Δεν ψήνουν, δεν τηγανίζουν, δεν βράζουν τις τροφές τους. Οι ωμοφάγοι, θιασώτες της νέας ομώνυμης τάσης, προτιμούν να καταναλώνουν φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς, αποκλείοντας από το διαιτολόγιο τους το κρέας αλλά και κάθε τροφή επεξεργασμένη.

Επιλέγουν, με άλλα λόγια, τρόφιμα φυτικής προέλευσης, απαλλάσσοντάς τα από τη διεργασία του μαγειρέματος.

Στον κατάλογο με τις επιτρεπόμενες τροφές δεν περιλαμβάνονται ζάχαρη, αβγά, καφές και γαλακτοκομικά.

Στη θέση τους θα βρείτε ανάλατους και άψητους ξηρούς καρπούς, σπόρους, ταχίνι, φύτρα (από φακές, φασόλια), όσπρια, γάλα καρύδας, φύκια, όπως σπιρουλίνα, βότανα, χαρουπόσκονη, ακατέργαστο αλάτι (σε κρυσταλλική μορφή), ελαιόλαδο ψυχρής επεξεργασίας, σιρόπια (από δέντρα, όπως αυτό του σφένδαμου), μπαχαρικά και υπερτροφές, μεταξύ άλλων μάκα, σπόροι τσία, γύρη – τις τελευταίες για τη λήψη απαραίτητων πρωτεϊνών και αμινοξέων.

Ως υποκατάστατο της ζάχαρης χρησιμοποιείται ανεπεξέργαστο μέλι, νέκταρ αγαύης, σιρόπι από γιακόν, στέβια και ξυλιτόλη.

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα αντικαθίστανται με γάλατα φυτικής προέλευσης (π.χ. γάλα αμυγδάλου), ο καφές με διάφορα είδη τσαγιού, γκουαρανά και κακάο.

Το σχετικό ψωμί έχει ως βάση τον λιναρόσπορο.

Βασικό επιχείρημα των ωμοφάγων, είναι το γεγονός ότι κατά το μαγείρεμα – ειδικά σε θερμοκρασίες άνω των 48 βαθμών Κελσίου – καταστρέφονται πολύτιμα ένζυμα, μέταλλα, βιταμίνες, καθώς και το 50% της πρωτεϊνης. Αντιθέτως, τα ωμά πιάτα διακρίνονται για το ελάχιστο ή και μηδενικό κορεσμένο λίπος τους, για το χαμηλό επίπεδο χοληστερόλης, και φυσικά τη διατήρηση μετάλλων, βιταμινών, και αντιοξειδωτικών.

Στα θετικά της ωμοφαγίας, προσμετρώνται η γρήγορη απώλεια βάρους, το αίσθημα ευεξίας, αλλά και εντυπωσιακά αποτελέσματα σε μαλλιά και επιδερμίδα.


Ο αντίλογος
Διατροφολόγοι συνιστούν πάντως προσοχή, τονίζοντας ότι η ωμοφαγία δεν πρέπει να υιοθετείται από παιδιά, ηλικιωμένους, εγκυμονούσες και θηλάζουσες. Η μειωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών και αμινοξέων από τρόφιμα ζωϊκής προέλευσης ενδέχεται να οδηγήσει μεταξύ άλλων σε εξασθένιση του μυϊκού συστήματος και σιδηροπενική αναιμία.

Οι ίδιοι τονίζουν ότι ο κανόνας που θέλει πολύτιμα θρεπτικά συστατικά να χάνονται κατά το μαγείρεμα, έχει και τις εξαιρέσεις του: η ντομάτα είναι πολυτιμότερη για τον ανθρώπινο οργανισμό μαγειρεμένη, ενώ τα λαχανικά είναι ασφαλέστερα – από μικροβιακής πλευράς – ψημένα ή βρασμένα.