Ποδηλατώντας για την τέχνη και τα… μικρόβια

Ο 50χρονος Αυστριακός αποφάσισε να «χαρίσει» στον εαυτό του για τα πεντηκοστά του γενέθλια ένα ποδηλατικό ταξίδι διάρκειας 365 ημερών από την Αυστρία μέχρι την Ταϊλάνδη. Η περιπέτεια του, ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνο στην συλλογή εμπειριών και αναμνήσεων αλλά επεκτείνεται και στη συλλογή μικροοργανισμών του εδάφους! Καθημερινά, ο ριψοκίνδυνος ποδηλάτης συλλέγει δείγματα χώματος από τις ρόδες του ποδηλάτου και τα αποστέλλει για ανάλυση στο Ινστιτούτο Μικροβιολογίας του πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ.

Στο τέλος του έτους η ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου θα έχει κερδίσει μοναδικό υλικό μικροβιακής χλωρίδας του εδάφους σε έκταση 20.000 χλμ, ενώ ο ριψοκίνδυνος Αυστριακός θα έχει κερδίσει, όπως χαρακτηριστικά λέει μιλώντας στο «Βήμα», την μεγαλύτερη περιπέτεια – και συνάμα το πιο τρελό όνειρο – της ζωής του.

«Το όνειρο να παντρέψω την τέχνη με την ποδηλασία, τα δύο μεγάλα πάθη της ζωής μου, τριγύριζε στο μυαλό μου εδώ και δεκαετίες. Ένα μεγάλο ταξίδι διάρκειας ενός ολόκληρου έτους και ένας πρωτότυπος τρόπος καταγραφής του. Αυτή είναι με δυο λόγια η βασική ιδέα πίσω από το «Tripmarks»» αναφέρει ο κ. Μπούρτσερ μιλώντας στο «Βήμα». Όπως εξηγεί, το περιπετειώδες ταξίδι του συνδυάζεται με ένα εξελισσόμενο καλλιτεχνικό έργο που δημιουργείται – όχι με πινέλο – αλλά με τις… ρόδες του ποδηλάτου.

Ειδικότερα, τα «Tripmarks» (που έχουν δανείσει το όνομα τους και σε ολόκληρο το εγχείρημα) είναι τετράγωνα κομμάτια από χαρτόνι, στα οποία ο κ. Μπούρτσερ «σχεδιάζει» περνώντας πάνω τους με τις ρόδες του ποδηλάτου του σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη. Τα ίχνη από τις ρόδες συνδυάζονται με δεκάδες άλλες – σημαντικές και ασήμαντες – πληροφορίες που χαρακτηρίζουν τον εκάστοτε τόπο που επισκέπτεται, από τις γεωγραφικές συντεταγμένες μέχρι αναμνήσεις περιστατικών που συνέβησαν εκεί, μικρές ζωγραφιές, στιχάκια και αφιερώσεις από τα πρόσωπα που γνωρίζει. «Είναι σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο που δεν εκφράζεται μόνο με λέξεις αλλά με πολλά διαφορετικά μέσα που αντιπροσωπεύουν συναισθήματα, σκέψεις, αναμνήσεις και ανθρώπινες σχέσεις», αναφέρει ο κ. Μπούρτσερ. Στο τέλος του έτους, το αντισυμβατικό αυτό «ημερολόγιο» θα παρουσιασθεί σε ειδική έκθεση στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας.

Η περιπέτεια του κ. Μπούρτσερ ξεκίνησε στις 8 Φεβρουαρίου, όταν ο 50χρονος ποδηλάτης εγκατέλειψε το Ίνσμπρουκ εφοδιασμένος με ένα ποδήλατο, αρκετό θάρρος και δεκάδες… σωληνάρια για τη συλλογή δειγμάτων χώματος από τις διαφορετικές περιοχές που έμελλε να επισκεφθεί κατά τις επόμενες 365 ημέρες. Ποδηλατώντας νότια προς την Ιταλία, πέρασε με πλοίο στην Αλβανία και στις 29 Φεβρουαρίου έφτασε στη Λάρισα. Περνώντας από τη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα και την Κομοτηνή, σήμερα άφησε πίσω του και την Αλεξανδρούπολη, ταξιδεύοντας προς τα σύνορα με την Τουρκία. Στους επόμενους μήνες η πορεία του θα τον φέρει από την Τουρκία στο Ιράν και στο Τουρκμενιστάν και από το Τατζικιστάν στην Κίνα. Συνεχίζοντας προς τα νοτιοανατολικά θα περάσει στην Ινδία, στη Μυανμάρ, στο Λάος, στην Καμπότζη και θα καταλήξει στην Ταϊλάνδη.

Τι αναζητά κανείς σε ένα τέτοιο ταξίδι; Την περιπέτεια, τη διαφορετικότητα, τον ίδιο του τον εαυτό; «Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη ανάγκη μου είναι να δω το «καινούριο», το «διαφορετικό». Καθημερινά γοητεύομαι γνωρίζοντας νέους ανθρώπους, νέες πόλεις, νέα τοπία. Η πιο όμορφη εμπειρία είναι να επικοινωνώ με όλους αυτούς τους ανθρώπους που μου φέρνει στο δρόμο η ζωή. Το μήνυμα που θέλω να περάσω ακούγεται ίσως ακούγεται απλοϊκό: «η ζωή είναι ωραία»», αναφέρει ο ίδιος.

Όπως τονίζει, οι Έλληνες κατέχουν ξεχωριστή θέση στις αναμνήσεις του, ανάμεσα στους δεκάδες ανθρώπους που έχει γνωρίσει στα ταξίδια του ανά την υφήλιο. «Έχω ταξιδέψει από το Βιετνάμ μέχρι την Κούβα και από το Ομάν μέχρι τις ΗΠΑ. Έχω γνωρίσει πολλές διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες αλλά ο χρόνος που περνώ με τους Έλληνες είναι πάντα ιδιαίτερα απολαυστικός – ειδικά, μάλιστα, όταν μοιραζόμαστε το φαγητό και το κρασί τους», σχολιάζει. Προσθέτει, ωστόσο, ότι τα σημάδια της οικονομικής κρίσης είναι πλέον εμφανή στη συμπεριφορά των Ελλήνων που γνώρισε τις τελευταίες ημέρες. «Οι άνθρωποι είναι απογοητευμένοι, έχουν πολύ θυμό ενάντια στους πολιτικούς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η αίσθηση που αποκομίζω είναι η εικόνα ανθρώπων στους οποίους δόθηκε μια υπόσχεση η οποία δεν τηρήθηκε ποτέ», καταλήγει.

Τη στιγμή που ο 50χρονος ποδηλάτης γυρίζει τον κόσμο αναζητώντας νέες εμπειρίες, μια ομάδα επιστημόνων του Ινστιτούτου Μικροβιολογίας του πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ περιμένουν με ανυπομονησία τα αποτελέσματα της έρευνας που θα καθορίσει το «γενετικό αποτύπωμα» του εδάφους σε δεκάδες διαφορετικά σημεία της υφηλίου. «Οι μικροοργανισμοί που κατοικούν στη ρόδα του ποδηλάτου είναι άραγε ίδιοι καθώς το ποδήλατο κινείται από περιοχή σε περιοχή; Ή μήπως η ρόδα γίνεται φορέας μικροοργανισμών από το ένα μέρος στο άλλο; Χρησιμοποιώντας μοριακές και χημικές μεθόδους οι ερευνητές μας θα αναλύσουν τη μικροβιακή χλωρίδα διαφορετικών περιοχών και θα καταγράψουν το «γενετικό αποτύπωμα» τους εδάφους τους. Εν τέλει, για εμάς το εγχείρημα του κ. Μπούρστερ αποτελεί ένα γοητευτικό ταξίδι μέσα από τον μικρόκοσμο σε όλη την υφήλιο», αναφέρει ο κ. Χέριμπερτ Ίνσαμ, διευθυντής του Ινστιτούτου Μικροβιολογίας και επικεφαλής της έρευνας.