Oι έλληνες οδηγοί απαντούν στην κρίση με… γκάζι! Την οικονομική και σύγχρονη λύση της εγκατάστασης μηχανισμού καύσης υγραερίου επιστρατεύουν όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων, καθώς αποτελεί πρακτική φιλική τόσο ως προς το περιβάλλον όσο και ως προς την τσέπη του καταναλωτή. Συγκεκριμένα, ενώ η τιμή της βενζίνης έχει ξεπεράσει προ πολλού το 1,5 ευρώ ανά λίτρο το υγραέριο κυμαίνεται σε πολύ πιο χαμηλά επίπεδα, στα 66 λεπτά ανά λίτρο. Ετσι οι οδηγοί- και ειδικά αυτοί που διανύουν καθημερινώς μεγάλες αποστάσεις ή «καίνε» πολλά καύσιμαμπορούν να εξοικονομήσουν σημαντικά ποσά.
«Είμαι κλεισμένος ως τον Ιανουάριο και διώχνω κόσμο»
λέει στο «Βήμα» ο κ. Κ. Μπίρμπος, μηχανικός αυτοκινήτων και ειδικός στην κίνηση με υγραέριο. Στο συνεργείοπρατήριο της οικογένειάς του στου Ρέντη επικρατεί αναβρασμός, καθώς το πελατολόγιό του αυξάνεται ραγδαία με όλο και περισσότερους οδηγούς να ζητούν την προσθήκη του σχετικού εξοπλισμού. Η επιχείρηση εφαρμόζει την εν λόγω πρακτική από τη δεκαετία του 1980, όταν η μετατροπή του κινητήρα επιτρεπόταν μόνο στα ταξί. Στη συνέχεια ο νομοθέτης επέτρεψε σταδιακά την υιοθέτηση της τεχνολογίας του υγραερίου τόσο στα οχήματα δημόσιας χρήσης όσο και στα επιβατικά αυτοκίνητα. Παράλληλα ο κ. Μπίρμπος παρακολουθεί κάθε χρόνο σχετικά σεμινάρια στην Ιταλία και πιστοποιείται στις νέες τεχνολογίες και μεθόδους. Το υγραέριο είναι παράγωγο διυλιστηρίων, αποτελεί μείγμα προπανίου και βουτανίου και φορολογείται όπως και η βενζίνη. Η εγκατάσταση συστήματος υγραερίου στο ΙΧ διαρκεί από μία έως τρεις ημέρες. Η προσθήκη γίνεται είτε στο πορτμπαγκάζ είτε στον χώρο της ρεζέρβας ή σε άλλο σημείο του αυτοκινήτου όπου προστίθεται η λεγόμενη κυλινδρική φιάλη.
Ο εν λόγω εξοπλισμός χωρίζεται σε 4ης και 5ης γενιάς. Ο πρώτος αποτελείται από ένα σύστημα ψεκασμού αερίου (ο λεγόμενος «πνεύμονας»), ο οποίο διοχετεύει στον κινητήρα υγραέριο, όπως οι κοινές φιάλες, μετατρέποντάς το από υγρό σε αέριο.
Μάλιστα σε οχήματα μεγάλου κυβισμού, τα οποία καταναλώνουν αφειδώς καύσιμα, η πίεση της φιάλης του υγραερίου λειτουργεί ανασταλτικά στη μεγάλη κατανάλωση. Αντίθετα, στον εξοπλισμό 5ης γενιάς το υγραέριο παραμένει καθ΄ ολοκληρίαν σε υγρή μορφή και έχει την ιδιότητα να αυξάνει κατά 2% την ιπποδύναμη του οχήματος και να επιτυγχάνει καλύτερη ροπή στην κίνησή του. Επίσης εσχάτως εμφανίστηκε αντίστοιχη τεχνολογία και για τους κινητήρες άμεσου ψεκασμού, η οποία τώρα κάνει τα πρώτα βήματά της στη χώρα μας. Για ένα μέσο επιβατικό αυτοκίνητο η προσθήκη εξοπλισμού καύσης υγραερίου κυμαίνεται από 1.400 έως 2.000 ευρώ, ανάλογα με το μοντέλο και τον εξοπλισμό. Γενικώς το κόστος είναι κυμαινόμενο, βάσει του κυλινδρισμού και της ιπποδύναμης του οχήματος, και μπορεί, φέρ΄ ειπείν, να φτάσει ως και τις 3.000 ευρώ για ένα οκτακύλινδρο ΙΧ.
Τα κέρδη από τη μετατροπή είναι ιδιαίτερα σημαντικά, καθώς η σύγκριση της τιμής της βενζίνης με αυτήν του υγραερίου θέτει την πρώτη εκτός συναγωνισμού. Επί παραδείγματι, αν ένα όχημα σχετικά μεγάλου κυβισμού «καίει» περί τα 10 λίτρα βενζίνης στα 100 χιλιόμετρα τότε βάσει της τιμής της θα πρέπει να προμηθευτεί καύσιμα ύψους 15 ευρώ. Αν το ίδιο όχημα «έκαιγε» υγραέριο θα χρειαζόταν μεν λίγο περισσότερα καύσιμα λόγω διαφοράς επί του ειδικού βάρους (περί τα 11,5-12 λίτρα), τα οποία όμως κοστολογούνται αντί 0,66 ευρώ ανά λίτρο. Ετσι θα ξόδευε 7,60 ως 7,90 ευρώ για την ίδια διαδρομή, περίπου δηλαδή τα μισά!
«Σε 25.000 ως 30.000 χιλιόμετρα “βγαίνει” η επένδυση και επιστρέφεται και το ποσό» σημειώνει ο κ. Μπίρμπος. Επίσης ο ειδικός εξοπλισμός που προστίθεται στο αυτοκίνητο επιτρέπει την εκ περιτροπής χρήση της βενζίνης και του υγραερίου, επιτρέποντας στον οδηγό να διαθέτει πάντοτε καύσιμα. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περί τα 20 πρατήρια υγραερίου στην Αθήνα και περίπου άλλα 25 στην υπόλοιπη χώρα, ενώ ανοίγουν διαρκώς νέα, λόγω της στροφής των καταναλωτών προς το υγραέριο.
Σε ό,τι αφορά την ασφάλεια ο κ. Μπίρμπος διαβεβαιώνει ότι μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάποιο ατύχημα με υγραέριο. «Το σύστημα υγραερίου καλύπτεται από παχύ μαντέμι, ενώ αυτό της βενζίνης από πλαστικό. Ακόμη, διαθέτει αισθητήρα, ο οποίος διακόπτει την παροχή όταν καταγράψει απώλεια πίεσης, ενώ υπάρχει και βαλβίδα πίεσης» σημειώνει. «Σπάει μόνο με τανκς!» λέει με χιούμορ.
Αναφορικά με τη συντήρηση ο κ. Μπίρμπος σημειώνει ότι για τον 5ης γενιάς εξοπλισμό το ειδικό του φίλτρο απαιτεί αλλαγή στις 10.000 χιλιόμετρα, η οποία και στοιχίζει περί τα 17 ευρώ. Επίσης στον 4ης γενιάς ο «πνεύμονας» του συστήματος χρήζει συντήρησης στις 70.000
με 80.000 χιλιόμετρα. «Κατά καιρούς εμφανίζονται μικροπροβλήματα, διότι κάθε αυτοκίνητο έχει και τις ιδιοτροπίες του.Ωστόσοποτέ δεν ξηλώσαμε κάποιο σύστημα» τονίζει.
«Το υγραέριο είναι το πιο καθαρό καύσιμο,καθώς εκπέμπει λιγότερο κατά 50% διοξείδιο του αζώτου και κατά 30% διοξείδιο του άνθρακα. Στην Ιταλία, στη Γαλλία και στη Βρετανία η εγκατάσταση συστήματος υγραερίου επιδοτείται» λέει. Στο εξωτερικό, όπως τονίζει, οι αυτοκινητοβιομηχανίες λανσάρουν «πράσινα» μοντέλα, τα οποία παράγονται κατά τρόπον που να επιτρέπει τη διπλή χρήση καυσίμων- τόσο βενζίνης όσο και υγραερίου ή ακόμη και φυσικού αερίου, η χρήση του οποίου δεν έχει επιτραπεί ακόμη στην Ελλάδα. «Ημασταν οι πρώτοι που φέραμε αυτήν την τεχνολογία στην Ελλάδα» λέει ο κ. Μπίρμπος. «Κυνηγάμε την τεχνολογία και ό,τι δουλεύει τεχνολογικά καλύτερα και με πιο σύγχρονο τρόπο» καταλήγει.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ
Το συνεργείο πρέπει να είναι πιστοποιημένο για εργασίες υγραερίου.
Τα συστήματα υγραερίου επιβάλλεται να πληρούν τα ευρωπαϊκά προαπαιτούμενα.
Ο τεχνίτης πρέπει να διαθέτει αντίστοιχο πιστοποιητικό. Τα εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται επιβάλλεται να φέρουν την πιστοποίηση της ΕΕ.
Ολες οι τεχνικές προδιαγραφές πρέπει να τηρούνται κατά γράμμα.
Διαδικασία μετατροπής και αδειοδότησης
3 Ο τεχνίτης συστημάτων υγραερίου τοποθετεί τον ειδικό εξοπλισμό στο αυτοκίνητο.
3 Ο ίδιος υπογράφει υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 προς το ΚΤΕΟ, αναφέροντας ότι η διαδικασία πληροί τα προβλεπόμενα από τον νόμο.
3 Η διαδικασία επιβεβαιώνεται ως προς τη νομιμότητά της από το ΚΤΕΟ μέσω διενέργειας τεχνικού ελέγχου.
3 Η Διεύθυνση Μεταφορών της Νομαρχίας συμπληρώνει στην άδεια κυκλοφορίας του οχήματος τη χρήση και του υγραερίου ως καυσίμου.