Σοβαρά προβλήματα περίθαλψης αντιμετωπίζουν οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη, από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του Ενιαίου Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ).
Ο αριθμός των συμβεβλημένων, με τον ΕΟΠΥΥ, γιατρών σε όλη τη χώρα είναι μόλις 1.127, τα αναλώσιμα υλικά (ταινίες μέτρησης σακχάρου, βελόνες, σκαρφιστήρες) δεν έχουν ενταχθεί στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ενώ οι πάσχοντες επιβαρύνονται με 15% επί του κόστους των εξετάσεων στις οποίες υποβάλλονται κάθε τρεις μήνες για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών (καρδιοπάθεια, νεφροπάθεια κλπ) και με 25% για την αγορά φαρμάκων (δισκίων).
Επίσης, οι Ασφαλιστικοί Οργανισμοί οφείλουν σε πάσχοντες, οι οποίοι κάνουν χρήση αντλίας συνεχούς έκχυσης ινσουλίνης, χρήματα από την αγορά αναλωσίμων υλικών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχουν οφειλές από τον Αύγουστο του 2010.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που ο αριθμός των πασχόντων από διαβήτη αυξάνεται. Σε αυτό συντέλεσαν τόσο η γήρανση του πληθυσμού, όσο και η υιοθέτηση ανθυγιεινού τρόπου ζωής. Για να αντιστραφεί αυτή η αυξανόμενη τάση απαιτείται συνεχής και αποτελεσματική πολιτική δημόσιας υγείας και αλλαγές στις καθημερινές μας συνήθειες.
Η νόσος έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας
Στοιχεία που έδωσαν την Τετάρτη στη δημοσιότητα ο κ. Αντ. Λέπουρας, διευθυντής της Β’ Παθολογικής Κλινικής και του Διαβητολογικού Τμήματος του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών (Κλινική Ψυχικού), και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, και η κυρία Αθανασία Καρούνου, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.), δείχνουν ότι ο διαβήτης έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. Στην Ευρώπη, περισσότεροι από 33 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, αριθμός που εκτιμάται ότι θα φθάσει τα 48 εκατομμύρια έως το 2030.
Στην Ελλάδα, ο αριθμός των πασχόντων αγγίζει το ένα εκατομμύριο, εκ των οποίων το 10% πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι (ινσουλινοεξαρτώμενοι), ενώ το 90% από διαβήτη τύπου ΙΙ.
Όπως ανέφερε ο κ. Λέπουρας, τη βάση οποιασδήποτε επιτυχημένης θεραπείας αποτελεί η αλλαγή του τρόπου ζωής.
Αυτό σημαίνει:
-δακοπή του καπνίσματος,
-σωματική άσκηση (τουλάχιστον 30΄την ημέρα, ακόμα και απλό βάδισμα),
-μεσογειακή διατροφή ( ψάρι, όσπρια, λαχανικά και φρούτα),
-απώλεια 5-10% του βάρους για τους υπέρβαρους.
«Υποστήριξη συνεχής, εκπαίδευση και κατάλληλα διαιτολόγια καθώς και επιλογή εξατομικευμένης θεραπείας είναι σημαντικοί παράγοντες όχι απλά για να πετύχουμε την απώλεια του βάρους αλλά και να καταφέρουμε να την διατηρήσουμε», τόνισε ο κ. Λέπουρας.
Σύμφωνα με την κυρία Καρούνου, ο σακχαρώδης διαβήτης, με τις επιπλοκές του, αποτελεί την πλέον δαπανηρή ασθένεια, με μεγάλα κόστη για τα συστήματα υγείας παγκοσμίως (πλην τις ΗΠΑ, όπου αποτελεί τη δεύτερη μετά τα ψυχικά νοσήματα).
«Είναι τεράστιο το συμφέρον μιας Πολιτείας να κάνει όλα όσα είναι απαραίτητα προκειμένου να μην φτάσουν οι άνθρωποι με Σακχαρώδη Διαβήτη να αποκτήσουν επιπλοκές, κάτι που οι άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν εφαρμόσει μέσα από εθνικά προγράμματα, και που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει γίνει», δήλωσε. «Το σύστημα υγείας επιτέλους θα πρέπει να αναπροσανατολιστεί στην πρόληψη και στον ασθενή που θα οδηγήσει και στην εξοικονόμηση πόρων».
Η κυρία Καρούνου ανέφερε ότι αλλαγές στο σύστημα πρέπει και μπορούν να γίνουν, για τον περιορισμό της σπατάλης και της πολυφαρμακίας, χωρίς όμως αυτές να αποβούν εις βάρος της υγείας των πασχόντων.
Αναφερόμενη στον ΕΟΠΥΥ είπε ότι από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Τα κυριότερα απ’ αυτά είναι:
-Ο μη επαρκής αριθμός συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ γιατρών με εξειδίκευση στο διαβήτη.
-Η μη ένταξη των αναλώσιμων υλικών (ταινίες, βελόνες, σκαρφιστήρες) στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, η οποία δημιουργεί μεγάλη ταλαιπωρία στους ασθενείς. Γι αυτά προτείνεται να ισχύσει η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, καθώς και η τρίμηνη επαναλλαμβανόμενη συνταγή.
-Η επιβάρυνση των πασχόντων με 15% επί του κόστους των εξετάσεων στις οποίες υποβάλλονται κάθε τρεις μήνες για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών (καρδιοπάθεια, νεφροπάθεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, νευροπάθεια κλπ).
-Η επιβάρυνση των πασχόντων – ασφαλισμένων του ΟΓΑ και του ΟΑΕΕ με 25% για την αγορά των αναλώσιμων υλικών (ταινίες μέτρησης σακχάρου – σκαρφιστήρες).
Πριν την ένταξη των παραπάνω ταμείων στον ΕΟΠΥΥ, οι ασφαλισμένοι είχαν μηδενική συμμετοχή και ιδιαίτερα του ΟΓΑ λόγω των χαμηλών εισοδημάτων τους. Η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ προτείνει τη μηδενική συμμετοχή για όλους τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ αφενός λόγω της απόλυτης ανάγκης αυτοελέγχου για την καλή ρύθμιση του Διαβήτη, αφετέρου λόγω της μείωσης των αποδοχών. Για τον ίδιο λόγο απαιτεί τη μηδενική συμμετοχή των ατόμων με διαβήτη τύπου ΙΙ για τα αντιδιαβητικά δισκία, το οποίο αποτελεί πάγιο αίτημα της Ομοσπονδίας για την πλήρη συμμόρφωση των πασχόντων και την πρόληψη των επιπλοκών.
Εξάλλου, ο πίνακας που αφορά στα θεραπευτικά μέσα για το διαβητικό πόδι, δεν περιλαμβάνει τη στήλη που αναφέρεται σε ποια ομάδα ατόμων με διαβητικό πόδι συνταγογραφείται το κάθε θεραπευτικό μέσο. Και το κυριότερο, δεν διασφαλίζεται ο πλήρης έλεγχος από την Πολιτεία, της ποιότητας και καταλληλότητας των συνταγογραφούμενων ιατροτεχνολογικών προϊόντων και συγκεκριμένα του ειδικού θεραπευτικού υποδήματος διαβήτη. Ο έλεγχος αυτός μπορεί να γίνει εφικτός μόνο με την εφαρμογή του κωδικού συνταγογράφησης, ο οποίος θα διασφαλίζει αφενός την υγεία των πασχόντων αφετέρου την εξοικονόμηση πόρων στο σύστημα υγείας.
Σοβαρότατο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα άτομα με διαβήτη που χρησιμοποιούν την αντλία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης σχετικά με τα αναλώσιμα που απαιτούνται.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκε και ένα νέο ασφαλιστικό πρόγραμμα, το οποίο καλύπτει πλήρως την περίθαλψη ασθενών με διαβήτη.
