Σπάνε τα ρεκόρ οι γεννήσεις με καισαρική στην Ελλάδα

Το ρεκόρ στις καισαρικές τομές συνεχίζει να «σπάει» η Ελλάδα. Στη χώρα μας η μειοψηφία των γυναικών γεννά με φυσιολογικό τοκετό, αφού το ποσοστό των καισαρικών τομών εκτιμάται ότι ανέρχεται στο 50-65%. Οι βασικότεροι λόγοι είναι οι αναίτιες προκλήσεις τοκετών και οι προηγηθείσες γέννες με τη μέθοδο της καισαρικής τομής. Να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 30%, ο μέσος ευρωπαϊκός όρος βρίσκεται στο 25%, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) χαρακτηρίζει επιτρεπτό ποσοστό το 15%.

Το θέμα του αυξημένου αριθμού καισαρικών απασχόλησε μέσα στην εβδομάδα την ηγεσία του υπουργείου Υγείας, καθώς αναμένει τη Δευτέρα κλιμάκιο του ΠΟΥ. Οι αρμόδιοι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας θα επισκεφθούν την Αθήνα στις 7-11 Νοεμβρίου με σκοπό τη συνάντηση με φορείς, τη μελέτη στοιχείων, την καταγραφή δεδομένων και την ανάλυση πτυχών του φαινομένου των καισαρικών.

Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Φαρμακίδη, καθηγητή Μαιευτικής – Γυναικολογίας και Εμβρυομητρικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Stony-Brook των ΗΠΑ, οι προγραμματισμένες καισαρικές αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό καισαρικών τομών στη χώρα μας.

Τα νεογνά που γεννιούνται με προγραμματισμένη καισαρική πριν από την 39η εβδομάδα έχουν πιθανότητα να εμφανίσουν το σύνδρομο της αναπνευστικής δυσχέρειας και να χρειαστεί εισαγωγή στη νεογνική μονάδα. Επίσης τα νεογνά που γεννιούνται με προγραμματισμένη καισαρική έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν νοσήματα του ανοσοποιητικού, άσθμα ή δυσανεξία στη λακτόζη.

Το νεογνό, αναφέρει ο κ. Φαρμακίδης, όταν περνά από τον κόλπο της μητέρας του λαμβάνει τα καλά μικρόβια του κόλπου. Αυτά ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε αργότερα να μπορεί να αντιμετωπίσει τα νοσήματα του ανοσοποιητικού. Τα μικρόβια αυτά μπορούν να «περάσουν» στο μωρό κατά την καισαρική τομή με άλλους τρόπους.

Η εγκυμοσύνη διαρκεί 42 εβδομάδες. Ένα ποσοστό γυναικών θα ξεπεράσει τις 41 εβδομάδες. Ειδικά τότε, η παρακολούθηση πρέπει να είναι εντατική και να γίνεται από έμπειρο ιατρό.

Κατά τη διάρκεια του τοκετού, ο ιατρός καταλαβαίνει ότι δεν σημειώνεται πρόοδος όταν η διαστολή είναι στα 6 εκατοστά για 4 ώρες και το έμβρυο δεν «κατεβαίνει» επί 3 ώρες. Η καισαρική είναι απαραίτητη εάν υπάρχει δυσχέρεια του εμβρύου ή αν η μητέρα πάσχει από διαβήτη και το παιδί είναι μεγαλύτερο από 4.500 γραμμάρια.

Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότερες γυναίκες είναι ότι όσες γέννησαν το πρώτο τους παιδί με τη μέθοδο της καισαρικής τομής μπορούν να γεννήσουν το επόμενο φυσιολογικά. Η μέθοδος ονομάζεται VBAC.

Αν έχετε στο ιστορικό σας προηγούμενη καισαρική τομή θα πρέπει να γνωρίζετε πως έχετε δύο επιλογές:

* Μπορείτε να επιλέξετε να γεννήσετε φυσιολογικά. Ο τοκετός αυτός λέγεται φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική ή Vaginal Birth After Cesarean (VBAC).

* Μπορείτε να προγραμματίσετε, μαζί με τους επαγγελματίες υγείας που σας παρέχουν φροντίδα στην εγκυμοσύνη, μια επαναληπτική καισαρική τομή, ιδανικά μετά τις 39 εβδομάδες της κύησης.

Συγκριτικά με την προγραμματισμένη επαναληπτική καισαρική τομή, ο φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική έχει τα εξής πλεονεκτήματα:

* Δεν είναι χειρουργείο.

* Μικρότερος χρόνος ανάρρωσης.

* Χαμηλότερος κίνδυνος λοίμωξης.

* Μικρότερη απώλεια αίματος.

* Μικρότερη πιθανότητα του νεογνού για αναπνευστικά προβλήματα.

* Μικρότερη πιθανότητα του νεογνού για αυτοάνοσα προβλήματα στην παιδική και ενήλικη ζωή του.

* Μικρότερη πιθανότητα ανάγκης για παραμονή στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών.

Ο σημαντικότερος φόβος κατά την προσπάθεια για φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική είναι η πιθανότητα ρήξης της τομής της μήτρας. Αν και η επιπλοκή αυτή είναι πάρα πολύ σπάνια είναι πολύ σοβαρή και χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση από κάποιον εξειδικευμένο μαιευτήρα.

Η πραγματική πιθανότητα μια γυναίκα να υποστεί ρήξη της μήτρας είναι 0,7% και προσεγγίζει αρκετά την πιθανότητα που έχει μια πρωτοτόκος (δηλαδή χωρίς ιστορικό φυσιολογικού τοκετού ή καισαρικής τομής) να υποστεί την συγκεκριμένη επιπλοκή, η οποία είναι 0,3%. Το τελευταίο ποσοστό αφορά τις πρωτοτόκες γυναίκες στις οποίες γίνεται πρόκληση τοκετού.