Στον αριθμό 2.122 κλείδωσε τελικά η λίστα της διαθεσιμότητας για τους εκπαιδευτικούς της τεχνικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με την διαπιστωτική πράξη που δημοσιοποίησε το υπουργείο Παιδείας στο σύστημα της Διαύγειας.
Παράλληλα, αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο και οι λίστες των 302 καθηγητών της τεχνικής εκπαίδευσης και των 25 που εργάζονταν στην Σιβιτανίδειο Σχολή που εξαιρέθηκαν από το καθεστώς της διαθεσιμότητας, σύμφωνα με τα κριτήρια του υπουργείου, ενώ οι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων δεν συμπεριλαμβάνονται στις εξαιρέσεις.
Το 60% των 2.122 καθηγητών, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του υπουργού Παιδείας κ. Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, θα καλύψουν τα κενά στον τομέα της Υγείας, ενώ το υπόλοιπο 40% θα στελεχώσει διοικητικές θέσεις στις περιφερειακές διευθύνσεις εκπαίδευσης αλλά θα εργασθεί και ως ωρομίσθιο προσωπικό στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ της χώρας με σκοπό να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους οι μαθητές των υπό κατάργηση ειδικοτήτων της Γ’ ΕΠΑΛ και της Β’ ΕΠΑΣ.
Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ
Μεταξύ των εκπαιδευτικών που τίθενται σε διαθεσιμότητα, τυγχάνει να είναι και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης κ. Θέμις Κοτσιφάκης. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε πριν από λίγο ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ αναφέρει χαρακτηριστικά: «2.122 εκπαιδευτικοί της Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης μπαίνουμε σήμερα σε διαθεσιμότητα και στον προθάλαμο της απόλυσης, ελέω μιας ανηλεούς κυβέρνησης και της τρόικας. 302 έμπειροι και προσοντούχοι εκπαιδευτικοί μετατρέπονται σε διοικητικούς υπαλλήλους. Το 33% των μαθητών (πάνω από 20.000 ανά έτος) στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ δεν θα βρίσκουν τις ειδικότητες που θα ήθελαν να σπουδάσουν στο δημόσιο σχολείο. 9 πολυδάπανα εργαστήρια στα τεχνικά σχολεία θα αχρηστευτούν. Οι ιδιώτες σχολάρχες θριαμβολογούν. Δεν θα ξεχνούν να καλούν σε όλα τα εγκαίνια των νέων τμημάτων τους τον Υπουργό Παιδείας. Ίσως τον ανακηρύξουν και επίτιμο ευεργέτη τους. 153 βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έβαλαν την υπογραφή στο έγκλημα. Κατά των 2122 εκπαιδευτικών (αλλά και των 302), των οποίων διαλύεται η εργασιακή και οικογενειακή ζωή. Κατά των χιλιάδων μαθητών και των οικογενειών τους. Άλλωστε ποιος νοιάζεται για τα φτωχά παιδιά του λαού μας; Τα δικά τους παιδιά δεν σπουδάζουν στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ… Ήδη μετράμε την απώλεια της συνάδελφου μας από τη Λάρισα, που είναι θύμα αυτής της βάρβαρης πολιτικής».