Ο ιδρυτής των δύο μακροβιότερων και εγκυρότερων περιοδικών αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, ο Ορέστης Δουμάνης άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης.
«Στη δεκαετία του 1960, ο Δουμάνης υπηρέτησε τον στόχο της μεταρρύθμισης μέσω της καθαρής στράτευσης υπέρ του μοντέρνου. Δεν αμφιταλαντεύτηκε: θεώρησε ότι ο εντόπιος νεοπαραδοσιακός ακαδημαϊσμός και η παρακμή του γούστου θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με τα εργαλεία μιας κρυστάλλινης νεωτερικής ανασυγκρότησης. Επέλεξε την αντίσταση στον λαϊκισμό, στην ανευθυνότητα, στη δημαγωγία, στον πολιτικό οπορτουνισμό, σε κάθε μορφής ομφαλοσκόπηση: επέλεξε δηλαδή μια στάση αυθεντικού μεταρρυθμιστή. Χάρη στη σταθερότητα, στη διάρκεια και στην αξιοπιστία της, η εκδοτική του δράση ακτινοβολεί σήμερα την αύρα ενός θεσμού», έγραφε ο καθηγητής αρχιτεκτονικής Ανδρέας Γιακουμακάτος, στον κατάλογο της έκθεσης που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2007, στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή την αναγόρευση του Ορέστη Δουμάνη σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Αρχιτεκτόνων.
Ο Ορέστης Δουμάνης γεννήθηκε το 1929 στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ το 1952. Διατέλεσε επιμελητής Οικοδομικής στο ΕΜΠ (1958-61), γενικός γραμματέας Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Αθηνών (1964-67), διευθυντής Τύπου και Εκδόσεων του ΤΕΕ (1964-67), διευθυντής-επιμελητής του «Δελτίου Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Αθηνών» (1962-66), διευθυντής των «Τεχνικών Χρονικών», της «Επιστημονικής Εκδοσης ΤΕΕ» και του «Ενημερωτικού Δελτίου ΤΕΕ» (1964-67), υπεύθυνος αρχιτεκτονικής του περιοδικού «Ζυγός» (1961-63), διευθυντής του περιοδικού «Αρχιτεκτονική» (1963-64), τακτικός συνεργάτης υπεύθυνος για τεχνικά θέματα του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» (1966-67).
Ηταν εκδότης και διευθυντής των ετήσιων επιθεωρήσεων «Αρχιτεκτονικά Θέματα» από το 1967 και «Θέματα Χώρου+Τεχνών» από το 1970. Υπήρξε επίσης ανταποκριτής για την Ελλάδα του «Architectural Design» (1965-68), διευθυντής σύνταξης ελληνικού τμήματος του World Architecture (Λονδίνο, 1963-67) και του Contemporary Architecture (Λωζάνη, 1981-91), μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής Mies van der Rohe (1988-92) και του Αρχιτεκτονικού Βραβείου Carlsberg (1991), σύμβουλος και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του καταλόγου και της έκθεσης «Η Αρχιτεκτονική του 20ου αιώνα στην Ελλάδα» (1999), μέλος της Γνωμοδοτικής Επιτροπής Εικαστικών Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού (1994-95), μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Βραβείου ΔΕΣΤΕ (2000-2005).
Από το 1995 ήταν αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Το 2006 βραβεύτηκε για το έργο του από την Ακαδημία Αθηνών.
