Μόνη της ή σε συστάδες, η πικροδάφνη προστατεύει από ενοχλητικές επισκέψεις εντόμων, ερπετών ή τρωκτικών και ξεχωρίζει με την παρατεταμένη και πλούσια ανθοφορία της.
• Γνωστή και ως ροδοδάφνη, το καλλωπιστικό φυτό ανήκει στην οικογένεια των Αποκυνιδών (Αpocynaceae). Αναπτύσσεται σε ιδιαίτερα υγρές θέσεις και ηλιόλουστες τοποθεσίες, γι’ αυτό τη συναντάμε σε πολλές περιοχές της Μεσογείου.
• Είναι ανθεκτικός αειθαλής θάμνος που μπορεί να φτάσει ακόμη και τα τέσσερα μέτρα. Εχει πλούσιο γκριζωπό φύλλωμα σε λογχοειδές σχήμα και η ανθοφορία της διαρκεί σχεδόν όλο τον χρόνο.
• Γνωστή στους αρχαίους Ελληνες ως «νήριον» ή «νηρίς». Σύμφωνα με τον Διοσκορίδη, τα φύλλα και τα άνθη της «συν οίνω πινόμενα» μπορούν να σώσουν τον άνθρωπο από το δάγκωμα δηλητηριωδών εντόμων ή ερπετών. Η νηριίνη, τοξική δηλητηριώδης ουσία, περιέχεται σε όλα τα μέρη του φυτού, γι’ αυτό δεν το τρώνε τα ζώα. Με φύλλα πικροδάφνης φράζονται οι φωλιές των ποντικών, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να βγουν από την παγιδευμένη φωλιά τα τρώνε και ψοφούν.
• Στη μυθολογία θεωρείται αδελφή της λυγαριάς, ίσως λόγω της κοινής προτίμησής τους στο νερό.
• Σύμφωνα με τον ίδιο μύθο, όταν η λυγαριά με τα μοβ άνθη κατηγόρησε την πικροδάφνη για το έντονο χρώμα των λουλουδιών της, παρά το πένθος για τον θάνατο του αδελφού τους, εκείνη απολογήθηκε λέγοντας ότι τα άνθη είναι έντονα αλλά η καρδιά της θλιμμένη και πικρή.
• Η πικροδάφνη ομορφαίνει και προστατεύει τον κήπο ή την αυλή σας, καθώς διαθέτει πλούσιο φύλλωμα και παρατεταμένη ανθοφορία καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Πολλαπλασιάζεται εύκολα όλους τους μήνες του χρόνου με μοσχεύματα και παραφυάδες.
• Προσβάλλεται από μελίγκρα την άνοιξη.
• Ανθίζει από τέλος Μαΐου ως Νοέμβριο.
• Σε αρκετές ποικιλίες τα άνθη είναι αρωματικά, σε διάφορες αποχρώσεις, όπως κόκκινο, βερικοκί, ροζ, σομόν ή λευκό.
