Σε κλίμα απόλυτης μυστικότητας ο Βρετανός Πίτερ Κόλεριτζ, συνεταίρος του προφυλακισμένου επιχειρηματία Θωμά Λιακουνάκου σε όλες τις offshore, ήρθε στη χώρα μας, απολογήθηκε στην ανακρίτρια κυρία Βασιλική Μπράτη και κατέθετε επί μία εβδομάδα στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Ο επιχειρηματίας που φέρεται να γνωρίζει πολλά ήρθε με ειδική συμφωνία, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο των δύο κειμένων της απολογίας, και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 200.000 ευρώ αλλά χωρίς απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Ο 69χρονος που ερευνάται από τις ελληνικές αρχές από το 2003 για την υπόθεση των αρμάτων μάχης Λέοπαρντ έλυσε, όπως φαίνεται, πολλές απορίες σε ανακριτές και εισαγγελείς.
Χαρακτηριστικό της έκτασης των αποκαλύψεών του –πιθανότατα δεν καταγράφονται όλες στα γραπτά κείμενα της απολογίας του –είναι ότι εμφανίστηκε στην ανακρίτρια κυρία Μπράτη το Σάββατο 14 Νοεμβρίου, πήρε προθεσμία και τελικά απολογήθηκε στις 9.00 το πρωί του Σαββάτου 21 Νοεμβρίου, παρουσία μεταφραστή και των δύο συνηγόρων του.
Ακίνητα, μίζες και offshore


Παρέδωσε μάλιστα και φωτογραφίες από τα πολυτελή ακίνητα –ως προχθές φαίνεται ότι εισέπρατταν ενοίκια αξίας 1.037.000 τον χρόνο –με τα οποία «ξέπλεναν» τις μίζες κυρίως στη Ρωσία. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Π. Κόλεριτζ στο τέλος της απολογίας του συμβουλεύει τους ανακριτές πώς θα μπορέσουν να ρευστοποιήσουν την αμύθητη περιουσία με την παρουσία στη Ρωσία εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου.
Παράλληλα φαίνεται ότι τον Ιούνιο του 2014, σύμφωνα με ηλεκτρονικό μήνυμα που περιέχεται στο απολογητικό υπόμνημα, έγινε προσπάθεια από τον επιχειρηματία Θ. Λιακουνάκο να φέρει τον Π. Κόλεριτζ στην Ελλάδα και να του κλείσει ραντεβού με δικαστικό λειτουργό δίνοντας και τα τηλέφωνά του. Επικαλείται και συγκεκριμένο ραντεβού μετά τη νομοθετική ρύθμιση που, όπως αναφέρει, επιτρέπει να «κλείσουν οι φάκελοι».
Σύμφωνα με όσα είπε ο Π. Κόλεριτζ, τα χρήματα που διακινήθηκαν μέσω των εταιρειών Interaction, Intertech Maris Ltd, International Barter και Highwood επενδύθηκαν στη Ρωσία σε δύο ακίνητα κέντρου αποκατάστασης, ένα επιχειρηματικό κέντρο (αξίας 18 εκατ. ευρώ) αλλά και σε δύο ακίνητα στην Αγία Πετρούπολη.
Ο βρετανός επιχειρηματίας στο απολογητικό του υπόμνημα περιγράφει μια χαρακτηριστική σκηνή με τον Γιώργο Καμάρη, ο οποίος εμφανιζόταν ως δικαιούχος της Highwood (αλλά με ουσιαστικό δικαιούχο τον Γιάννη Σμπώκο) και στις αρχές του 2014 του ζήτησε «να τα πουλήσει όλα». Οπως αναφέρει ο Π. Κόλεριτζ, μια τέτοια ρευστοποίηση θα συνιστούσε «αυτοκτονία», αλλά τελικά απέναντι στην επιμονή του τού έστειλε ό,τι αποθέματα είχε, που ήταν γύρω στα 19 εκατ. ευρώ. Εστάλησαν σε λογαριασμό (0260.3840…) μεγάλης τράπεζας στην Ελλάδα που του υπέδειξε ο Γ. Καμάρης. Οπως λέει, ποτέ δεν του είπε ότι ο λογαριασμός ήταν του Ι. Σμπώκου.
Αναλυτική κατάσταση με τα εμβάσματα από την εταιρεία Interaction στην άλλη υπεράκτια REA έδωσε ο κατηγορούμενος υποστηρίζοντας ότι έγιναν κατ’ εντολήν του επιχειρηματία συνεργάτη του Θ. Λιακουνάκου.
Προμήθειες και μηνύματα


Καταπέλτης είναι και για τον Σουηδό Λις Ολοφ Νένζελ, τον οποίον εμφανίζει ως συνεταίρο σε αυτή τη διακίνηση «μαύρου» χρήματος μέσω υπεράκτιων. Αναφερόμενος στις καταθέσεις του στελέχους της Ericsson σε Ελλάδα και Σουηδία ότι δήθεν διαφώνησε με τις παράνομες πληρωμές αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πώς αποχώρησε διαφωνώντας από την ελβετική τράπεζα, αφού ο ίδιος συνάντησε τον Κόλεριτζ στον Λίβανο;» –θεωρείται ακόμη ένα ενδιαφέρον κεφάλαιο της απολογίας, καθώς εμφανίζεται να «ξεπλένει» χρήματα και στον Λίβανο. Του αποδίδει δραστηριότητες διανομής προμηθειών σε εξωχώριες εταιρείες και ιδρύματα στο Λιχτενστάιν συντονίζοντας για την Ericsson παγκόσμιο διάγραμμα προμηθειών. Ο Λ. Ο. Νένζελ, όπως είναι γνωστό, εμφανίστηκε να καταγγέλλει σύστημα παράνομων πληρωμών στη χώρα μας από τη σουηδική εταιρεία.
Σε σχέση με τις υπεράκτιες ο Π. Κόλεριτζ υποστηρίζει ότι όλες ιδρύθηκαν από το 1998 με εντολή Λιακουνάκου, τον οποίον του γνώρισε ένας κοινός τους φίλος εφοπλιστής που έχει αποβιώσει. Διεκόπη η συνεργασία τους το 2003, αλλά εκείνος επανεμφανίστηκε το 2014. Αναφέρεται σε συνάντηση στο Παρίσι, παρουσία της συζύγου του Σάντρα, όπου εκεί φαίνεται ότι ο έλληνας επιχειρηματίας του είπε πως έχουν προκύψει θέματα στην Ελλάδα και «μου ζήτησε να ξανασυναντηθούμε στη γαλλική πρωτεύουσα με νομικό εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης». Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, ζήτησε να υποστηρίξει ότι προσέφερε τις υπηρεσίες του στον εφοπλιστή, ο οποίος λόγω της κρίσιμης κατάστασης της υγείας του δεν θα μπορούσε να απαντήσει σε οποιοδήποτε θέμα ανέκυπτε στο μέλλον για τις συγκεκριμένες εταιρείες και έτσι «κάθε φάκελος θα έκλεινε». Ο Π. Κόλεριτζ σημειώνει ότι βρήκε την πρόταση ανήθικη και απεχθή και ζήτησε να κληθεί επίσημα από τις ελληνικές αρχές, αλλά έλαβε μήνυμα για ραντεβού με εν ενεργεία δικαστικό.


Οι offshore
Παροχή υπηρεσιών για συμφωνίες και προμήθειες

«Ολες οι πληρωμές από την Interaction ήταν κατ’ εντολήν του Θ. Λιακουνάκου, αφού ήταν διορισμένος διευθυντής και εξουσιοδοτημένος από τον εντολέα του» είπε ο Π. Κόλεριτζ. Οπως ανέφερε, το 2003, που παρέδωσε το χαρτοφυλάκιο, έδωσε όλα τα στοιχεία και τα αρχεία στην κυπριακή εταιρεία Totalserve. Φέρεται επίσης να είπε ότι το κεφάλαιο της εταιρείας Tripolis επενδύθηκε στην εφημερίδα «Κέρδος».
Στην ερώτηση της ανακρίτριας τι είδους συνεργασία είχε με τον Θ. Λιακουνάκο απάντησε: «Μου είχαν πει ότι οι εταιρείες αυτές θα ασχολούνταν με παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών για συμφωνίες και προμήθειες. Δημιούργησα αυτές τις εταιρείες για λογαριασμό του Θ. Λιακουνάκου. Εβαλα και τη σύζυγό μου». Για την Interaction ανέφερε ότι ιδρύθηκε στη Λιβερία και τώρα τα δικαιώματά της έχουν μεταβιβαστεί στην προαναφερθείσα κυπριακή εταιρεία.
Στη συνέχεια ο Π. Κόλεριτζ παρέδωσε στην ανακρίτρια όλους τους λογαριασμούς της υπεράκτιας και τα ιδιωτικά συμφωνητικά. Ακολούθησαν αναφορές για το πώς αγοράστηκε μέσω των εξωχώριων και πολυτελές γιοτ και πώς ίδρυσε την εταιρεία Nevis στην Καραϊβική. Μάλιστα, όπως επεσήμανε στο απολογητικό του υπόμνημα, ήρθαν και τραπεζίτες της Βηρυτού στην Αθήνα στον Γ. Καμάρη για να ανοίξουν τους λογαριασμούς.
Λεπτομερέστατες ήταν και οι αναφορές του Π. Κόλεριτζ για το πώς δίνονταν συμβουλές από την υπεράκτια Highwood στην προμηθεύτρια εταιρεία Ericsson. Ο αναθέτων, δηλαδή, έπαιρνε μέσω υπεράκτιας εκατομμύρια από την προμηθεύτρια εταιρεία!

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ