«Στις 4 Ιουλίου 2009 ήτανη ημέρα επιστροφής μου στην Κρήτημετά την παραμονή μου στο Παρίσι για πέντε μήνες με το πρόγραμμα Εrasmus.Τίποτα δεν ήταν πια το ίδιο!». Η 23χρονη Πόπη Βασιλάκη, φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της. Οπως λέει η ίδια, η εμπειρία του προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών μεταξύ πανεπιστημίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης άλλαξε τη ζωή της. «Το Εrasmus μού έδωσε τη δυνατότητα να έρθω σε επαφή όχι μόνο με τη γαλλική κουλτούρα αλλά ταυτόχρονα και με πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς. Και αυτό γιατί μέναμε με φοιτητές από όλον τον κόσμοαλλά και οργανώναμε διαρκώς ταξίδια σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες» δηλώνει.

«Οταν έφθασα στη Γαλλία μετά την πρώτη επαφή με το πανεπιστήμιό μουέκανα μια απλή βόλτα σε ένα από τα δεκάδες πάρκα που υπάρχουν στο Παρίσι και μετάπήγα στο μουσείο» συνεχίζει η 23χρονη φοιτήτρια. «Σύντομα έμαθα καλύτερα το γαλλικό σινεμά,πήγα σε συναυλίες και φεστιβάλ όλων των ειδών. Η εμπειρία του Εrasmus ήταν μοναδική και λειτούργησε καταλυτικά στην προσωπικότητά μου» καταλήγει.

«Μπήκαμε κι εμείς στην κοινωνία του Εράσμους» έλεγε μιλώντας στο «Βήμα» ο 24χρονος Μάριος που γύρισε πρόσφατα από πανεπιστήμιο της Ισπανίας. «Εχω ήδη φίλους στην Ισπανία,στην Ιταλία και στην Αγγλία. Τώρα που η Ελλάδα περνάει μια δύσκολη περίοδο, η επαφή με τους πολίτες άλλων χωρών σε κάνει να παίρνεις ανάσα και να αναζητείς λύσεις ως πολίτης του κόσμου και όχι ως πολίτης μιας απομονωμένης χώρας».

Το πρόγραμμα Εrasmus (για την ανταλλαγή φοιτητών αλλά και πανεπιστημιακών μεταξύ των χωρώνμελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης) έχει ήδη αλλάξει τη ζωή δεκάδων ανθρώπων. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους όταν κάτι στο «άρωμα» της χώρας που επισκέφθηκαν τους μεθάει από την πρώτη στιγμή. Νέοι άνθρωποι, διαφορετικοί πολιτισμοί, νέες ευκαιρίες. Το Εrasmus άλλωστε έχει ήδη πάνω από δύο εκατομμύρια φανατικούς σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Οι Ελληνες που έχουν επισκεφθεί μια άλλη χώρα της ΕΕ για να παρακολουθήσουν ένα εξάμηνο των σπουδών τους είναι 2.308 άτομα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μόνο την περυσινή χρονιά το Εrasmus διευκόλυνε περισσότερους από 162.000 ευρωπαίους φοιτητές και 27.000 πανεπιστημιακούς να μεταβούν στο εξωτερικό για να σπουδάσουν ή να διδάξουν.

Ν έα «πνοή» έδωσε στο πρόγραμμα η απόφαση επέκτασης της δραστηριότητάς του και μετά το τέλος των σπουδών των δικαιούχων του. Πέρυσι το Εrasmus υποστήριξε περίπου 20.000 φοιτητές να κάνουν άσκηση σε επιχειρήσεις και οργανισμούς σε άλλες χώρες και βοήθησε 5.000 μέλη πανεπιστημιακού προσωπικού να συνεχίσουν την επιμόρφωσή τους στο εξωτερικό.

Οι έλληνες φοιτητές που επωφελήθηκαν του νέου θεσμού ήταν κατά την περυσινή χρονιά 160 άτομα. Την περυσινή ακαδημαϊκή χρονιά οι ανταλλαγές φοιτητών μέσω του Εrasmus αυξήθηκαν κατά 5,2% σε σύγκριση με την περίοδο 2006-2007 και 162.695 άτομα φοίτησαν στο εξωτερικό. Πάντως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι χώρες που αποστέλλουν τους περισσότερους σε Εrasmus ως ποσοστό του φοιτητικού πληθυσμού τους είναι το Λιχτενστάιν (6,43%), η Αυστρία (1,77%), η Τσεχία (1,54%) και η Ισπανία (1,41%).

Ο νονός του προγράμματος
Είναι πρόγραμμα δράσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον τομέα της εκπαίδευσης που δίνει τη δυνατότητα σε φοιτητές και πανεπιστημιακούς να «μετακινούνται» μεταξύ των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων. Συμμετέχουν οι 27 χώρες-μέλη της ΕΕ, οι τρεις χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία) και η Τουρκία. Το πρόγραμμα παρέχει στους πολίτες υποτροφίες για να σπουδάσουν, να διδάξουν, να κάνουν πρακτική άσκηση ή να παρακολουθήσουν προγράμματα κατάρτισης σε άλλη χώρα. Το Εrasmus πήρε το όνομά του από τον φιλόσοφο, θεολόγο και ανθρωπιστή του 15ου αιώνα Ερασμο του Ρότερνταμ (1465-1536). Αποκαλούμενος «πνευματικός πατέρας της αναμόρφωσης», εργάστηκε και έζησε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, έγραψε βιβλία, μελέτησε αλλά και συνέβαλε στην εκπαίδευση πολιτών διαφόρων χωρών. Διέθεσε την περιουσία στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας και έγινε ο πρόδρομος για τις υποτροφίες κινητικότητας.

ΖΥΛΙΕΤ ΣΟΓΕΡ
Ειδική Σχολή Αρχιτεκτονικής, Παρίσι, Εrasmus στην Αθήνα, Ελλάδα
«Λάτρεψα την Ελλάδα και μετακόμισα!»

«Επισκέφθηκα την Ελλάδα για διακοπές και μου έκαναν εντύπωση η ομορφιά των τοπίων, οι φιλόξενοι άνθρωποι και το ευχάριστο κλίμα. Ετσι, όταν το 2003 είχα την ευκαιρία να επιλέξω μια πόλη για Εράσμους, επέλεξα την Αθήνα και την Αρχιτεκτονική του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Από την πρώτη μέρα λάτρεψα τον τρόπο ζωής, το “οργανωμένο χάος” της Αθήνας και γενικά τον ιδιαίτερο ρυθμό με τον οποίο εξελίσσονται τα πράγματα. Σύντομα είχα κάνει πολλούς φίλους και ένιωθα σαν στο σπίτι μου. Παρακολουθούσα συστηματικά μαθήματα ελληνικών και όταν το Εrasmus τελείωσε και επέστρεψα στο Παρίσι. Κάτι μέσα μου έλεγε ότι έπρεπε να επιστρέψω στην Ελλάδα και εν τέλει το κατάφερα: μόλις πήρα το πτυχίο μου μετακόμισα στην Αθήνα και βρήκα δουλειά σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο. Στην αρχή χρησιμοποιούσα αρκετά τα αγγλικά, αλλά σιγά σιγά τα ελληνικά μου βελτιώθηκαν και ένιωθα να ενσωματώνομαι στον ελληνικό τρόπο ζωής. Μένω ακόμη στην Ελλάδα και δεν έχω μετανιώσει για την απόφασή μου».

ΔΗΜΗΤΡΑΔΙΧΑΛΑ
Νομική ΑΠΘ, Εrasmus στη Νανσί, Γαλλία
«Δημιουργήθηκαν νέες προοπτικές για τις σπουδές μου»

«Οταν αποφάσισα να κάνω Εrasmus στη Νομική Σχολή της Νανσί, είχα στο μυαλό μου ότι θα περνούσα ένα ευχάριστο εξάμηνο στη Γαλλία, θα έκανα νέους φίλους και θα ταξίδευα σε μια χώρα που με γοήτευε. Δε φανταζόμουν ότι η επαφή μου με τα γαλλικά πανεπιστήμια θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό την ίδια την αντίληψή μου για τις νομικές σπουδές! Εκανα νέους φίλους και εντάχθηκα ακόμη περισσότερο στον γαλλικό τρόπο σκέψης. Οταν το Εrasmus τελείωσε, επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη με την επιθυμία να τελειώσω τις σπουδές μου και να επιστρέψω στη Γαλλία για μεταπτυχιακό. Οταν πήρα το πτυχίο μου έκανα αίτηση στο Πανεπιστήμιο Ρantheon Αssas του Παρισιού και έγινα δεκτή για μάστερ στο Τμήμα Δημοσίου Δικαίου. Αν δεν είχα κάνει Εράσμους στη Νανσί, πιστεύω ότι τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε πραγματοποιηθεί».

ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ
Ιατρική ΑΠΘ, Εrasmus στη Βόννη, Γερμανία
«Μου προσέφεραν θέση για ειδικότητα»

«Οταν αποφάσισα να περάσω το τελευταίο έτος της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης ως φοιτητής Εrasmus, όλοι μου έλεγαν ότι το εγχείρημα δεν θα ήταν καθόλου εύκολο: το τελευταίο έτος της Ιατρικής στα γερμανικά πανεπιστήμια έχει πρακτικό χαρακτήρα και οι φοιτητές περνούν 10-11 ώρες την ημέρα στο νοσοκομείο. Το πρόγραμμα ήταν απαιτητικό και γινόταν ακόμη πιο δύσκολο εξαιτίας του ότι είχα να αντιμετωπίσω μια ξένη γλώσσα και μια τελείως διαφορετική νοοτροπία ασθενών και γιατρών. Αυτό όμως ήταν ακριβώς το στοιχείο που με γοήτευε. Εν τέλει ενσωματώθηκα πλήρως στη ζωή του γερμανικού νοσοκομείου και στο μυαλό μου πλέον το υποτιθέμενο χάσμα ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Γερμανία είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Στο τέλος του Εrasmus ο καθηγητής μου μού πρότεινε μια θέση για ειδικότητα στην ορθοπαιδική- τραυματιολογία στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο! Στην Ελλάδα για να “ανοίξει” μια θέση για ειδικότητα πρέπει να περιμένεις χρόνια ολόκληρα. Η θέση στη Γερμανία ήταν πολύ μεγάλη ευκαιρία