«Πρέπει να περάσουμε στην επίθεση, για να σώσουμε τα δικαιώματα του ανθρώπου». Αυτή είναι η άποψη του Δημήτρη Χριστόπουλου, ενός ανθρώπου που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα περισσότερο από 20 χρόνια, και τον ίδιο αγώνα θα συνεχίσει ως πρόεδρος μίας από τις σημαντικότερες διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (FIDH).
Αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, ο Δημήτρης Χριστόπουλος εξελέγη στο 39ο παγκόσμιο συνέδριο της Ομοσπονδίας στο Γιοχάνεσμπουργκ, το Σάββατο.
Η τριετής θητεία του στο τιμόνι της Ομοσπονδίας θα τον οδηγήσει στην Αφρική, στην Ασία, αλλά και στην Ευρώπη, όπου όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στη Monde, υπάρχει σήμερα και η μεγαλύτερη ανάγκη για την υιοθέτηση μίας πιο επιθετικής στάσης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος στο ζήτημα της μετανάστευσης, ο κύριος Χριστόπουλος χαρακτηρίζει στη γαλλική εφημερίδα «σημάδι ενός ακατανόητου πανικού» τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας της 18ης Μαρτίου.
«Σαν να μην ήταν έτοιμη η Ευρώπη και τα 510 εκατομμύρια κάτοικοί της έτοιμοι να απορροφήσουν δύο, τρία, πέντε εκατομμύρια πρόσφυγες. Σε μία στιγμή πανικού καταστρέφονται διακόσια χρόνια ευρωπαϊκής παράδοσης όσον αφορά το δικαίωμα ασύλου», επισημαίνει ο κύριος Χριστόπουλος.
«Πρέπει να αντισταθούμε σε εκείνους που εκμεταλλεύονται τη διαφορετική ταυτότητα για πολιτικούς σκοπούς», τονίζει για να προσθέσει ευθύς αμέσως ότι «μία ετερογενή κοινωνία δημιουργεί προβλήματα στα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά πρέπει πάντα να υπερισχύει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια».
Επικεφαλής της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου από το 2003 έως του 2011 και εν συνεχεία αντιπρόεδρος της FIDH, ο κύριος Χριστόπουλος έχει ασχοληθεί επισταμένως με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και της λιτότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα.
«Η παραβίαση των κοινωνικών δικαιωμάτων (στην εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία) οδήγησε στην Ελλάδα σε μία περιφρόνηση της δημοκρατικής διαδικασίας εδώ και έξι χρόνια , μία συστηματική παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων.
Οι πολιτικές λιτότητας ενισχύουν την ιδέα ότι η κοινωνική συνοχή δεν είναι τόσο υποχρέωση της πολιτείας, αλλά πράξη φιλανθρωπίας», τονίζει στη Monde ο κύριος Χριστόπουλος.
