Επισκέψιμο σε ολόκληρο το μήκος του θα είναι το Ευπαλίνειο Όρυγμα που δεσπόζει πάνω από το Πυθαγόρειο της Σάμου.
Μετά την ολοκλήρωση του βασικού τμήματος της μελέτης που ενέκρινε το υπουργείο Πολιτισμού για την
Αποκατάσταση, Συντήρηση και Ανάδειξη του Ευπαλίνειου Υδραγωγείου,
κεντρικό τμήμα του οποίου αποτελεί το όρυγμα, η σήραγγα δηλαδή απ’ όπου
περνούσαν οι πήλινοι αγωγοί του νερού, το Όρυγμα -με μήκος 1036 μέτρων σκαμμένων στο βουνό- ανοίγει για το κοινό.
«Είναι μια εμπειρία ζωής η διάβαση του Ευπαλίνειου ορύγματος. Ας δώσουμε στους εαυτούς μας τον χρόνο να αφουγκραστούμε το μνημείο. Ας ακούσουμε τι έχει να μας πει για τους αρχαίους και για τους σύγχρονους μηχανικούς. Η γνωριμία με το Ευπαλίνειο είναι μια εμπειρία ζωής» σημείωσε η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λυδία Κονιόρδου.
Το Ευπαλίνειο Υδραγωγείο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε γύρω στα 550 π.Χ. για να υδρεύει -με ασφάλεια και υψηλές προδιαγραφές υγιεινής- την αρχαία πόλη της Σάμου, δηλαδή το σημερινό Πυθαγόρειο. Και λειτούργησε με επιτυχία για 1.100 χρόνια. Η μοναδικότητά του οφείλεται στο «αμφίστομο όρυγμά» του – έτσι το αναφέρει ο Ηρόδοτος – που λαξεύτηκε στον βράχο από δυο αρχαία συνεργεία τα οποία ξεκίνησαν το ένα από τη βόρεια πλευρά και το άλλο από τη νότια, και συναντήθηκαν στη μέση της διαδρομής.
Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα παγκοσμίως μνημεία ανθρώπινης δεξιοτεχνίας και κατασκευαστικής ικανότητας. Γι’ αυτό και από το 1992 έχει περιληφθεί στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Είναι ένα σύνθετο τεχνικό έργο που περιλαμβάνει εκτός από το όρυγμα, και δεξαμενή, προσαγωγό και υπόγειο αστικό αγωγό. Η αφετηρία του βρισκόταν σε φυσική πηγή κοντά στην σημερινή περιοχή των Αγιάδων.
Η συστηματική ανασκαφή του Ευπαλίνειου πραγματοποιήθηκε το 1971-73 από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Διευθυντής του τότε ήταν ο Ουλφ Γιάντσεν, ενώ ο Χέρμαν Κινάστ ήταν εκείνος που έκανε την πρώτη εμπεριστατωμένη μελέτη του. Όμως από τα μέσα του ΄70 μέχρι τα τέλη του 2013, για 40 χρόνια, το μοναδικό τμήμα του ορύγματος που ήταν επισκέψιμο , ήταν τα πρώτα 130 μέτρα από τη νότια είσοδό του.
Εκπονήθηκε μελέτη για την αποκατάσταση και ανάδειξη του μνημείου, η οποία εγκρίθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού. Και το 2012 εντάχθηκε στο επιχειρησιακό πρόγραμμα του ΕΣΠΑ 2007-2013.
Στα τέλη του 2013 ξεκίνησε η υλοποίηση του βασικού τμήματος της μελέτης που αφορούσε το Όρυγμα και την αρχαία Δεξαμενή. Το έργο κόστισε συνολικά 3,1 εκατομμύρια ευρώ και σήμερα είναι πλέον επισκέψιμο το σύνολο των 1036 μέτρων της σήραγγας.
Σύμφωνα με το υπουργείο Πολιτισμού, προσλήφθηκαν πέντε φύλακες με επτάμηνες συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου και στο προσεχές διάστημα το έργο θα αποδοθεί στο κοινό.
Το υπουργείο τονίζει ότι έχει εξασφαλιστεί η ευστάθεια της σήραγγας/ορύγματος, συντηρήθηκαν οι λίθινες επενδύσεις της, τοποθετήθηκαν μεταλλικές σχάρες στα ανοιχτά τμήματα της τάφρου που διατρέχει το όρυγμα, κατασκευάστηκαν προστατευμένοι διάδρομοι επίσκεψης και εγκαταστάθηκε σύστημα ήπιου φωτισμού.
«Είναι σημαντικό και το ότι με την ευκαιρία των εργασιών αποκαλύφθηκαν ευρήματα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, όπως κτιριακά κατάλοιπα, επιγραφές των αρχαϊκών χρόνων και πλήθος κινητών αντικειμένων, νομίσματα της βυζαντινής περιόδου και οστά ζώων που εμπλουτίζουν την επιστημονική τεκμηρίωση της κατασκευής και της λειτουργίας του μνημείου σε όλη την ιστορία του» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο.
