Το βιβλίο του Κάσπαρ Σούρμπερ με τίτλο «Τα σύνορα της Ευρώπης» προσφέρει μία συνεκτική εικόνα για την ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου. Τα κεφάλαια του αναφέρονται και στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, στην έδρα της Frontex στην Βαρσοβία αλλά και την φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ελλάδας.
Η εμπειρία του συγγραφέα από την Ελλάδα το περασμένο φθινόπωρο συνοψίζεται στις φράσεις; μία χώρα που δεν ήταν σε θέση να διαχειριστεί την κατάσταση, που δεν έχει χρήματα για τους πρόσφυγες, αλλά επενδύει εκατομμύρια Ευρώ στα ελληνο-τουρκικά σύνορα. Μέσω θερμικών καμερών οι ευρωπαίοι φύλακες των συνόρων ανακαλύπτουν υπόπτους βαθιά στο τουρκικό έδαφος. «Εμείς ανακαλύπτουμε, αυτοί συλλαμβάνουν», δηλώνει ένας συνοριοφύλακας. Όποιος, παρά τις δυσκολίες, καταφέρνει να φτάσει στην Ελλάδα, καταλήγει άστεγος στην Αθήνα, χωρίς την προοπτική μίας καλής λύσης.
Ο Σούρμπερ δεν χρησιμοποιεί τον όρο σύνορα, αλλά οριοθέτηση. Τα σύνορα δεν είναι στατικά, γράφει, αλλά χαράσσονται, ενισχύονται και επεκτείνονται – και όμως παραμένουν διάτρητα. Αυτό που μεταβάλλεται είναι ο κίνδυνος για τους πρόσφυγες.
Το βιβλίο δείχνει ότι η ευρωπαϊκή πολιτική στον απόηχο της παγκοσμιοποίησης είναι ένα θέατρο του παραλόγου και στην πραγματικότητα μόνο μία αποσπασματική προσπάθεια. «Πρόκειται πραγματικά για ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα, το οποίο απαιτεί μία ενιαία λύση, κα όχι την φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων με την βοήθεια της Frontex», τονίζει ο αρμόδιος εντεταλμένος του ΟΗΕ Μάνφρεντ Νόβακ.
