Πέρασε σχεδόν όλη την εργασιακή ζωή της διδάσκοντας γαλλικά στους φοιτητές του πανεπιστημίου του Μίντελμπουργκ. εχει επισκεφτεί τη χώρα μας, κυρίως την Κρήτη, πάνω από 20 φορές. Η κυρία Βίλμα Φαν Ντερ Βέρφ, 70 ετών από την Ολλανδία λάτρεψε τόσο πολύ την Ελλάδα που αποφάσισε να μάθει ελληνικά. Και όχι μόνο έμαθε αλλά επιπλέον αποφάσισε να γράψει ένα μανιφέστο… σωτηρίας της χώρας.
Ετσι πριν από λίγες μέρες, στα γραφεία του «Βήματος» όπως και των άλλων μεγάλων εφημερίδων έφτασε μια επιστολή γραμμένη σε απλά αλλά ολόσωστα ελληνικά. «Αποφάσισα να μάθω ελληνικά πριν 15 χρόνια. Τότε παρακολούθησα κάποια μαθήματα στο Πολυτεχνείο της Κρήτης. Μου άρεσε πάρα πολύ το ηχόχρωμα της γλώσσας, προφανώς ήξερα, πως θα είχα ελάχιστες ευκαιρίες να την μιλήσω εκτός Ελλάδας».
Οσον αφορά τις απόψεις του… μανιφέστου της, μάλλον αναμενόμενες από έναν ευκαιριακό επισκέπτη. Την ενοχλούν οι αυξημένες τιμές στις υπηρεσίες προς τους τουρίστες, οι οδηγοί που τρέχουν ατιμώρητοι («αν πλήρωναν πρόστιμα το κράτος θα έβγαζε αρκετά χρήματα», λέει), η διαφθορά, η γραφειοκρατία κοκ. Παρόλα αυτά εκτιμά τους Ελληνες για τον «λόγο ότι είναι φιλόξενοι, ευγενικοί και – παρότι εδώ στην Ολλανδία οι περισσότεροι πιστεύουν το αντίθετο – εγώ θεωρώ πως ελληνικός λαός δεν είναι τεμπέλης, αλλά εργατικός».
Ζωοφιλία και τουρισμός
Η κυρία Φαν Ντερ Βερφ στέκεται ιδιαίτερα στο θέμα της κακοποίησης των ζώων, θέμα το οποίο πέρα από το ζήτημα πολιτισμού έχει και μια οικονομική παράμετρο. «Κατά καιρούς σε ολλανδικά έντυπα υπάρχουν καταχωρίσεις οι οποίες καλούν τους Ολλανδούς να μην επισκεφτούν την Ελλάδα εξαιτίας των συνθηκών ζωής που έχουν τα αδέσποτα σκυλιά» τονίζει. «Σύμφωνα με τον WSPA (Παγκόσμια Κοινότητα για την Προστασία των ζώων) η Ελλάδα εμφανίζεται στις πρώτες θέσεις, ανάμεσα στις τουριστικές χώρες, όσων αφορά την άσχημη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στα ζώα», λέει η κυρία Ντε Βέρφ. «Σε πολλούς φίλους μου δεν τους αρέσει ότι πάω στην Ελλάδα εξαιτίας αυτού του λόγου».
Σκηνές τρίτου κόσμου σε Σρι Λάνκα και Ελλάδα
Υπήρξε δασκάλα σε όλη της τη ζωή και αυτή την ιδιότητα ήθελε να τη διατηρήσει και μετά τη συνταξιοδότησή της. Ετσι εδώ και δύο χρόνια απ’ όταν συνταξιοδοτήθηκε περνάει κάποιους μήνες στη Σρι Λάνκα παραδίδοντας το πρωί μαθήματα γαλλικών σε σχολεία και 6το απόγευμα βοηθώντας στην κατασκευή έργων κοινής ωφέλειας.
«Εκεί όποτε μπορώ αναφέρομαι στη συμβολή της Ελλάδας στον παγκόσμιο πολιτισμό», λέει η κυρία Φαν Ντερ Βεφ, η οποία στο τελευταίο της ταξίδι στη βόρεια Ελλάδα, πριν από περίπου ένα μήνα, «είδα σκηνές που έμοιαζαν με τριτοκοσμική χώρα. Εγκαταλειμένα καταστήματα και εργοστάσια. Ακόμα και ανθρώπους που δεν είχαν που να μείνουν. Οπως π. χ. σε ένα κάμπινγκ κοντά στην περιοχή των Μετεώρων όπου γνώρισα ανθρώπους που δεν μπορούσαν να πληρώσουν νοίκι και για αυτό ζούσαν εκεί». Πάντως, και η κυρία Φαν Ντερ Βερφ ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν ότι η Ελλάδα «αργά ή γρήγορα θα βρει τον δρόμο της», χωρίς περισσότερες διευκρινίσεις.