Σπύρος Μουζακίτης: Το νόμιμο και το ηθικό ενός πρώην εισαγγελέα

Λίγο ακόμη και θα περνούσε στην Ιστορία ως «άτεγκτος», είς εκ των εισαγγελέων που ανέλαβε να καθαρίσει την «κόπρο του Αυγεία» ως «αρχάγγελος της κάθαρσης». Φευ! Ο πρώην οικονομικός εισαγγελέας κ. Σπύρος Μουζακίτης κατακρήμνισε διθυραμβικά δημοσιεύματα των ΜΜΕ, που τον έφεραν ως ένα από «τα πρόσωπα που έκαναν τη διαφορά», διέψευσε παταγωδώς όλους όσοι πίστεψαν ότι με τις ενέργειές του ενόχλησε υπερβολικά «το σύστημα». Η παραίτησή του από το δικαστικό σώμα ύστερα από 32 ολόκληρα χρόνια θητείας και η ενασχόλησή του με τη μάχιμη δικηγορία προκαλεί έκπληξη, αν όχι σύγχυση. Ο κ. Μουζακίτης προσφέρει τις νομικές υπηρεσίες του στον πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός κ. Βαγγέλη Μαρινάκη, στον προφυλακισμένο πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής κ. Στάθη Μπούκουρα αλλά και σε εμπλεκόμενο στο σκάνδαλο της ασφαλιστικής Ασπίς με το ίδιο σθένος που κάποτε διερευνούσε τη λίστα Λαγκάρντ, την υπόθεση των CDS, τις καταγγελίες του κ. Παναγιώτη Ρουμελιώτη για τα περί Μνημονίου και ακόμη παλαιότερα τον καυτό φάκελο Κεντέρη – Θάνου. Η περίπτωση Μουζακίτη επαναφέρει σαφώς τη συζήτηση περί νόμιμου και ηθικού εγείροντας ερωτήματα για το κατά πόσον οι ρόλοι μπορούν να εναλλάσσονται χωρίς αιδώ και διάθεση απολογισμού.

Στα «Ηθικά Νικομάχεια» ο Αριστοτέλης γράφει: «Κατέχουμε τις αρετές επειδή τις έχουμε ήδη ασκήσει, όπως συμβαίνει και με τις άλλες τέχνες. Γιατί τα πράγματα που πρέπει να τα μάθεις για να τα κάνεις τα μαθαίνεις κάνοντάς τα, όπως γίνεσαι οικοδόμος χτίζοντας σπίτια και κιθαριστής παίζοντας κιθάρα. Με τον ίδιο τρόπο γινόμαστε δίκαιοι κάνοντας δίκαια πράγματα και σώφρονες κάνοντας σώφρονα και γενναίοι κάνοντας γενναία». Ουδείς γνωρίζει αν ο κ. Μουζακίτης μελετά τις αντιλήψεις του μεγάλου Σταγειρίτη, είναι πάντως πανθομολογούμενο ότι υπήρξε άξιος εισαγγελικός λειτουργός. Εισήλθε στο δικαστικό σώμα στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και υπηρέτησε τη Δικαιοσύνη χωρίς να δώσει δικαιώματα, δίχως να προκαλέσει σχόλια ή υποψίες. Και αυτό ακριβώς είναι –κατά πολλούς –και «το μεγάλο παράδοξο».

Ο ίδιος έγινε ευρύτερα γνωστός με την τοποθέτησή του στη –δισυπόστατη –θέση του οικονομικού εισαγγελέα, μαζί με τον κ. Γρηγόρη Πεπόνη, τον Μάιο του 2011. Ο θεσμός ήταν νεοσύστατος και ελπιδοφόρος, στην πλέον ευάλωτη περίοδο για τους θεσμούς, περίοδο έντονης αμφισβήτησης και απαξίας. Το δίδυμο βγήκε μπροστά σε πολλές υποθέσεις επιδεικνύοντας διάθεση πυγμής για κάθαρση. Τα ονόματα των Πεπόνη και Μουζακίτη έπεσαν στο τραπέζι από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου –και εποπτεύοντά τους –κ. Νικόλαο Παντελή. Πληροφορίες φέρουν τον κ. Παντελή να τους προτείνει, καθώς τους γνώριζε βαθιά, τον κ. Μουζακίτη συγκεκριμένα από τον καιρό της θητείας του ως εισαγγελέα Πρωτοδικών Χαλκίδας.

Το δίδυμο έδεσε, η χημεία ήταν προφανής ανάμεσά τους, και έλαμψε με τη βοήθεια του Τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού. Λίγους μήνες μετά την τοποθέτησή τους και ενώ είχε τεθεί στο στόχαστρο των εισαγγελικών αρχών η υπόθεση με τα ασφάλιστρα κινδύνου CDS –με την εμπλοκή του ονόματος του αδελφού του τότε πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου, Αντρίκου –, άστραψε και βρόντηξε: Μουζακίτης και Πεπόνης απείλησαν με παραίτηση καταγγέλλοντας πιέσεις. Μπορεί η κρίση να αποσοβήθηκε και η παραίτησή τους να μην έγινε δεκτή, διχάζοντας το ανώτατο δικαστικό συμβούλιο του Αρείου Πάγου, η ένταση του κειμένου τους παραμένει εν τούτοις έως και σήμερα υψηλή.

«Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση, πολλώ δε μάλλον δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε άλλοθι και μια θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα πολυποίκιλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλώνυμους εκφραστές τους που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσονται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος».

Δυσκολεύεται να πιστέψει κανείς ότι είς εξ αυτών που υπογράφει το κείμενο μόλις το περασμένο καλοκαίρι υπέβαλε μήνυση εκ μέρους του προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός κ. Βαγγέλη Μαρινάκη για συκοφαντική δυσφήμηση ως προς δημοσίευμα γνωστής ιστοσελίδας «Πώς (εξ)αγοράζεται μια πόλη, ο Πειραιάς» –με αφορμή τα επεισόδια κατά την τελευταία τοπική εκλογική αναμέτρηση. Δυσκολεύεται να πιστέψει κανείς ότι ο ίδιος άνθρωπος –κατά κοινή ομολογία, προοδευτικός ως προς τις πολιτικές αντιλήψεις του –κατέθεσε αίτηση άρσης της προσωρινής κράτησης του Στάθη Μπούκουρα, πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής, προς το Συμβούλιο Εφετών.

Πηγές αποκαλύπτουν στο «Βήμα» ότι ο ίδιος ο κ. Μουζακίτης επιμένει σε δύο τινά: αφενός μεν έχει πεισθεί ότι ο Μπούκουρας είναι αθώος, αφετέρου δε τονίζει ότι έχει αποστασιοποιηθεί από το νεοναζιστικό μόρφωμα. Οι απόψεις του αναδύονται με σαφήνεια και από το κείμενο που συνόδευσε την αίτηση για αποφυλάκιση. «Από τη μελέτη της σχετικής δικογραφίας και την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού σχημάτισα την πεποίθηση ότι ο Ευστάθιος Μπούκουρας είναι αθώος. Το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως έχοντας στους ώμους μου 32 και πλέον χρόνια εμπειρίας και λειτουργηματικής διαδρομής».

Την επικαλείται τη λειτουργηματική διαδρομή ο κ. Μουζακίτης. Και δεν θα ήταν ασύνηθες αν το παρελθόν και το παρόν του είχαν κοινό παρονομαστή. Αλλά δεν έχουν.

Ουδείς ψέγει ασφαλώς την απόφασή του να ριχτεί στον στίβο της δικηγορίας. Με την απόφαση αυτή όμως μοιάζει –εξωτερικά τουλάχιστον –να… μεταλλάχθηκε: Εξατμίστηκε η αυστηρότητά του, εγγενές χαρακτηριστικό κάθε εισαγγελικού λειτουργού που σέβεται τον εαυτό του; Διέγραψε μεμιάς θεμελιώδεις, δομικές απόψεις όπως αυτές που αφορούν το αποδεκατισμένο δημόσιο συμφέρον και τους εχθρούς του;

Πρόσωπα, κυρίως εισαγγελείς, που τον γνωρίζουν από κοντά αποδίδουν την αλλαγή πορείας σε οικονομικούς κυρίως λόγους. Τονίζουν κυνικά ότι «όταν έχεις τόσες δεκαετίες στην πλάτη, διαθέτεις νομική επάρκεια που θα τη ζήλευαν πολλοί και παίρνεις μόλις και μετά βίας 3.000 ευρώ τον μήνα, όλα εξηγούνται… Το έλεγε από παλιά, ήθελε να φύγει από τον κλάδο».

Οι ίδιοι ισχυρίζονται εξάλλου ότι ο κ. Μουζακίτης δεν είναι παρά κοινός θνητός: γεννήθηκε στην Κέρκυρα, μεγάλωσε στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας στην Αττική, είναι παντρεμένος με συμβολαιογράφο και έχει μία κόρη που σπουδάζει στο εξωτερικό. Αγαπά δε και το λαϊκό τραγούδι.