Επιστολή στον υπουργό Παιδείας για τα πρότυπα πειραματικά σχολεία

«Στη δημόσια συζήτηση σχετικά με το ρόλο και τα χαρακτηριστικά των πρότυπων πειραματικών σχολείιων, ένα μεγάλο μέρος των κριτικών απόψεων που διατυπώθηκαν εστίασαν στο υποτιθέμενο ασυμβίβαστο του πειραματικού χαρακτήρα των πρότυπων πειραματικών σχολείων και του στόχου της αριστείας» αναφέρεται στην επιστολή που στάλθηκε στο υπουργείο Παιδείας.

«Η απάντηση σ’ αυτού του είδους την κριτική είναι ότι σ’ ένα σύστημα που για τριάντα χρόνια έχει μάθει να μην αποτιμά, να μην μετρά, να μην αξιολογεί δράσεις, επιλογές και ανθρώπους, να μην εξατομικεύει, να μην καλλιεργεί συστηματικά δεξιότητες και ταλέντα ούτε βεβαίως να θεραπεύει υστερήσεις και αδυναμίες και μόνο η αποενοχοποίηση και η προβολή του στόχου της αριστείας, εκτός από ισχυρό αντιπαράδειγμα στην κουλτούρα του εξισωτισμού προς τα κάτω, αποτελεί εκ των πραγμάτων επιλογή αυθεντικού πειραματισμού, ο οποίος επιπροσθέτως είναι ο κατ’ εξοχήν αναγκαίος για τον αναπροσανατολισμό και την ανασυγκρότηση του συστήματος της δημόσιας εκπαίδευσης» τονίζουν τα μέλη της Επιτροπής.

«Στο σημείο αυτό αξίζει να διευκρινίσουμε ότι η επιδίωξη της αριστείας σε καμιά περίπτωση δεν περιορίζεται απλώς στις προσδοκίες των υψηλών ατομικών επιδόσεων των μαθητών μας. Ο κύριος στόχος εν προκειμένω είναι η ανάπτυξη των καλών εκπαιδευτικών πρακτικών, των αποτελεσματικών μεθόδων και διαδικασιών, η διαρκής μέτρηση της προστιθέμενης εκπαιδευτικής αξίας που μπορεί το σύστημα να προσφέρει στους χρήστες των υπηρεσιών του, κατά τη διάρκεια της θητείας τους σ’ αυτό και ταυτόχρονα η οργανωμένη και συστηματική διάχυσή τους σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα. Η διαμόρφωση των προτυπων πειραματικών σχολείων σε νησίδες πειραματισμού και αριστείας αλλά και σε σχολεία ατμομηχανές της δημόσιας εκπαίδευσης αποτελεί έναν εξαιρετικά φιλόδοξο στόχο για την εκπαίδευση και την κοινωνία που αυτή τη στιγμή δεν αποτελεί απλώς σχέδιο αλλά μια ελπιδοφόρα πραγματικότητα σε εξέλιξη» προσθέτουν.

Τα μέλη της Επιτροπής ζητούν από τον υπουργό Παιδείας να προχωρήσει άμεσα σε μια σειρά από ενέργειες που θα αποσαφηνίσουν τις προθέσεις του και με την επιστολή τους ζητούν:

* Εντός του Φεβρουαρίου, την έκδοση εγκυκλίου της ΔΕΠΠΣ, σχετικά με τη διαδικασίες και τις ημερομηνίες πραγματοποίησης: α) της κλήρωσης των μαθητών για τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά, β) των εξετάσεων εισαγωγής για την πρώτη τάξη των γυμνασίων και λυκείων.

Υπενθυμίζεται ότι διαδικασία υποβολής αιτήσεων στην ηλεκτρονική πλατφόρμα της ΔΕΠΠΣ πρέπει να έχει ολοκληρωθεί εντός του Μαρτίου. Η παράδοση των δελτίων συμμετοχής των μαθητών πρέπει να έχει ολοκληρωθεί εντός του Μαΐου, η κλήρωση και οι εξετάσεις των μαθητών να πραγματοποιηθούν εντός του Ιουνίου.

* Εντός του Απριλίου, την προκήρυξη των θέσεων των μελών ΕΠΕΣ, των οποίων η θητεία λήγει το τρέχον έτος.

* Εντός του Απριλίου, προκήρυξη των θέσεων των διευθυντών των πρότυπων πειαματικών σχολείων, των οποίων η θητεία λήγει το τρέχον έτος και κρίσεις των υποψηφίων για την πλήρωση των εν λόγω θέσεων.

* Εντός του Ιουνίου, προκήρυξη των κενών θέσεων πενταετούς θητείας και πλήρωση με διαδικασία αξιολογικών κρίσεων εντός του Ιουλίου.

Η ΔΕΠΠΣ θεωρεί αναγκαία μία συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας, προκειμένου να συζητηθεί ο παραπάνω προγραμματισμός και να διευκρινιστούν οι προθέσεις σχετικά με την υλοποίησή του.

Ταυτόχρονα όμως η Διοικούσα Επιτροπή Προτύπων Πειραματικών Σχολείων έστειλε στον υπουργό Παιδείας και έκθεση πεπραγμένων στην οποία παρουσιάζει την εικόνα των πειραματικών σχολείων σήμερα και ένα μικρό ιστορικό του θεσμού.

Της έκθεσης προηγείται μία σύντομη ιστορική αναδρομή σχετικά με τα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση που στάλθηκε στο υπουργείο Παιδείας: «Η ίδρυση του Βαρβακείου Λυκείου, το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, σε μεγάλο βαθμό εκφράζει τη βούληση για την παραγωγή μιας διανοητικής ελίτ, προσανατολισμένης στις επιστήμες και την τεχνολογία, αντίβαρο στην αδιαμφισβήτητη κυριαρχία των κλασικών σπουδών στην ελληνική εκπαίδευση.

Η οργανική σύνδεση του σχολείου με το ΕΜΠ μέχρι και το 1914 και η υπερεκπροσώπηση των αποφοίτων του στις τάξεις των σπουδαστών του Πολυτεχνείου έως και τις αρχές της δεκαετίας του 1980 επιβεβαιώνει αυτό τον ισχυρό δεσμό.

Το μοντέλο Βαρβάκειο εν πολλοίς λειτούργησε οδηγώντας στη διάρκεια του πρώτου μισού του 20ού αιώνα στην ίδρυση αρκετών πρακτικών λυκείων σ’ όλη τη χώρα, με τις ίδιες πάνω κάτω στοχεύσεις.

Στην κατηγορία των προτύπων σχολείων κατατάχτηκαν και παλαιότερα σχολεία με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Ιωνιδείου Σχολής στον Πειραιά αλλά και τα Πειραματικά σχολεία του Πανεπιστημίου Αθηνών και Θεσσαλονίκης στα τέλη της δεκαετίας του 1920.

Τα σχολεία αυτά μπορεί να ιδρύθηκαν στο πνεύμα του ρεύματος του εκπαιδευτικού πειραματισμού που ήκμασε στο ευρωπαϊκό Μεσοπόλεμο, ωστόσο αποτελεί αντικείμενο ιστορικής μελέτης η συμβολή τους στις συντεταγμένες αυτού του ρεύματος.

Οι παλαιότεροι θυμούνται την αίγλη αυτών των σχολείων, το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, τις λαμπρές σταδιοδρομίες των αποφοίτων τους στις επιστήμες, τις τέχνες, τα γράμματα, τις επιχειρήσεις και την πολιτική, τους σπουδαίους εκπαιδευτικούς που θήτευσαν σ’ αυτά και πάνω απ’ όλα την κουλτούρα της αριστείας και το πνεύμα της αξιοκρατίας που εξέπεμπαν.

Χωρίς αμφιβολία τα σχολεία αυτά αποτελούσαν τη διακεκριμένη προφυλακή του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.

Οι θύελλες του εξισωτισμού που έφερε μαζί της η μεταπολίτευση και η δαιμονοποίηση της ιδέας της αριστείας συμπαρέσυραν και τα Πρότυπα σχολεία, τα οποία καταργήθηκαν επισήμως το 1985 με την ψήφιση του ν. 1566.

Το διάδοχο σχήμα προέβλεπε την ίδρυση των Πειραματικών σχολείων.

Τα Πειραματικά σχολεία, και ιδιαίτερα τα ιστορικά, με μία έννοια απόγονοι των προτύπων σχολείων κινήθηκαν σε μία εξαιρετικά αμφίρροπη τροχιά.

Η ταυτότητα των σχολείων αριστείας είχε καταστατικά εξαλειφθεί στο όνομα του εξισωτισμού, ενώ το πειραματικό προφίλ που προέβλεπε ο νόμος 1566 παρέμεινε γράμμα κενό στη μακρά διάρκεια.

Μέσα στο τοπίο της αξιολογικής ερήμου που σφράγισε την ελληνική εκπαίδευση τα τελευταία 40 χρόνια, οι όποιες πειραματικές δράσεις, οι όποιες συντεταγμένες προσπάθειες εκπαιδευτικής καινοτομίας ή ακόμη περισσότερο η επιστημονική έρευνα με επίκεντρο τη σχολική πράξη δεν έγινε κατορθωτό να αποκτήσουν σταθερότητα και να τροφοδοτήσουν και το υπόλοιπο σύστημα με τα πορίσματά τους, με το οποίο ποτέ δεν συνδέθηκαν ουσιαστικά, όπως άλλωστε και μεταξύ τους.

Οι σχέσεις με τα πανεπιστημιακά τμήματα περιορίστηκαν μόνο στην πραγματοποίηση δειγματικών διδασκαλιών ή πρακτικών ασκήσεων φοιτητών, σε όποια σχολεία τέλος πάντων αναπτύχθηκαν τέτοια προγράμματα, η συνεργασία με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο πρακτικά ήταν ανύπαρκτη, ενώ τα νέα αναλυτικά προγράμματα και τα νέα βιβλία σε πολύ λίγες περιπτώσεις δοκιμάστηκαν πιλοτικά.

Στη συνείδηση της εκπαιδευτικής κοινότητας, και όχι μόνο, η διακριτή διαφορά αυτών των σχολείων από τα υπόλοιπα ήταν η προκλητικά ευεργετική μείωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, κατά πέντε ώρες.

Το 2011 σ’ ολόκληρη την επικράτεια λειτουργούσαν 110 πειραματικά σχολεία. Πολλά απ’ αυτά, χαρακτηρισμένα ως πειραματικά με τις γνωστές πελατειακές διαμεσολαβήσεις, σ’ ένα πνεύμα που θύμιζε το αλήστου μνήμης, κάθε χωριό και γυμναστήριο, κάθε πόλη και στάδιο, νομιμοποιούσαν βάσιμα τις φωνές που αμφισβητούσαν το ρόλο και τη χρησιμότητά τους.

Αν κάτι μένει ίσως ως θετικός απολογισμός από την 25χρονη λειτουργία του θεσμού, είναι ότι αρκετά από τα πειραματικά σχολεία κατάφεραν να προσφέρουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες, κατά περίπτωση λίγο ή πολύ επάνω από το μέσο όρο του συστήματος της δημόσιας εκπαίδευσης.

Και αυτό συνέβη γιατί σε αρκετά απ’ αυτά δίδαξε ένας ικανός αριθμός καλών εκπαιδευτικών με αυξημένα προσόντα και θέληση προσφοράς, έξω από τον κανόνα της δημοσιοϋπαλληλίας, αλλά και γιατί, κατά τεκμήριο, αρκετά από τα σχολεία, ακόμη και με το σύστημα της κλήρωσης, απευθύνονταν σε ακροατήρια με σχετικά ανεβασμένα πολιτιστικά και διανοητικά χαρακτηριστικά.

Το 2010-11 οι προτάσεις και οι αντίστοιχες προοπτικές, σχετικά με το μέλλον του θεσμού, κάπως σχηματικά, θα μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής:

•Να καταργηθούν τα πειραματικά σχολεία

•Να επανιδρυθεί ένας μικρός αριθμός προτύπων σχολείων, κυρίως τα ιστορικά πρότυπα με προδιαγραφές του ενδόξου παρελθόντος

•Να ιδρυθεί ένας μεγαλύτερος αριθμός σχολείων που να συνδυάζει αριστεία και πειραματισμό

Tελικά επελέγη η τρίτη λύση.

Ο νόμος 3966/11 περί Προτύπων Πειραματικών Σχολείων κτλ., ψηφίστηκε με αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή την άνοιξη του 2011 και αμέσως άρχισε η εφαρμογή του. Ο νόμος στηρίχτηκε σε τέσσερις πυλώνες:

•εκπαιδευτική αριστεία και δημιουργικότητα

•πειραματισμός, καινοτομία, εκπαιδευτική έρευνα και διάχυση καλών πρακτικών στο υπόλοιπο σύστημα

•συστηματική αξιολόγηση ανθρώπων (εκπαιδευτικών και μαθητών), λειτουργιών και δομών

•καινοτομίες στη διοίκηση των σχολικών μονάδων Ο πρώτος προωθείται με την εφαρμογή ενός απαιτητικού προγράμματος σπουδών, ο δεύτερος, άμεσα συνδεδεμένος με τον πρώτο, με την οργανική σύνδεση των σχολείων με τα πανεπιστήμια καθώς και με την ανάπτυξη μιας ποικιλίας εκπαιδευτικών δράσεων εντός και εκτός σχολικού προγράμματος (λειτουργία εκπαιδευτικών ομίλων, ανάπτυξη καινοτόμων εκπαιδευτικών πρακτικών, παραγωγή διδακτικού υλικού κλπ), ο τρίτος με τη εφαρμογή της συνεχούς εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης και ο τέταρτος με άξονα τη λειτουργία των Εποπτικών Επιστημονικών Συμβουλίων.

Όργανα διοίκησης των ΠΠΣ είναι:

α) σε εθνικό επίπεδο: η Διοικούσα Επιτροπή Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων (ΔΕΠΠΣ), η οποία έχει επιστημονικές και εποπτικές αρμοδιότητες, αξιολογεί και επιλέγει το προσωπικό και τους διευθυντές, σχεδιάζει δράσεις στο πλαίσιο των προβλέψεων του νόμου, εποπτεύει την εφαρμογή τους και εισηγείται στον υπουργό Παιδείας.

β) σε επίπεδο σχολικής μονάδας: το Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο (ΕπΕΣ), το οποίο αποτελείται από τον πρόεδρο που είναι πανεπιστημιακός, ένα σχολικό σύμβουλο, το διευθυντή του σχολείου και δύο εκπαιδευτικούς με αυξημένα ακαδημαϊκά προσόντα.

Τα ΕπΕΣ των σχολείων επιλέγονται κατόπιν προκήρυξης από τη ΔΕΠΠΣ. Σχεδιάζουν και εποπτεύουν τη λειτουργία των σχολείων και αξιολογούν το εκπαιδευτικό έργο και τους εκπαιδευτικούς.

Στο πλαίσιο της εφαρμογής του νέου οργανισμού του υπουργείου Παιδείας, από τον Οκτώβριο του 2014, λειτουργεί το Αυτοτελές Τμήμα Προτύπων Πειραματικών Σχολείων, το οποίο υπάγεται στη Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του υπουργείου. Το τμήμα είναι επιφορτισμένο με τη διοικητική στήριξη της ΔΕΠΠΣ και των ΠΠΣ.

Οι διευθυντές και το εκπαιδευτικό προσωπικό των σχολείων αξιολογούνται για το διοικητικό και το εκπαιδευτικό τους έργο στη διάρκεια της πενταετούς θητείας τους, καθώς και τρεις μήνες πριν από τη λήξη της θητείας τους.

Οι διευθυντές και οι εκπαιδευτικοί έχουν δικαίωμα παραμονής στο σχολείο έως δύο θητείες, κατόπιν αξιολόγησης. Επίσης ισχύει διαδικασία περιοδικής αξιολόγησης, εσωτερικής και εξωτερικής, των σχολικών μονάδων ανά διετία.

•Τον Ιούνιο του 2011 συγκροτήθηκε η ΔΕΠΠΣ με πρώτο πρόεδρο τον καθηγητή Δ. Ματθαίου, τον οποίο μετά τη συνταξιοδότησή του αντικατέστησε, το Νοέμβριο του 2012, ο καθηγητής Γ. Καλκάνης.

•Τον Οκτώβριο του 2011 επελέγησαν με σταθμισμένα κριτήρια από τη ΔΕΠΠΣ 58 σχολεία (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια).

Σ’ αυτά, στη συνέχεια προστέθηκαν άλλα δύο σχολεία.

Αυτή τη στιγμή στο σύστημα ανήκουν 60 σχολεία, με 12.000 χιλιάδες περίπου παιδιά και 1100 εκπαιδευτικούς.

•Το Νοέμβριο του 2011, επελέγησαν με αξιοκρατικά κριτήρια τα Επιστημονικά – Εποπτικά Συμβούλια και μέσω των συμβουλίων προωθήθηκε η σύνδεση και η συνεργασία των σχολείων με πανεπιστήμια.

•Το σχολικό έτος 2012-13 πραγματοποιήθηκε η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών των ΠΠΣ, η οποία συνέβαλε στην ανανέωση του εκπαιδευτικού δυναμικού των σχολείων κατά 45%.

Πρακτικά οι εκπαιδευτικοί των ΠΠΣ είναι η μοναδική κατηγορία εκπαιδευτικών στην Ελλάδα που αξιολογήθηκαν και κατά κοινή ομολογία με εξαιρετικά απαιτητικά κριτήρια.

•Το 2013 πληρώθηκαν 400 θέσεις εκπαιδευτικών με πενταετή θητεία, οι οποίοι επελέγησαν με αξιολόγηση μεταξύ 1600 που υπέβαλαν αίτηση. Το 2014, με την ίδια διαδικασία πληρώθηκαν 120 θέσεις εκπαιδευτικών, οι οποίοι επελέγησαν με την ίδια διαδικασία, μεταξύ 350 που υπέβαλαν αίτηση.

•Το project αξιολόγηση, παρά τις δυσκολίες, τους δισταγμούς και τις αντιστάσεις, τελικά έγινε πράξη. Ανανέωση προσωπικού, μαζικό ενδιαφέρον για την κατάληψη θέσεων πενταετούς θητείας (το 2013 είχαμε 1600 αιτήσεις για 430 θέσεις και το 2014, 350 για 120), που διάψευσε όσους προεξοφλούσαν ότι οι εκπαιδευτικοί λόγω έλλειψης κινήτρων, αξιολόγησης και αυξημένων υποχρεώσεων θα γύριζαν την πλάτη στο νέο θεσμό. Η εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης, εσωτερικής αξιολόγησης

•Το τρέχον έτος στα ΠΠΣ εφαρμόστηκε πρόγραμμα εσωτερικής αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης, στο οποίο συμμετείχαν όλα τα σχολεία.

Τα αποτελέσματα έχουν αναρτηθεί στην ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα της ΔΕΠΠΣ και θα αποτελέσουν τη βάση για την εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων.

Η εξωτερική αξιολόγηση θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους.

•Το σχολικό έτος 2012-13, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά σύστημα εισαγωγικής εξέτασης για τους μαθητές στην Πρώτη τάξη των Προτύπων Πειραματικών Γυμνασίων και Λυκείων.

Στις εξετάσεις πήραν μέρος 6.000 περίπου μαθητές, οι οποίοι διαγωνίστηκαν για 2.716 θέσεις.

•Οι μαθητές που υπέβαλαν αιτήσεις για εγγραφή στα ΠΠΣ για το σχολικό έτος 2014-15 (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια) έφτασαν τις 13.000, σημειώνοντας μία αύξηση της τάξης του 30%, συγκριτικά με το προηγούμενο έτος, υπογραμμίζοντας έτσι την θετική ανταπόκριση της κοινωνίας στο νέο θεσμό.

•Στην εισαγωγική εξέταση για την Πρώτη τάξη γυμνασίων και λυκείων πήραν μέρος 9.000 μαθητές, οι οποίοι διαγωνίσθηκαν για 2.824 θέσεις. Η διαδικασία της εξέτασης και η επιλογή των επιτυχόντων ανά σχολική μονάδα ολοκληρώθηκε σε χρόνο ρεκόρ, την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου και τις πρώτες ημέρες του Ιουλίου.

* Το 2013-14 λειτούργησαν 400 όμιλοι αριστείας και δημιουργικότητας με μία εξαιρετικά μεγάλη ποικιλία θεμάτων επιστημονικού, καλλιτεχνικού και κοινωνικού περιεχομένου, δίνοντας την ευκαιρία στους μαθητές να προσανατολιστούν ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις τους και να αναπτύξουν τις αντίστοιχες δεξιότητες.

Ο ίδιος περίπου αριθμός ομίλων λειτουργεί και το τρέχον έτος.

Η λειτουργία των ομίλων μέχρι στιγμής λειτουργεί εκ των πραγμάτων πιλοτικά και αξιολογείται στο πλαίσιο της εσωτερικής εξωτερικής αξιολόγησης των σχολικών μονάδων.

* Στο πλαίσιο της λειτουργίας των ομίλων ξεκίνησε πιλοτικά το σχολικό έτος 2013-14, σε συνεργασία με το ινστιτούτο Κομφούκιος η διδασκαλία της κινεζικής γλώσσας σε δύο ΠΠ γυμνάσια με πολύ καλά αποτελέσματα.

Το ίδρυμα Κομφούκιος και ο μορφωτικός ακόλουθος της Κίνας ενημέρωσαν τη ΔΕΠΠΣ ότι για το σχολικό έτος 2014-15 προτίθενται να διαθέσουν έως και τέσσερις δασκάλους για την επέκταση των ομίλων διδασκαλίας κινεζικής γλώσσας σε όλα τα ΠΠ γυμνάσια της Αθήνας.

* Στα Γυμνάσια εφαρμόζεται το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών και ελαφρώς τροποποιημένο ωρολόγιο πρόγραμμα, στο οποίο προβλέπεται αυξημένο ωράριο διδασκαλίας για την πληροφορική και τα αγγλικά (στόχοι κρατικά πιστοποιητικά, γενίκευση της εφαρμογής του CLIL και της διάχυσης των ΤΠΕ σ’ όλα τα μαθήματα).

* Εφαρμόζονται καινοτόμες διδακτικές πρακτικές, αναπτύσσονται εκατοντάδες διαθεματικές δράσεις, γίνεται συστηματική χρήση των εργαστηριακών υποδομών, γίνεται πρακτική άσκηση φοιτητών, δράσεις ενδοεπιμόρφωσης των εκπαιδευτικών κτλ.

* Χάρη στην εθελοντική δουλειά των συναδέλφων της τεχνικής στήριξης, οι οποίοι υποστήριξαν όλες τις διαδικασίες, έχει προχωρήσει η μηχανοργάνωση όλου του συστήματος, η οποία χρησιμοποιήθηκε στη φάση της αξιολόγησης των σχολείων, στην αξιολόγηση και την επιλογή των μελών ΕπΕΣ, την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και τις εξετάσεις εισαγωγής των μαθητών.

Επίσης άρχισε να λειτουργεί και η ιστοσελίδα της ΔΕΠΠΣ.

Το Σεπτέμβριο του 2014 πραγματοποιήθηκε το 1ο συνέδριο της ΔΕΠΠΣ με θέμα την αποτίμηση της μέχρι τώρα πορείας των σχολείων και το σχεδιασμό του μέλλοντος, στο οποίο συμμετείχαν 400 εκπαιδευτικοί των ΠΠΣ.

Τα πρακτικά του συνεδρίου θα δημοσιευτούν τις επόμενες ημέρες.

Πρόεδρος: Καλκάνης Γεώργιος, καθηγητής Παιδαγωγικού Τμήματος ΕΚΠΑ

Αντιπρόεδρος: Αντωνίου Ιωάννης, διευθυντής 2ου Πειραματικού Γυμνασίου Αθηνών

Μέλος: Πήλιουρας Παναγιώτης, σχολικός σύμβουλος

Μέλος: Ζιάκα Βασιλική, περιφερειακή διευθύντρια Θεσσαλίας

Μέλος: Σωσσίδης Ιωάννης, δικηγόρος

Μέλος: Δέγλερης Παναγιώτης, απόφοιτος ΠΠΣ

Μέλος: Ραβάνης Κωνσταντίνος, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών