσοι λέγαμε ότι θα είμαστε καταλύτης στην υπόθεση, απευθύναμε μια πρόσκληση και το ΠΑΣΟΚ ανταποκρίθηκε. Κάποιοι, από τη στιγμή που ανταποκρίθηκε το ΠΑΣΟΚ, κουμπώθηκαν. Το ήξεραν, όμως…»
Για το αν θα είναι ο ίδιος υποψήφιος
«Δεν το έχω αποφασίσει. Αλλά μετά από αυτήν την εξέλιξη, ναι, θα είμαι. Οπωσδήποτε. Διότι πρέπει να απαντήσουμε σ’ αυτό που ακούστηκε από μέσα, το ιδεολόγημα ότι μπορούμε να στηρίξουμε ενώ δεν είμαστε μέσα. Δεν υπάρχει ολίγον έγκυος, τη μάχη τη δίνεις. Όχι (δεν υπάρχει κίνδυνος διχοτόμησης των 58). Και από αυτήν την ανακοίνωση, της οποίας δεν είχα γνώση, δεν λένε ότι δεν θα συμβάλλουν στη νίκη αυτού του συνδυασμού. Λένε ότι θα στηρίξουν, έστω και λίγο, διότι δεν θα είναι υποψήφιοι. Κάποιοι άλλοι, θα είμαστε. Και έτσι έχουμε τώρα δέκα λόγους παραπάνω γι’ αυτό.»
