Ομόλογα, δραχμές και ευρώ στο παζάρι

Δεν είναι επειδή ξέρουν κάτι παραπάνω για το νομισματικό μέλλον της χώρας, από τους υπόλοιπους Ελληνες – όσο κι αν η φαντασία πολλών, σε κάθε ελληνικό πόλη, οργιάζει τα τελευταία 24ωρα.

Απλά στην πόλη τους, και συγκεκριμένα στους χώρους του ξενοδοχείου «Mediterranean Palace», διοργανώνεται αυτό το Σαββατοκύριακο η 21η έκθεση συλλεκτικών ειδών «Card Collect & Syllectica», που γίνεται αδιαλείπτως εδώ και δεκαεπτά χρόνια στη συμπρωτεύουσα, ανεξαρτήτως… κρίσης.

Εικοσιπέντε εμπορικοί οίκοι θα βρίσκονται εκεί για να προσφέρουν, φθηνά ή ακριβότερα αναλόγως το κομμάτι, στο κοινό παλιά χαρτονομίσματα, συλλεκτικές τηλεκάρτες, νομίσματα ή χαρτονομίσματα από όλο τον κόσμο και βέβαια τα επετειακά και εθνικά νομίσματα του ευρώ.

Το «πετράδι του στέμματος», βέβαια, θα είναι φέτος – τι άλλο – τα ομόλογα, (εννοείται άνευ αντικρίσματος)· αυτά όλοι θα θέλουν να τα δουν και ίσως είναι τα μοναδικά ομόλογα που μπορεί τέτοιες μέρες να πουλήσουν τρελά!

Στα εκθετήρια θα βρουν χώρο και άλλα συλλεκτικά μικροπράγματα: Γραμματόσημα και παλιές καρτ ποστάλ, καρφίτσες πέτου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και άλλες κάθε είδους, στρατιωτικά παράσημα και μετάλλια.

Στην έκθεση της Θεσσαλονίκης μπορεί να βρει κανείς από νομίσματα της εποχής του Όθωνα (ένα ασημένιο τάλιρο του 1833 κοστίζει 350-400 ευρώ), χαλκονικέλινα νομίσματα της δεύτερης ελληνικής Δημοκρατίας (1924-1935), μέχρι και συλλεκτικά ευρωνομίσματα που κυκλοφόρησαν σε διάφορες χώρες της ευρωζώνης πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της κυκλοφορίας του ευρώ, όπως το 2ευρώ του Δισκοβόλου που είχε κυκλοφορήσει στη χώρα μας επ’ αφορμή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

«Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει περίπου 1.000 διαφορετικά ευρωνομίσματα από τις χώρες που είναι ενταγμένες στην ευρωζώνη, αριθμός που προκύπτει από τις επαναλαμβανόμενες ετήσιες εκδόσεις ευρωνομισμάτων στις οποίες προβαίνουν οι χώρες. Σήμερα το κόστος αγοράς αυτών των νομισμάτων δεν απέχει ιδιαίτερα από την ονομαστική τους αξία – κοστίζουν φθηνά – ωστόσο, όπως εκτιμάται, σε λιγότερο από μια δεκαετία η τιμή τους θα ανέβει αισθητά», τονίζει ο κ. Δάνος Δανιηλίδης, υπεύθυνος Τύπου της έκθεσης και συλλέκτης τηλεκαρτών ο ίδιος.

«Μάλιστα από στατιστικής απόψεως είναι σίγουρο ότι ανάμεσα σε αυτά τα 1.000 νομίσματα, θα προκύψουν κάποιες σπανιότητες, που θα ανεβάσουν τις τιμές», συμπληρώνει.

Αν και εκ πρώτης όψεως μοιάζει παράδοξο δύσκολες οικονομικές περίοδοι, όπως η σημερινή, ευνοούν την κινητικότητα σε αυτού του είδους τις αγορές. Τρεις είναι οι λόγοι και είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, όσο κι αν προέρχονται από την ίδια αιτία. Η νοσταλγία άλλων εποχών, περιόδων ευμάρειας και προόδου απ’ τη μια, η ανάγκη που οδηγεί στην εκποίηση μιας συλλογής απ’ την άλλη και φυσικά η επένδυση σε μια αξία που πιθανότατα θα μεγαλώσει παλιώνοντας! Επενδυτές υπάρχουν σε όλες τις εποχές και σε όλες τις αγορές…

Στην Ελλάδα οι συλλέκτες νομισμάτων υπολογίζονται σήμερα σε 10 με 15.000 άτομα. «Αυτό που πρέπει να γίνει σαφές» λέει ο κ. Δανιηλίδης «είναι ότι για να γίνει κανείς συλλέκτης νομισμάτων και χαρτονομισμάτων δεν χρειάζεται καμία περιουσία. Αρκετοί από τους συλλέκτες είναι νεαρής ηλικίας. Το θέμα είναι να ξεκινήσει κανείς μια συλλογή και ύστερα μπορεί να την «κτίσει» σιγά σιγά ανάλογα με τις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντα του».

Πάντα «υπάρχει κόσμος που θέλει να πουλήσει και άλλος που θέλει να αγοράσει. Σημειωτέον ότι όσοι επιθυμούν να πουλήσουν τα δικά τους συλλεκτικά νομίσματα ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο μπορεί να έρθουν στην έκθεση και να απευθυνθούν σε όσους εμπορικούς οίκους πιθανόν να ενδιαφέρονται», παρατηρεί ο κ. Δανιηλίδης. «Στην αντίστοιχη περσινή έκθεση, απλά πουλώντας κάποια χαρτονομίσματα και κέρματα που είχα στο συρτάρι μου από ταξίδια στην Ευρώπη, έβγαλα 120 ευρώ», λέει αναφερόμενος στη δική του εμπειρία.

Την τιμή του και την τιμητική του στις εκθέσεις του είδους έχει και ένα άλλο προϊόν, από πλαστικό, που μπορεί να μοιάζει ταπεινό, αλλά την ίδια στιγμή μπορεί να αξίζει αρκετά χρήματα. Οι τηλεκάρτες, το όχι και τόσο παλιό, αλλά άλλο τόσο ξεπερασμένο πια σύμβολο του εκσυγχρονισμού του ΟΤΕ, έχει απολέσει μόνο το λειτουργικό του ρόλο. Διατηρεί, ωστόσο, ακέραιο το συλλεκτικό ενδιαφέρον.

Η πρώτη τηλεκάρτα κυκλοφόρησε το 1992, απεικόνιζε το δεκαεξάκτινο αστέρι της Βεργίνας (ήταν η εποχή της μεγάλης αναταραχής με τη γείτονα για το όνομά της) και κυκλοφόρησε σε 30.000 αντίτυπα.

«Ήταν η πρώτη που αγόρασα κι εγώ για τη συλλογή μου. Αρχισα το 1998 και σήμερα έχω περίπου 7.000 τηλεκάρτες. Η αξία εκείνης με το δεκαεξάκτινο αστέρι φτάνει σήμερα στα 200 ευρώ», λέει ο κ. Δανιηλίδης.

Στην αγορά των συλλεκτών μια τηλεκάρτα ξεκινάει από τα 0,30 ευρώ, για τις κάρτες που κυκλοφορούν σε 200.000 αντίτυπα και πάνω, και μπορεί να φθάσει έως τα 850 ευρώ, ποσό που απαιτείται για τις κάρτες «Πάτμος» και «Μετέωρα», οι οποίες έχουν κυκλοφορήσει σε μόλις 2.000 αντίτυπα η κάθε μία.