«Ληστεία σε τράπεζα στο όνομα του λαού» είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine Zeitung, το οποίο αναφέρεται στη σύλληψη και τη δράση της Πόλα Ρούπα. «Η ελληνική αστυνομία κατάφερε την Πέμπτη ένα σημαντικό χτύπημα απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα: συνελήφθη η Παναγιώτα Ρούπα, σύζυγος και συνένοχος του Νίκου Μαζιώτη, του ήδη συλληφθέντος και πρώην αρχηγού της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας». Το ρεπορτάζ αναφέρεται στη δράση της οργάνωσης από το 2003. Δράση, η οποία περιελάμβανε ληστείες αλλά και πολιτικά χτυπήματα εναντίον πρεσβειών, όπως για παράδειγμα το 2007 εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας.
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει για την σύλληψη: «Η σύλληψη της Πόλα Ρούπα θεωρείται ως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ελληνικής αστυνομίας από την εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη» το 2002. Σε αντίθεση με την «17 Νοέμβρη», η οποία κατά τη διάρκεια πολλών επιθέσεων από το 1975 έως το 2000 σκότωσε πολλούς ανθρώπους, ανάμεσά τους αστυνομικούς, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και διπλωμάτες, κανείς δεν έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια των δράσεων του «Επαναστατικού Αγώνα». Αυτό οφειλόταν συχνά στην τύχη. Το 2009 τραυματίστηκε με όπλο ένας αστυνομικός και επέζησε ως εκ θαύματος».
Οι Έλληνες δεν ελπίζουν πια τίποτα
Μια χειμαρρώδη συνέντευξη του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη φιλοξενεί η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung. H συνέντευξη ξεκινάει και επικεντρώνεται κυρίως στις προσωπικές μνήμες του συγγραφέα από την γενέθλια πόλη, την Κωνσταντινούπολη. Παραθέτουμε δυο απαντήσεις του Πέτρου Μάρκαρη. Η πρώτη αφορά στο θέμα του τουρκικού εθνικισμού. «Ήταν αναμενόμενο πως κάποια μέρα ο Τούρκος θα γινόταν εχθρός του Τούρκου. Στην αρχή ήταν οι Αρμένιοι, μετά το 1942 με έναν ειδικό φόρο περιουσίας όλες οι μειονότητες, και από το 1955 έως το 1964 οι Έλληνες. Μεγάλωσα σε μια κοινωνία που ίσχυε, ή είσαι Τούρκος ή τίποτα. Αυτός ο εθνικισμός! Όποιος δεν συμμεριζόταν τον τουρκικό εθνικισμό θεωρούνταν ξένος, εχθρός. Η Τουρκία ήταν και παραμένει μια βαθιά διχασμένη χώρα». Και ο συγγραφέας εξηγεί το γιατί: «Όταν βλέπω ανθρώπους από την Ανατολία που εξυμνούν τόσο πολύ τον Ερντογάν, τότε θυμάμαι ότι οι Κεμαλιστές, η παλιά κοσμική ελίτ, παραμέλησε πάρα πολύ αυτούς τους ανθρώπους. Τώρα πληρώνουν το τίμημα. Είτε μας αρέσει είτε όχι. Οι παραμελημένοι έχουν τώρα μια φωνή και δεν ενδιαφέρονται και πολύ εάν αυτή η φωνή κάνει λόγο για δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα».
Η επόμενη απάντηση του Πέτρου Μάρκαρη αφορά την Ελλάδα μετά από εφτά χρόνια κρίσης: «Η κατάσταση είναι σκληρή και αδιέξοδη, πολλά επαναλαμβάνονται. Οι άνθρωποι έγιναν απαθείς, λένε δεν περιμένουμε τίποτα πια, λένε πως έτσι θα είναι τα πράγματα ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση θα έρθει. Αυτό είναι άσχημο. Εάν πολλοί στις επόμενες εκλογές ψηφίσουν την ΝΔ, δεν θα είναι επειδή πιστεύουν πως η κατάσταση θα βελτιωθεί αλλά για να εκδικηθούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα λειτουργούσε έτσι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Η αντιπολίτευση δεν κερδίζει ποτέ τις εκλογές. Χάνει η κυβέρνηση. Η αντιπολίτευση δεν χρειάζεται να παρουσιάσει κάποιο πρόγραμμα. Περιμένει η κυβέρνηση να τα κάνει όλα λάθος. Τότε έρχεται στην εξουσία. Τόσο απλό είναι».
Μαρία Ρηγούτσου
