Μία εμβληματική φιγούρα του ελληνικού μπάσκετ, ο Φαίδων Ματθαίου, άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 87 ετών. Ο εκλιπών υπήρξε ένας από τους «στυλοβάτες» του αθλήματος στην Ελλάδα, υπηρετώντας το επί δεκαετίες, αρχικά ως παίκτης και στη συνέχεια ως προπονητής. Το προσωνύμιο «πατριάρχης» που του αποδόθηκε πριν από αρκετά χρόνια θα τον συνοδεύει για πάντα στις μνήμες των ανθρώπων του μπάσκετ.

Ο Φαίδων Ματθαίου γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1924 στη Θεσσαλονίκη και στα νεανικά του χρόνια ασχολήθηκε με πολλά σπορ, ως αθλητής του Αρη Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, στους πρώτους μεταπολεμικούς Ολυμπιακούς Αγώνες (Λονδίνο 1948) μετείχε ως κωπηλάτης, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα πήγε στο Ελσίνκι ως μέλος της εθνικής ομάδας μπάσκετ.

Το 1949 πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και αφοσιώθηκε στην καλαθοσφαίριση, κατακτώντας τρία πανελλήνια πρωταθλήματα, το 1950, το 1951 και το 1954. Στη συνέχεια φόρεσε τη φανέλα του Πανιωνίου και του Σπόρτινγκ, ενώ αγωνίστηκε και στο εξωτερικό στην ιταλική Ινις Βαρέζε, πριν επιστρέψει για να ολοκληρώσει την καριέρα του στην ομάδα όπου ξεκίνησε, τον Αρη.

Παράλληλα, αγωνίστηκε 44 φορές με την εθνική Ελλάδας, πετυχαίνοντας 529 πόντους. Εκανε ντεμπούτο στις 15 Μαϊου 1949 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Καϊρου, σε αγώνα απέναντι στην Ολλανδία, ενώ η τελευταία του εμφάνιση ήταν σε φιλικό με την Πολωνία στην Αθήνα, στις 4 Ιουλίου 1957. Το ρεκόρ πόντων του με την εθνική ήταν 28, από ένα ματς με τη Συρία στο Κάιρο (10 Αυγούστου 1956), στο πλαίσιο του προολυμπιακού τουρνουά. Με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1949 (Κάιρο) και το χάλκινο στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1955 (Βαρκελόνη).

Ο Ματθαίου είχε ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα όσο αγωνιζόταν ακόμη στον Αρη, καθώς παράλληλα προπονούσε τη γυναικεία ομάδα του συλλόγου. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ακολούθησε σημαντική καριέρα ως τεχνικός. Κάθησε στον πάγκο πολλών συλλόγων, ενώ υπήρξε για αρκετά χρόνια ομοσπονδιακός προπονητής.

Καθοδήγησε συνολικά την εθνική ανδρών σε 103 αγώνες (47 νίκες, 56 ήττες), μεταξύ αυτών και σε τρία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (1961, 1965, 1969), ενώ πέρασε και από την εθνική εφήβων (22 αγώνες, ρεκόρ 14-8). Ισως η πιο χαρακτηριστική στιγμή της προπονητικής του σταδιοδρομίας, πάντως, ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας με τον ΠΑΟΚ το 1984, απέναντι στη μεγάλη του αγάπη, τον Αρη. Ηταν το ματς που έμεινε στην ιστορία ως ο «τελικός των ξυρισμένων κεφαλιών», αφού ο 60χρονος τότε Ματθαίου υποχρέωσε τους παίκτες του να ξυρίσουν τα κεφάλια τους, ως ένδειξη της αποφασιστικότητάς τους να νικήσουν τον -θεωρητικά ισχυρότερο- συμπολίτη τους και να πάρουν το τρόπαιο.

ΑΠΕ-ΜΠΕ