Ο Θ. Πάγκαλος μιλά στους Β. Χιώτη και Ν. Παπαδόπουλο για την υπόθεση του Τ.Τ., τα εξοπλιστικά και τη διαφθορά σε κόμματα εκτός Ν.Δ.-ΠαΣοΚ: «Ο Τσοχατζόπουλος δεν έκανε ούτε για θυρωρός των γραφείων του ΠΑΣΟΚ»
{{{ audio1 }}}
{{{ audio2 }}}
Για τη διαφθορά και το ρόλο κομμάτων της Αριστεράς
Σήμερα το πρωί άκουσα ένα καταπληκτικό, που με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Άκουσα τον κ. Τσούκαλη της ΔΗΜΑΡ να λέει ότι υπάρχει πολύ μεγάλη διαφθορά και έχει διαβρώσει την κοινωνία και τους θεσμούς και μετά αγρίεψε, θόλωσε το μάτι του και είπε: «εμείς, όλοι μαζί τα φάγαμε, δεν θα το πούμε ποτέ». Δεν κατάλαβα… Για μια στιγμή αγρίεψα. Και είπα «τι, ο Τσούκαλης τα βάζει μαζί μου επειδή έχω γράψει το σχετικό βιβλίο;». Ίσως να εννοεί αυτό, αλλά να με πάρει τηλέφωνο να του πω πώς μετείχαν δύο από την κοινοβουλευτική του ομάδα σ’ αυτό. Τους υπόλοιπους δεν τους ξέρω. Γιατί υπάρχουν κι αυτοί που υπάρχουν σε κάποια πράγματα που δεν έπρεπε να μετέχουν και κάποιοι που δεν μετείχαν σε πράγματα που έπρεπε να μετέχουν.
Στο τέλος της επταετίας, ο ελληνικός λαός, στη μεγάλη του πλειοψηφία, υπέστη τη μοίρα του και δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, διότι έτσι γίνεται με όλους τους λαούς. Μερικοί διακρίθηκαν. Και έκαναν πράγματα που έπρεπε να γίνουν για λογαριασμό όλων των άλλων. Λογικό είναι νομίζω ότι αυτοί που έζησαν την επταετία και συνέχισαν την πορεία τους και διακρίθηκαν με τρόπο ηρωικό κάποιοι. Άλλοι που επί επταετίας δεν διακρίθηκαν και παριστάνουν τώρα τον ηγέτη του ελληνικού λαού, δεν το καταλαβαίνω. Για τη ΔΗΜΑΡ μιλάω… Ο καλός ΣΥΡΙΖΑ που μας κάνει το κουνελάκι με την έννοια του τραγουδιού που λέει «μη μας κουνάς τα αυτιά».
Για το Μνημόνιο και την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου
Συνέλαβα τη φρίκη του Μνημονίου και των συνεπειών του, όταν ήρθε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και μας πρότεινε σε μια ομάδα εργασίας που είχαμε και εξέταζε τις θέσεις που μας είχε φέρει η τρόικα, οι πρωτοεμφανιζόμενοι τότε υπάλληλοι, και μία από αυτές ήταν η περικοπή του 13ου και 14ου μισθού. Εγώ ήμουν εναντίον, γιατί θεωρούσα ότι υπήρχε ένα θέμα αισθητής μείωσης του εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων και διότι υπήρχε ένα θέμα θεσμών τρόπον τινά και θεωρούσα ότι θα ήταν πολλαπλασιαστικές οι επιπτώσεις. Θυμάμαι ότι το ποσό αυτό που συζητούσαμε τότε στο σύνολο των υπαλλήλων του Δημοσίου – όχι του δημοσίου τομέα στο σύνολο, με ΔΕΚΟ κτλ. – ήταν περί τα 475 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, όσα έχουν κλέψει αυτοί οι κύριοι (σ.σ.: οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου) και τα έχουν δανείσει ο ένας στον άλλον. Η αεριτζήδικη απάτη για την οποία συζητάμε είναι 500 εκατ., δηλαδή ο 13ος και 14ος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων για ένα έτος. Δεν είναι τεράστιο το θέμα;
Για τη Γερμανία και την Ελλάδα
Οι Γερμανοί είχαν λυσσάξει στην Ευρώπη μέσα. Ό,τι ήθελε η Ελλάδα, η Γερμανία ήταν εναντίον. Όχι τώρα, τότε. Διότι τώρα, όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι και ηλίθιοι και ανερμάτιστοι τύποι που τα έχουν βάλει με τη Γερμανία, να ξέρουν ότι είναι η πρώτη φορά που η Γερμανία βοηθά την Ελλάδα. Μέχρι τώρα, η Γερμανία μας πολεμούσε σε όλα τα θέματά μας, και πολιτικά και οικονομικά. Και ήμασταν οι πελάτες τους για όλα τα εξοπλιστικά, και βλήματα και αεροπορικά και το ένα ή το άλλο.
Για τα εξοπλιστικά
Ως το 2011 (γινόταν πάρτι); Μετά, σταμάτησε; Είναι προφανές ότι αν είχα αντιληφθεί ότι υπήρχαν τα θέματα που ανέδειξε η δικαστική έρευνα, αντιλαμβάνεστε ότι θα είχα ένα θέμα να τα βάλω και θα έμπαινε και ένα ζήτημα παραμονής μου στο κυβερνών κόμμα και στην κυβερνώσα πλειοψηφία. Δεν είχα αποδείξεις. Ότι κάτι γινόταν… Θα σας πω κάτι. Τον Άκη Τσοχατζόπουλο δεν τον είχα υποστηρίξει σε τίποτα. Ούτε για θυρωρό των γραφείων του ΠΑΣΟΚ δεν θα τον ψήφιζα, για μια σειρά από λόγους, που δεν ήταν πάντοτε λόγοι νομιμότητας. Ουδέποτε τον έχω υποστηρίξει. Πάντα γι’ αυτόν μιλάω. Και αν γνωρίζετε κάτι για κάποιον άλλον, πέστε το για να τον πιάσει η Δικαιοσύνη και να τον βάλει στη φυλακή. Βλέπω, όμως, ότι σε επίπεδο κομμάτων, και στο ΠΑΣΟΚ και σε άλλα κόμματα και του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν διάφορες προσωπικότητες κολλητές με τον Άκη και τον υποστήριζαν τον Άκη και με δράματα προσπαθούσαν να τον βγάλουν τον Άκη πρωθυπουργό και να κυβερνήσει τη χώρα. Έτσι; Θέλετε να μου πείτε ότι δεν ήξερα τίποτα και ότι κάπου στο μυαλό μου υπήρχε κάτι και κάτι είχε πιάσει, σαν το σκύλο, η υπερμεγέθης μύτη μου; Δεν τον είχα υποστηρίξει ποτέ αυτόν τον άνθρωπο. Να σας πω και κάτι άλλο; Ήρθε ο Καραμανλής που ήταν ένα άλλο κόμμα, διότι όταν παίζεις δικομματικά, πάντα έτσι είναι το παιχνίδι. Δεν είναι όχι στο ΠΑΣΟΚ, εφόσον υπήρχε και η Ν.Δ. και την υποστηρίζεις. Ό,τι έκανε ο ένας σε βάρος του ενός κόμματος, πήγαινε αυτομάτως υπέρ του άλλου. Ήταν και το άλλο κόμμα μέσα. Και τα ζούμε αυτές τις ημέρες τι έκανε αυτό το κόμμα. Φιλιππίδης, Κοντομηνάς, Γριβέας… Αυτό το κόμμα, εκείνη την εποχή, ήταν μια παρέα και ήταν η πεμπτουσία της εξουσίας. Αυτοί κυβερνούσαν τη χώρα, διότι και ο πρωθυπουργός τότε ήταν λιγότερο επιμελής ή δραστήριος και κυβερνούσαν αυτοί τη χώρα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν γνώρισα τον κ. Φιλιππίδη, επειδή ήταν ένας νέος άνθρωπος από αυτούς που φαίνονται νεότεροι και ωραίος στην εμφάνιση, ότι μου έκανε εντύπωση η επάρκεια και η αναίδειά του, ο τρόπος με τον οποίο κινείτο.
