Ο μάρτυς σε ερώτηση της πολιτικής αγωγής εκτίμησε ότι ο Ρουπακιάς «ήταν αποφασισμένος να κάνει την επίθεση», αλλά και ότι εκείνο το βράδυ οι χρυσαυγίτες έβριζαν και φώναζαν «σαν κτήνη». Υπογράμμισε με όλους τους τρόπους ότι η Αστυνομία δεν επενέβη για να αποτρέψει το φονικό, ενώ άφησε να εννοηθεί ότι η κατάθεσή του υπέστη αλλαγές έτσι ώστε να μην εκτεθούν οι αστυνομικοί. Αίσθηση προκάλεσε σε κάθε περίπτωση η αποστροφή στην οποία ταύτισε χρυσαυγίτες και εγκληματίες: «Τα έχω συνδυάσει μετά τη δολοφονία» είπε χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά, είπε:
«Δεν ήμασταν πολύ φίλοι με τον Παύλο, τον ήξερα όμως καμία δεκαριά χρόνια. Είχα πάει κάποιες φορές σπίτι του και αυτός είχε έλθει στο δικό μου… Εκείνο το βράδυ ήλθε και με πήρε από το σπίτι μου ο Μελαχροινόπουλος, πήγαμε στην πρώτη καφετέρια να δούμε τα άλλα παιδιά, για την μπάλα και καμιά μπίρα. Εγώ δεν ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο. (…) μετά επικοινώνησαν τα παιδιά, δεν θυμάμαι ποιος, με τον Παύλο και είπαμε να πάμε στην άλλη καφετέρια, το “Κοράλλι”. (…) ήταν γεμάτο. Δεν είχε καρέκλες, ζητήσαμε κάτι σκαμπό και κάτσαμε. Ήτανε τρία άτομα, ο Παύλος, η κοπέλα του και ο Λούβαρης. Εμείς ήμασταν επτά. (…) Η άλλη παρέα ήταν ηλικίας 35-40, κοντοκουρεμένοι, αυτός που φορούσε την παραλλαγή ήταν ξυρισμένος, μαύρα ρούχα, σκέφτηκα ότι ήταν χρυσαυγίτες. Όσες φορές τους κοίταξα τυχαία, είδα ότι το βλέμμα τους ήταν επάνω μας. Δεν το σχολίασα με κανέναν».
Ο μάρτυρας θυμήθηκε ότι ένας από την απέναντι παρέα, προτού τελειώσει ο αγώνας, σηκώθηκε να φύγει και σκόνταψε πάνω στον Σεϊρλή, «μάλλον αυτός με το ξυρισμένο κεφάλι».
«Αφού πλήρωσα και βγήκα, τους είδα αναστατωμένους, τρομαγμένους. Πήγα τον Χρήστο να πάρει ένα ταξί, γιατί δεν αισθανόταν καλά».
Πρόεδρος: Ρωτήσατε τους άλλους γιατί ήταν αναστατωμένοι;
Μάρτυς: Δεν τους ρώτησα, πήγα με τον Χρήστο…
(…)
Πρόεδρος: Τους ρωτήσατε αφού έφυγε ο Χρήστος;
Μάρτυς: Ναι, μου είπαν ότι δεν μπορούμε να πάρουμε τα αυτοκίνητα στην Παύλου Μελά, γιατί το σημείο είναι γεμάτο χρυσαυγίτες.
Πρόεδρος: Δεν θα μπορούσατε να το δείτε εσείς αυτό βγαίνοντας;
Μάρτυς: Θα μπορούσα, αλλά δεν το είδα.
Πρόεδρος: Ήταν ήσυχα δηλαδή;
Μάρτυς: Δεν άκουσα φωνές…
Πρόεδρος: Πόσα άτομα φαίνονταν; Πέντε, δέκα, είκοσι;
Μάρτυς: Ήταν σκοτάδι, είδα σκιές στην Παύλου Μελά, στη γωνία, περίπου πέντε – έξι – επτά άτομα, δεν ξέρω στο στενάκι τι γινόταν…
Πρόεδρος: Περιγραφή;
Μάρτυς: Ψηλοί, γεροδεμένοι, σαν και αυτούς μέσα στην καφετέρια.
Ο κ. Κοντονικόλας πρόσθεσε ότι είδε τους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ, αλλά και έξι-επτά μηχανάκια που ανέβαιναν στην Τσαλδάρη, δικάβαλα, με μαυροφορεμένα άτομα. Είδε και το ασημί ΙΧ του δράστη Ρουπακιά όταν σταμάτησε να ρωτήσει τον Φύσσα κάτι για τον δρόμο.
«Σχεδόν όλοι φορούσαν κράνη, κάποιοι τα κρατούσαν και στο χέρι...
(…)
Ακούγαμε κραυγές, βρισιές, θα σας γαμήσουμε, ελάτε εδώ κότες. Αρχίσαμε να τρέχουμε… Βασικά, ο Παύλος είπε τρέχουμε τώρα, τρέχουμε. Μας κυνήγησαν, εμένα πάνω μου πέσανε τρία άτομα… Στο τέλος, μείναμε εγώ, ο Παύλος και ο Μελαχροινόπουλος. Οι άλλοι μπήκαν στα στενά. Μείναμε εμείς γιατί μας επιτέθηκαν, πισώπλατα, με κράνη, μπουνιές, κλωτσιές… Πρέπει να ήταν έξι-επτά άτομα, σίγουρα. Με χτύπησαν με κράνος, έπεσα κάτω, ήμουν πολύ κοντά στην τζαμαρία, μου ρίξανε κλωτσιά, χτύπησα το κεφάλι μου στην τζαμαρία. Όταν ήλθε ο Δημήτρης να με βοηθήσει, του επιτέθηκαν από πίσω, με το πόδι του κάποιος… Με την άκρη του ματιού μου είδα την επίθεση στον Παύλο, ήταν τέσσερα άτομα σίγουρα. Σταμάτησαν να με χτυπάνε εμένα όταν με είδαν κάτω…
(…)
Καμία εικοσαριά άτομα φωνάζανε, βγάζανε κραυγές, βρίζανε, δεν θυμάμαι τι λέγανε. Την ώρα που μας χτυπούσανε, είδα δυο πεζούς αστυνομικούς στη νησίδα. Δεν είδα να κάνουν πολλά… Εκείνη τη στιγμή ήμουν σε πολύ δύσκολη θέση. Είδα τον Παύλο να τον χτυπάνε τέσσερα άτομα με τα χέρια, δύο-τρία λεπτά κράτησε αυτό, μετά ήλθε το αυτοκίνητο από το αντίθετο ρεύμα, αυτό που είχαμε δει και πριν από λίγη ώρα. Μέσα στο αυτοκίνητο τη δεύτερη φορά τον είδα μόνο του τον Ρουπακιά. Βγαίνει έξω και πηγαίνει κατευθείαν στον Παύλο. Εμένα και τον Δημήτρη μας είχαν αφήσει, δεν ασχολιόντουσαν μαζί μας, ήταν όλοι πάνω στον Παύλο. Οι τέσσερις “ανοίξανε” τον κύκλο και ολοκλήρωσε τη δράση ο Ρουπακιάς. Εγώ τον είχα πλάτη τον Παύλο. Ήταν σαν να του δίνει γροθιά στο στήθος. Ο Παύλος έκανε αυτή την κίνηση (ο μάρτυς δείχνει, ρίχνοντας τους ώμους μπροστά), σήκωσε την μπλούζα του και μας είπε: “Με μαχαίρωσε το μουνόπανο”»
Πρόεδρος: Θα μπορούσατε να δείτε πόσοι ήταν στο αυτοκίνητο του δράστη όταν σταμάτησε αρχικά να ρωτήσει τον δρόμο;
Μάρτυς: Πρέπει να ήταν δύο άτομα πίσω, δεν παρατήρησα τη θέση του συνοδηγού. Δεν θυμάμαι αν ήταν γυναίκες ή άνδρες…
Πρόεδρος: Οι αστυνομικοί πού ήταν;
Μάρτυς: Δύο, ήταν λίγο πιο αριστερά.
Πρόεδρος: Τι έκαναν;
Μάρτυς: Δεν είδα να κάνουν τίποτε…
(…)
«Το ασθενοφόρο ήλθε ύστερα από 35 λεπτά. Ο Δημήτρης τους βοήθησε να τον ανεβάσουν τον Παύλο στο ασθενοφόρο. Μετά εμείς, εγώ, ο Μελαχροινόπουλος και ο Λούβαρης, πήγαμε στο νοσοκομείο. Εκεί μάθαμε ότι τελικά δεν… ναι… Ήλθαν κάτι αστυνομικοί με πολιτικά και μας ρώτησαν αν ήμασταν μπροστά στη δολοφονία. Μας μετέφεραν στο Αστυνομικό Τμήμα Κερατσινίου».
Η πρόεδρος ανέγνωσε απόσπασμα προηγούμενης κατάθεσης του μάρτυρα, από την οποία προέκυπτε παρέμβαση αστυνομικών στο επεισόδιο, κάτι που ο κ. Κοντονικόλας διέψευσε.
«Όταν έδινα κατάθεση, δεν τα έγραφαν ακριβώς όπως τα έλεγα. Έπαιρναν το νόημα της πρότασης και το έγραφαν έτσι ώστε να ακούγεται κάπως… Είμαι εντελώς σίγουρος γι’ αυτό που σας λέω, δεν έκαναν τίποτε να χωρίσουν τους δύο άντρες, ούτε έκαναν κάτι άλλο εκείνη την ώρα».
Μέλη του ακροατηρίου αντέδρασαν, κάποιος μάλιστα αποχώρησε όταν ο μάρτυς ανέφερε ότι η επαφή του με χρυσαυγίτες πριν από τη δολοφονία ήταν όταν είχε δει πορεία τους στη Μιχαλακοπούλου.
Μάρτυς: Είδα να κάνουν παρέλαση… Σημαίες, βήμα, τέτοια φάση.
Πρόεδρος: Πώς ήταν; Πού καταλάβατε ότι ήταν της Χρυσής Αυγής;
Μάρτυς: Ήταν όπως ήταν… Ψηλοί, γεροδεμένοι, φαίνονταν σαν εγκληματίες…
Πρόεδρος: Όποιος είναι ψηλός και γεροδεμένος είναι εγκληματίας;
Μάρτυς: Τώρα που έχω ζήσει το περιστατικό, έτσι τους έχω συνδυάσει…
(…)
Κωσταρέλλος (αν. εισαγγελέας): Η παρουσία των ατόμων αυτών (που φώναζαν και έβριζαν) βοήθησε τον Ρουπακιά να κάνει αυτό που έκανε;
Η υπεράσπιση διαμαρτύρεται.
Μάρτυς: Ναι, σαν να του ανέβαζαν την ψυχολογία.
(…)
Κωσταρέλλος: Θα μπορούσε να έχει σκοτωθεί κάποιος άλλος από σας εκείνο το βράδυ;
Μάρτυς: Θα μπορούσε, ναι, θα μπορούσε.
Όταν τη σκυτάλη πήρε η κυρία Χρύσα Παπαδοπούλου, εκ της πολιτικής αγωγής, αίσθηση προκάλεσε η εκτίμηση του μάρτυρα ότι οι χρυσαυγίτες «έκαναν σαν κτήνη». Ο ίδιος λίγο αργότερα, σε ερώτηση της κυρίας Βιολέτας Κουγιάτσου, διαβεβαίωσε ότι ο Παύλος ήταν νηφάλιος εκείνο το βράδυ αλλά και ότι ο Ρουπακιάς ήταν αποφασισμένος να κάνει την επίθεση.
Η κατάθεση-παρωδία: «Δεν θυμάμαι τίποτα…»
Οι ερωτήσεις της υπεράσπισης
Οπλαντζάκης: Μας είπατε προχθές ότι απαγορεύεται να μιλήσει το πλήρωμα του περιπολικού με τον συλληφθέντα…
Μάρτυς: Είναι τακτική του πληρώματος, να μην έχουμε πολλά-πολλά με τους προσαχθέντες. Δεν είναι εντολή.
Οπλαντζάκης: Αν τύχαινε να συλλάβετε εσείς τον Ρουπακιά, πού θα τον καθίζατε; Με τον συνοδηγό;
Μάρτυς: Πάντα…
(…)
Οπλαντζάκης: Εισπράξατε ότι εκείνα τα γεγονότα ήταν αποτελέσματα ενός οργανωμένου σχεδίου;
Μάρτυς: Δεν ξέρω, δεν ασχολήθηκα.
Βελέντζα: Τους προσαχθέντες τους γδύνετε;
Μάρτυς: Κάνουμε σωματικό έλεγχο, δεν τους γδύνουμε, μήπως υπάρχει κανένα μαχαίρι.
(…)
Βελέντζα: Κάποιο από τα σήματα σάς ανέφερε για άτομο τραυματισμένο;
Μάρτυς: Ναι, στην Τσαλδάρη.
(…)
Τσεμπετζής: Είπατε ότι ενημερώνεστε από τις ειδήσεις στην τηλεόραση. Πιστεύετε ότι είναι αντικειμενικές;
Μάρτυς: Δεν με απασχολεί.
(…)
Ρουμπέκας: Από πού πληροφορήθηκε το κέντρο ότι επρόκειτο για συμπλοκή και όχι για επίθεση;
Μάρτυς: Δεν ξέρω, ο κόσμος ενημερώνει το κέντρο…
Ρουμπέκας: Θα μπορούσε ένας πολίτης να κάνει λόγο για επίθεση και το κέντρο να πει για συμπλοκή;
Μάρτυς: Δεν ξέρω, όχι.
Ρουμπέκας: Σας μετέφερε ο κόσμος ότι μέχρι να έλθει το ασθενοφόρο ο Φύσσας ήταν ζωντανός;
Μάρτυς: Ναι, ναι.
Ρουσσόπουλος: Ζωές συναδέλφων σας έχουν κινδυνεύσει από άτομα συγκεκριμένου πολιτικού χώρου;
Μάρτυς: Δεν γνωρίζω.
Ρουσσόπουλος: Προχθές, στα Εξάρχεια…
Πρόεδρος: Άλλη ερώτηση. Σχετική με την υπόθεση.
Σταυριανάκης: Είδατε να μεταφέρουν τον Ρουπακιά;
Μάρτυς: Τον είδα μέσα στο περιπολικό.
(…)
Σταυριανάκης: (του διαβάζει προηγούμενη κατάθεσή του) Έχετε πει ότι ήταν σκυμμένος, με δεμένα τα χέρια…
Μάρτυς: Ναι, ναι…
Πρόεδρος: Αυτά δεν μας τα είπατε εδώ…
