Πέντε «αγκάθια» για τον λιγνίτη

Το πρώτο θέμα αφορά στον Εθνικό Ενεργειακό Σχεδιασμό,ο οποίος ακόμη εκκρεμεί και σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο αναμένεται ότι θα είναι έτοιμος εντός του 2018. Οι υποψήφιοι επενδυτές, όπως επεσήμανε ο κ. Παναγιωτάκης, πρέπει να γνωρίζουν ποιο είναι το επιθυμητό ενεργειακό μίγμα για τη χώρα. «Πρέπει να ξέρουν αν θέλουμε λιγνίτη και πόσο λιγνίτη θέλουμε», υπογράμμισε, μιλώντας σε δημοσιογράφους στο περιθώριο της εκδήλωσης για την υπογραφή του νέου δανείου της Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) προς την ΔΕΗ Ανανεώσιμες για έργα ΑΠΕ σε νησιά και ηπειρωτική Ελλάδα.

Το δεύτερο ζήτημα αφορά στα ΑΔΙ (Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος). Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΔΕΗ, όσοι θέλουν να επενδύσουν στον λιγνίτη πρέπει να γνωρίζουν εάν θα αποζημιώνονται για τη διατήρηση των μονάδων τους σε ετοιμότητα.

Το τρίτο «αγκάθι» έχει σχέση με την περιβαλλοντική αδειοδοτική διαδικασία των λιγνιτικών μονάδων, για την οποία μάλιστα εκκρεμεί και η εξέταση προσφυγών από τη Δικαιοσύνη.

Το τέταρτο θέμα που πρέπει να διαλευκανθεί αφορά στις εκκρεμότητες που υπάρχουν σχετικά με το ορυχείο της Βεύης και το πέμπτο ζήτημα στο μοντέλο της ενεργειακής αγοράς (το περίφημο target model).

Σχετικά με το μέλλον των εργαζομένων στις προς πώληση μονάδες, ο κ. Παναγιωτάκης εμφανίστηκε αισιόδοξος και υποστήριξε ότι «θα διασφαλιστούν πλήρως».

Όσον αφορά στο market test για τον λιγνίτη, ο πρόεδρος της ΔΕΗ τόνισε ότι είναι πολύ νωρίς για να υπάρχουν σαφείς πληροφορίες. Πάντως, από τις περίπου 40 προσκλήσεις που έστειλε η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν, σε εταιρείες ανά τον πλανήτη, οι επτά πήγαν σε κινεζικούς κολοσσούς (όπως η ShanghaiEnergy, China Energy κ.α.). Τις υπόλοιπες έλαβαν μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες, καθώς και σχεδόν όλοι οι ενεργειακοί (και όχι μόνο) παίκτες της χώρας. Μάλιστα, ενδιαφέρον έδειξε και η Χαλυβουργία της οικογένειας Μάνεση, μετά την ανοιχτή πρόσκληση του κ. Παναγιωτάκη στη βιομηχανία.

Το ζητούμενο βεβαίως είναι εάν συμφέρει μια βιομηχανία να επενδύσει στον λιγνίτη. Όπως σημείωσε ο πρόεδρος της ΔΕΗ, «η λιγνιτική ενέργεια είναι φθηνή». Για τα… ακριβά δικαιώματα εκπομπών ρύπων που ανεβάζουν την τιμή της παραγόμενης κιλοβατώρας, ο κ. Παναγιωτάκης ανέφερε ότι, σύμφωνα με τρία σενάρια που έχουν εξετάσει (ακόμη και με τις τιμές των δικαιωμάτων να φτάνουν στα 25 με 30 ευρώ ανά τόνο) η επένδυση «βγαίνει».

Μια τέτοια μονάδα θα μπορούσε να είναι η «Μεγαλόπολη 3», η οποία έχει διάρκεια ζωής έως το 2025 και η «Μεγαλόπολη 4», η οποία αντέχει έως το 2033. Αλλά και το Αμύνταιο, το οποίο σύμφωνα με τον κ. Παναγιωτάκη, αποτελεί μια καλή επένδυση, παρότι χρειάζεται αναβάθμιση περίπου 100 εκατ. ευρώ. «Μας ενδιαφέρει να προχωρήσουμε με το Αμύνταιο, αλλά σε σύμπραξη με κάποιον εργολάβο. Δεν θέλουμε να δεσμεύσουμε ένα τέτοιο ποσό. Προτιμούμε τα χρήματα αυτά να τα επενδύσουμε σε έργα ΑΠΕ, τα οποία αποτελούν και στρατηγική επιλογή και στόχο μας», υπογράμμισε.

Άλλωστε, όπως είπε ο ίδιος, κατά την ομιλία του στην εκδήλωση για την υπογραφή του νέου δανείου της ΕΤΕπ, «δεν έχουμε εμμονή και προσήλωση στον λιγνίτη. Η λιγνιτική παραγωγή σε συγκεκριμένες ποσότητες είναι αναγκαία για τη χώρα, όχι για τη ΔΕΗ. Η Πτολεμαΐδα V είναι η τελευταία μας επένδυση σε λιγνίτη». Όπως επεσήμανε ο ίδιος, μετά το 2032, η ΔΕΗ θα έχει μόνο το 12% του λιγνίτη, με μία μονάδα του Αγίου Δημητρίου και την «Πτολεμαΐδα V».

Σχετικά με τις διετείς συμβάσεις που αφορούν στα τιμολόγια προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας για τις βιομηχανίες, τα οποία λήγουν στο τέλος του έτους, η ΔΕΗ θα δώσει μια σιωπηλή παράταση δύο μηνών, έως ότου ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.