Τριάντα δύο ομάδες θα βρεθούν από την επόμενη Πέμπτη στην αφετηρία της σπουδαιότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης του πλανήτη. Θεωρητικά όλες τους μπορούν να ελπίζουν να κατακτήσουν το πλέον βαρύτιμο ποδοσφαιρικό τρόπαιο, οι περισσότερες ελπίζοντας βέβαια και στην εύνοια της στρογγυλής θεάς. Σε μια διοργάνωση όμως όπου για πρώτη φορά συμμετέχουν όλες οι παγκόσμιες πρωταθλήτριες των προηγούμενων Μουντιάλ ο ανταγωνισμός βρίσκεται στο ζενίθ και βάσιμες ελπίδες για τον τίτλο έχουν οι λεγόμενες ποδοσφαιρικές υπερδυνάμεις. Οσο για τον χαρακτηρισμό του φαβορί, μπορούν να τον διεκδικούν τέσσερις όλες κι όλες ομάδες. Η Βραζιλία του Νεϊμάρ, η Αργεντινή του Μέσι, η Ισπανία του Κασίγιας και η Γερμανία του Σβαϊνστάιγκερ.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Ο άλλος Νεϊμάρ μακριά από τον Μέσι
Ηταν το καλοκαίρι του 2002 όταν στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας η Βραζιλία του (επονομαζομένου για τη σιδηρά πειθαρχία που επιβάλλει στις ομάδες του) «στρατηγού» Λουίς Φελίπε Σκολάρι κατακτούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο κόντρα στις προβλέψεις αλλά και στους πολέμιους του τεχνικού της ομάδας. Τότε ο ομοσπονδιακός προπονητής είχε κατηγορηθεί για συντηρητισμό επειδή είχε επιλέξει το αναχρονιστικό «3-5-2» ως το κυρίαρχο σύστημα της ομάδας.
Η τωρινή Σελεσάο με επικεφαλής και πάλι τον Σκολάρι δεν προβλέπεται να καταφύγει σε εκείνη τη διάταξη (που πάντως αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιτυχής), ωστόσο δεν θα απέχει και πολύ από ένα σύνολο το οποίο θα δίνει ιδιαίτερη βάση στην ανασταλτική παρουσία του, δεν θα ρισκάρει απέναντι σε αντιπάλους με ταχύτητα και επιθετικές αρετές και που όμως θα παρέχει την απαιτούμενη ελευθερία στον Νεϊμάρ ώστε να ηγείται και να συμπαρασύρει την ομάδα στους δικούς του ρυθμούς.
Ο Σκολάρι δήλωσε πρόσφατα ότι ο «Νεϊμάρ είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στον κόσμο» και ως τέτοιος αισθάνεται ο 22χρονος επιθετικός όταν βρίσκεται έξω από τη σκιά του Μέσι. Αλλωστε οι συμπαίκτες του υπολείπονται πολύ σε ταλέντο εκείνων που είχε στο πλευρό του ο αντίστοιχος Νεϊμάρ του 2002, ο σπουδαίος Ρονάλντο. Τότε, το Φαινόμενο είχε ως στηρίγματα τον Ροναλντίνιο και τον Ριβάλντο και όχι τον Χουλκ και τον Φρεντ οι οποίοι πλαισιώνουν σήμερα τον 22χρονο σταρ της Μπαρτσελόνα στην επιθετική γραμμή της Σελεσάο.
Αν και δεν πρόκειται για ομάδα που τρομάζει με το έμψυχο υλικό της, οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της (παίκτες και προπονητής) δεν φοβούνται να αποδεχθούν τον τίτλο του φαβορί τονίζοντας κατ’ εξακολούθηση ότι η αποστολή της Σελεσάο είναι πάντα η κατάκτηση του τροπαίου, πόσω μάλλον όταν η διοργάνωση διεξάγεται στη Βραζιλία. Με την ελπίδα, για τους διοργανωτές, ότι θα ξορκιστεί το φάντασμα του 1950, όταν έχασαν το τρόπαιο μέσα στην έδρα τους από την Ουρουγουάη, η οποία είχε επικρατήσει με 2-1 στον τελικό.
ΙΣΠΑΝΙΑ
Οι Φούριας Ρόχας στο πικ της καριέρας τους
Οκτώ χρόνια έχουν συμπληρωθεί (συγκεκριμένα ήταν το Μουντιάλ της Γερμανίας το οποίο κατέκτησε η Ιταλία το 2006) από τότε που κάποια εθνική ομάδα πλην της Ισπανίας ανέβηκε σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο θρόνο. Ως υπερασπιστές των τελευταίων δύο ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων (2008 και 2012) και του προηγούμενου Παγκόσμιου Κυπέλλου (2010), οι Φούριας Ρόχας διεκδικούν στη Βραζιλία τίποτε λιγότερο από ακόμη ένα στέμμα για να συνεχίσουν και να ενισχύσουν την κυριαρχία τους στο διεθνές ποδόσφαιρο. Υπό την καθοδήγηση του (πρωτομάστορα των τελευταίων δύο θριάμβων) Βιθέντε ντελ Μπόσκε, η Ισπανία σού δίνει την εντύπωση ότι δεν χρειάζεται πλέον προπονητή για να παράσχει στους αγωνιστικούς χώρους της Βραζιλίας αυτό το ποδόσφαιρο που θαυμάστηκε και δύσκολα αντιμετωπίζεται.
Αλλωστε στο υπάρχον ρόστερ ευδοκιμούν 17 ποδοσφαιριστές που βρίσκονταν στην αποστολή της εθνικής ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής! Μάλιστα, από τους 6 παίκτες που συμπληρώνουν την τελική 23άδα, ο Ραούλ Αλμπιόλ και ο Δαβίδ ντε Χέα ήταν μέλη της ομάδας στο Euro 2012 το οποίο διεξήχθη σε Ουκρανία και Πολωνία. Ο εμβληματικός αρχηγός Ικερ Κασίγιας, με τις 154 διεθνείς συμμετοχές, παραμένει το σημείο αναφοράς της Εθνικής Ισπανίας και ο φύλακας άγγελός της σε κάθε αγώνα. Αυτός που όπως ο Ντελ Μπόσκε επεσήμανε «είναι πάντα εκεί για να κάνει τη μεγάλη απόκρουση όταν τη χρειαζόμαστε. Στις προηγούμενες διοργανώσεις ήμασταν αγωνιστικά υπέρτεροι, όμως υπήρξαν ματς τα οποία ίσως θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά αν δεν είχε επέμβει με τρόπο καθοριστικό».
Το μεγάλο ερωτηματικό για τη διάρκεια και την ανταπόκριση της Ισπανίας στις απαιτήσεις της διοργάνωσης αφορά τη μεσαία γραμμή της όπου ο 34χρονος Τσάβι και ο 33χρονος Τσάμπι Αλόνσο έχουν συνεχείς σεζόν με μεγάλο αριθμό αγώνων και η κόπωση ενδέχεται να τους καταβάλει. Τα καλά νέα προκύπτουν από το γεγονός ότι πολλοί σημαίνοντες ποδοσφαιριστές των Φούριας Ρόχας (όπως οι Ράμος, Πικέ, Αλμπα, Ινιέστα, Φάμπρεγας, Σίλβα, Μπούσκετς, Κόκε, Κόστα, Πέδρο) είναι κάτω των 30 ετών και βρίσκονται στο πικ της καριέρας τους!
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Χαλίφης στη θέση του Ντιέγο
Οποιος θέλει να πατήσει τον κάλο του Λιονέλ Μέσι, μπορεί κατ’ εξακολούθηση να του θυμίζει ότι για να φτάσει και να ξεπεράσει τον άθλο του Ντιέγο Μαραντόνα οφείλει να ηγηθεί της Αργεντινής ως την κατάκτηση ενός Παγκόσμιου Κυπέλλου. Αν και ήδη έχει καταφέρει πολύ περισσότερα επιτεύγματα σε συλλογικό επίπεδο από όσα το ίνδαλμά του, ο 26χρονος σουπερστάρ της Μπαρτσελόνα ψάχνει τον απόλυτο άθλο, αυτό που θα τον καταστήσει ως το νούμερο 1 όλων των εποχών στις συνειδήσεις των αργεντινών ποδοσφαιρόφιλων. Και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από την κορυφή στην τελική φάση της Βραζιλίας.
Προκειμένου ο Μέσι να νιώθει ικανοποιημένος και ασφαλής, ο ευφυής και διπλωμάτης προπονητής της Αλμπισελέστε Αλεχάνδρο Σαμπέγια κατέστησε εξ αρχής σαφές ότι στη δική του σκέψη είναι ο τωρινός Μαραντόνα και ότι η εθνική ομάδα της Αργεντινής θα πρέπει να κινείται γύρω από εκείνον. Αυτός λέγεται ότι είναι και ο λόγος που (μάλλον άδικα) «έκοψε» από την αποστολή του Μουντιάλ τον εκρηκτικό Κάρλος Τέβες, παρά το γεγονός ότι προέρχεται από εντυπωσιακή σεζόν με την πρωταθλήτρια Ιταλίας Γιουβέντους. «Ο Μέσι θέλει γύρω του συμπαίκτες που τον εμπιστεύονται και στην παρουσία του αναγνωρίζουν τον ηγέτη τους. Αν δεν έχει τέτοιους, τότε δεν αποδίδει αυτό που πραγματικά μπορεί και ο Τέβες δεν τον συμπαθούσε ιδιαίτερα» είχε δηλώσει ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός Σέρχιο Μπατίστα, τον οποίο ο Σαμπέγα αντικατέστησε το 2011.
Πάντως το κόλπο φαίνεται ότι πιάνει, καθώς αισθανόμενος ως το απόλυτο αφεντικό εντός των αγωνιστικών χώρων, ο Μέσι πέτυχε 18 γκολ στα τελευταία 16 ματς που έδωσε με τη φανέλα της Αργεντινής, αποδεικνύοντας ότι ένιωθε σαφώς πιο άνετα χωρίς τον Τέβες στα πόδια του και έχοντας ως στηρίγματα στη μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδας κυρίως τους Ιγουαΐν, Ντι Μαρία, Αγουέρο και κατά δεύτερο λόγο τους Λαβέτσι και Παλάσιο. Κοντολογίς, η Αργεντινή διαθέτει ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό σύνολο, ταλέντο και πληρότητα σε όλες τις γραμμές και τον κατά πολλούς κορυφαίο ποδοσφαιριστή στον πλανήτη, αποφασισμένο να γίνει χαλίφης στη θέση του… Ντιέγο Χαλίφη!
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Τα Πάντσερ χάνουν στο… 90′
Μία από τις παγκοσμίως πλέον ξακουστές αλλά και αποδεκτές σοφιστείες που αφορούν το ποδόσφαιρο ειπώθηκε από τον παλαίμαχο άγγλο επιθετικό Γκάρι Λίνεκερ ο οποίος το 1990 είχε δηλώσει ότι «το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι το οποίο διαρκεί 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί». Ωστόσο, οι νεότερες εκδόσεις των Πάντσερ, αυτές που έλαβαν μέρος στα Παγκόσμια Κύπελλα της τρέχουσας χιλιετίας, παραπέμπουν σε ένα άλλο συμπέρασμα:

«Το Μουντιάλ είναι η διοργάνωση στην οποία η Γερμανία φτάνει ως την πηγή, αλλά δεν πίνει ποτέ νερό».

Πράγματι, το 2002 (ηττήθηκε στον τελικό), το 2006 (αποκλείστηκε στον ημιτελικό) και το 2010 (έχασε ξανά στους «4» της διοργάνωσης) η Νασιονάλμανσαφτ απέτυχε να επιβεβαιώσει τον Λίνεκερ ότι… «στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί». Πλέον, στα γήπεδα της Βραζιλίας αναζητεί την εξιλέωσή της για πρόσφατες μη επιτυχημένες απόπειρες να κατακτήσει την κορυφή του κόσμου. Είναι η τέταρτη νεότερη Εθνική Γερμανίας που θα μετάσχει σε Μουντιάλ με μέσο όρο ηλικίας τα 25,8 έτη. Ασφαλώς, απαιτούνται και ηγέτες, παίκτες με κυριαρχικό προφίλ και γνώση από σπουδαίες διοργανώσεις.
Ο κεντρικός μέσος Σεμπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ, με τις 101 διεθνείς συμμετοχές στα 29 χρόνια του, είναι αυτός που θα κληθεί να οργανώσει το παιχνίδι και συνάμα να παράσχει τις απαιτούμενες ανασταλτικές λύσεις. Είναι ο εγκέφαλος της Εθνικής Γερμανίας και ας μη θεωρείται ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής στο συγκεκριμένο υπερπλήρες σε όλες τις γραμμές ρόστερ.
Τα Πάντσερ διαθέτουν τέσσερις παίκτες με δυναμική προσωπικότητα (Λαμ, Σβαϊνστάιγκερ, Ποντόλσκι και ο βετεράνος Κλόζε), στο κοντέρ των οποίων έχουν ήδη καταγραφεί περισσότερες από 100 διεθνείς συμμετοχές αλλά και μια «νουβέλβαγκ» αποτελούμενη από ποδοσφαιριστές με περίσσιο ταλέντο, όπως οι Γκέτσε, Σούρλε, Ρόις, Κρόος, Κράμερ, Ντράξλερ και Μίλερ. Και ασφαλώς ο επικεφαλής της προσπάθειας και προπονητής της ομάδας Γιοακίμ Λεβ περιμένει την αφύπνιση του Μεσούτ Οζίλ ο οποίος έπειτα από μια σεζόν με πολλά σκαμπανεβάσματα στην Αρσεναλ, ψάχνει τον εαυτό του και είναι ποδοσφαιριστής που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω σε έναν αγώνα.

Οι όμιλοι και οι ομάδες-ερωτηματικά
Υπάρχουν όμιλοι με ξεκάθαρα φαβορί και άλλοι που μοιάζουν πολύ αμφίρροποι πριν από την έναρξή των αγώνων. Ωστόσο τα ζευγαρώματα στη φάση των «16» της διοργάνωσης είναι αυτά που προδιαθέτουν για μεγάλες νοκ-άουτ μάχες από πολύ νωρίς. Επί παραδείγματι, αν η οικοδέσποινα Βραζιλία δεν καταφέρει να τερματίσει στην πρώτη θέση του Α’ ομίλου (με αντιπάλους το Μεξικό, την Κροατία και το Καμερούν), τότε κινδυνεύει να πέσει επάνω στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία η οποία θα έχει ως αντιπάλους στο Β’ γκρουπ τις Ολλανδία, Χιλή και Αυστραλία. Ασφαλώς ισχύει και το αντίστροφο…

Αρκετές είναι επίσης οι πιθανότητες για ζευγάρια Αργεντινής – Γαλλίας και Γερμανίας ή Πορτογαλίας – Ρωσίας στη φάση των «16», ενώ αν η Ελλάδα καταφέρει να πάρει την πρόκριση στον επόμενη γύρο, η λογική λέει ότι θα πέσει πάνω σε μία εκ των Αγγλίας, Ιταλίας ή Ουρουγουάης, καθώς η Κόστα Ρίκα μοιάζει με τον αδύναμο κρίκο του τέταρτου ομίλου ο οποίος είναι και αυτός της… φωτιάς.

Οι ομάδες-ερωτηματικά είναι πολλές, γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν και τα τέσσερα ξεκάθαρα φαβορί που προαναφέρθηκαν. Η Γαλλία μοιάζει περισσότερο προσγειωμένη αλλά και ποιοτικά ανανεωμένη από όλες τις άλλες ομάδες που έχουν υπάρξει πρωταθλήτριες κόσμου και πέρασαν δύσκολες περιόδους. Ο Φρανκ Ριμπερί και ο Καρίμ Μπενζεμά βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση και είναι ώριμοι και ικανοί να δείξουν τον δρόμο σε μια πλειάδα νεαρών αστέρων που έχουν πλέον εισχωρήσει στο ρόστερ των Τρικολόρ, με εξέχουσα μορφή τον τρομερό μέσο Πολ Πογκμπά της Γιουβέντους. Ουδείς επίσης μπορεί να προβλέψει την παρουσία της ιδιαίτερα ανανεωμένης Αγγλίας που πέραν του Γουέιν Ρούνι και των βετεράνων και μπαρουτοκαπνισμένων σε μεγάλες διοργανώσεις Λάμπαρντ και Τζέραρντ, έχει φορτώσει το ρόστερ της με ποδοσφαιριστές που μέχρι πρότινος παρακολουθούσαν τα Μουντιάλ και τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα από τον καναπέ του σπιτιού τους. Η Ιταλία από την πλευρά της θα παρουσιάσει ένα κράμα παικτών με σπουδαία και πολυετή καριέρα στην εθνική ομάδα (Πίρλο, Ντε Ρόσι, Μπουφόν, Κελίνι, Κασάνο κ.ά.) και ελπιδοφόρων άσων (Ιμόμπιλε, Ινσίνιε, Βεράτι κ.ά.), ωστόσο τη διαφορά θα περιμένει να κάνει και πάλι ο εκ των πρωταγωνιστών του Euro 2012 Μάριο Μπαλοτέλι. Ανεμος ανανέωσης πνέει και στην Ολλανδία, όπου ασφαλώς δεσπόζει η παρουσία των Αριεν Ρόμπεν και Ρόμπι φαν Πέρσι ο οποίος θα ηγηθεί της προσπάθειας για διάκριση των Οράνιε. Η παρουσία του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του κόσμου το 2013 Κριστιάνο Ρονάλντο ανεβάζει τις μετοχές της Πορτογαλίας που έχει ούτως ή άλλως ένα αξιοσημείωτο ρόστερ.

Ως πολλά υποσχόμενες θα παρουσιαστούν πάντως στο Μουντιάλ η Ουρουγουάη και η Κολομβία. Αμφότερες διαθέτουν σπουδαίους ποδοσφαιριστές που διαπρέπουν σε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αν και η δεύτερη θα ήθελε πολύ να έχει στο ρόστερ της τον Ρανταμέλ Φαλκάο ο οποίος χάνει το Μουντιάλ λόγω τραυματισμού.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ