Δεν μπορεί να λειτουργεί το ατομικό συμφέρον πάνω από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο του σκεπτικού της απόφασης του Αρείου Πάγου για τις καθαρίστριες.
«Δεν πιθανολογείται ότι υπάρχει πρόβλημα με την κατάργηση των οργανικών θέσεων των καθαριστριών η οποία θα επέβαλε τη ματαίωση της πολιτικής της κυβέρνησης» τονίζεται επίσης στο σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου με την οποία μπλόκαρε η επαναπρόσληψη των 397 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών.
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, οι οποίοι έκαναν δεκτή την αίτηση του υπουργείου Οικονομικών για αναστολή της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που δικαίωνε τις καθαρίστριες, «η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιας καθαρίστριας, να διαταραχθεί η οργανική της θέση και να εξακολουθήσουν να απασχολούνται σε αυτή αμειβόμενη όπως και πριν».
Και αυτό διότι: «Το ατομικό συμφέρον δεν μπορεί να νοείται και να λειτουργεί ανεξάρτητα προς τις εκ της εξυπηρετήσεως αυτού συνέπειες ως προς την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής του κράτους την οποία σε κάθε περίπτωση δεν έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν τα πολιτικά δικαστήρια από άποψη σκοπιμότητας, ει μη μόνο το εκλογικό σώμα».
Παράλληλα η απόφαση αναφέρει ότι «κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητας οι καθαρίστριες αν και μη εργαζόμενες θα ελάμβαναν τα ¾ των τακτικών αποδοχών τους».
