ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΚΕΣ συμπτώσεις συνετέλεσαν,κατά τα φαινόμενα,στο να παραμείνει ο 86χρονος «αόρατος δικτάτορας» Δημήτριος Ιωαννίδης πίσω από της φυλακής τα σίδερα.Η αίτησή του για διακοπή εκτέλεσης της ποινής του,που υποβλήθηκε για λόγους υγείας από τον ίδιο το περασμένο καλοκαίρι,συνέπεσε με την 34η επέτειο από την τουρκική εισβολή στην οποία οδήγησε η προδοσία της Κύπρου και ευλόγως θεωρήθηκε από την κυπριακή πλευρά «πρόκληση».Τώρα η ρύθμιση του υπουργείου Δικαιοσύνης
στο νομοσχέδιο για την αποσυμφόρηση των φυλακών αναφορικά με τους κρατουμένους άνω των 80 ετών που πάσχουν από άνοια,η οποία ερμηνεύθηκε ως (οιονεί) «φωτογραφική» για τον πραξικοπηματία,συνέπεσε με την επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δ.Χριστόφια. Ετσι ενώ με την κατάθεση της επίμαχης προσθήκης έγκυροι κύκλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης σχολίαζαν,ερωτηθέντες σχετικά, ότι «η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη δεν εκδικούνται»,αφήνοντας ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο,την επομένη ημέρα ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σ.Χατζηγάκης
εξερχόμενος της Κυβερνητικής Επιτροπής,όπου συζητήθηκαν οι αλλαγές στο σωφρονιστικό σύστημα,δήλωνε ότι το μέτρο αυτό δεν αφορά ούτε τον άλλοτε πραξικοπηματία και υπεύθυνο για το έγκλημα εις βάρος της Κύπρουούτε τον έτερο εναπομείναντα στις Φυλακές Κορυδαλλού χουντικό Νικόλαο Ντερτιλή.Την ίδια ώρα στην Κύπρο, στο άκουσμα και μόνον του ονόματος του ανθρώπου που ευθύνεται για το έγκλημα που διαπράχθηκε στη μαρτυρική νήσο,θυμίζουν με νόημα τη φράση του
Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1975: «Οταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια»!
«Το θέμα Ιωαννίδη έχει κλείσει» για το υπουργείο Δικαιοσύνης, όπως δηλώνουν αρμόδιες πηγές του, υπογραμμίζοντας ότι η διάταξη που συμπεριελήφθη στο νομοσχέδιο για όσους έχουν υπερβεί το ογδοηκοστό έτος της ηλικίας τους και πάσχουν από γεροντική άνοια δεν αφορά ούτε τον αποκαλούμενο «αόρατο δικτάτορα» ούτε τον συγκρατούμενό του, αλλά πάντα εχθρικά διακείμενο προς αυτόν, Ν. Ντερτιλή. Με κατηγορηματικό εξάλλου τρόπο το απέκλεισε και ο ίδιος ο κ. Χατζηγάκης δηλώνοντας ότι οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου αφορούν γενικές κατηγορίες κρατουμένων, ενώ «τους συγκεκριμένους δεν τους αφορούν αφού δεν εμπίπτουν σε αυτές». Οπως επισημαίνουν παράγοντες του υπουργείου «ο Ιωαννίδης δεν πάσχει από άνοια» και ως εκ τούτου δεν πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει η επίμαχη διάταξη που προστέθηκε στο νομοσχέδιο- θα ψηφιστεί αυτή την εβδομάδα-, ενώ δηλώνουν ότι «ούτε ετέθη ούτε υπάρχει τέτοιο θέμα».
▅ Το έκλεισαν άρον άρον
Ωστόσο βουλευτές της αντιπολίτευσης σχολίαζαν ότι, ούτως ή άλλως, για έναν υπερήλικο 86 ετών, όπως ο έγκλειστος χουντικός, ο οποίος αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα υγείας, η γεροντική άνοια δεν είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να διαγνωσθεί. Και πιστεύουν ότι ενδεχομένως η δημοσιοποίηση του θέματος, την ημέρα μάλιστα άφιξης του κ. Χριστόφια στην Αθήνα, σε συνδυασμό με τη συζήτηση στην Κυβερνητική Επιτροπή, να οδήγησε στο «κλείσιμο» του θέματος προτού καλά καλά ανοίξει. Είναι εξάλλου ενδεικτικό του διαρκούς ενδιαφέροντος των Κυπρίων ότι εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη στη Βουλή των Αντιπροσώπων η διαδικασία ιστορικής διερεύνησης του «φακέλου της Κύπρου» την περίοδο από το 1963 ως το 1974. Ενώ η αίτηση διακοπής εκτέλεσης της ποινής του, που υπέβαλε το καλοκαίρι ο «αόρατος δικτάτορας», είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση του επιτίμου προέδρου της ΕΔΕΚ κ. Β. Λυσσαρίδη, ο οποίος είχε μιλήσει για «πρόκληση, αντί να ζητεί ο ίδιος την κάθαρση και την τιμωρία του».
Προ δύο μηνών το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιώς, όπου προσέφυγε ο Δ. Ιωαννίδης ζητώντας να διακοπεί η εκτέλεση της ποινής του επί τρίμηνο ώστε να νοσηλευθεί στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας με σκοπό την αποτροπή ανηκέστου βλάβης της υγείας του, απέρριψε το αίτημά του. «Η αίτηση εκείνη, ύστερα από γνωμοδότηση αρμοδίων επιστημόνων, απερρίφθη, διότι εκρίθη ότι η κατάσταση της υγείας του δεν απαιτεί ειδική νοσηλεία και ιατρική φροντίδα εκτός των φυλακών» είναι η θέση του υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο επισημαίνει ότι «ουδέποτε στην αίτησή του ο Δ. Ιωαννίδης επικαλέστηκε οποιοδήποτε πρόβλημα που να έχει σχέση με τη διανοητική του κατάσταση».
Τα προβλήματα υγείας που επικαλείται ο Ιωαννίδης είναι καρδιακά, αναπνευστικά, κακής κυκλοφορίας του αίματος, υψηλής πίεσης, αστάθειας βαδίσματος, μειωμένης όρασης, σακχάρου, υψηλής χοληστερίνης, καθώς και ύπαρξης καρκινογενούς μορφώματος στο τριχωτό της κεφαλής, το οποίο αφαίρεσε ήδη χειρουργικά.
Οπως δηλώνει δε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του κ. Δ.Τσούγκος, όλα αυτά ήταν επιβεβαιωμένα από δύο ιατροδικαστές, τον γιατρό του νοσοκομείου των Φυλακών Κορυδαλλού και γιατρούς του Κρατικού Νικαίας, αποδίδοντας την αρνητική απόφαση του δικαστηρίου σε «ευθυνοφοβία». Ο κ. Τσούγκος επι σημαίνει ότι και άλλες δύο φορές, κατά το 2006 και το 2007, ετέθη αυτεπαγγέλτως από τον διευθυντή των φυλακών (βάσει της διάταξης περί παρέλευσης 20ετίας) θέμα απόλυσης υπό όρους τόσο του Δ. Ιωαννίδη όσο και του Ν. Ντερτιλή, αλλά απερρίφθη από το δικαστήριο καθώς κρίθηκαν αμετανόητοι. Μάλιστα ο δεύτερος είχε αποστείλει στο Δικαστικό Συμβούλιο επιστολή με την οποία δήλωνε ότι δεν επιθυμεί να αποφυλακιστεί αν πρώτα δεν δικαιωθεί (!) από την πολιτεία.
▅ «Εγώ ουδεμία συμμετοχή είχα»
Αλλά και ο Ιωαννίδης δηλώνει αμετανόητος παρά την επίκληση των προβλημάτων υγείας. Ο άνθρωπος που ανέτρεψε τον αρχιπραξικοπηματία Γεώργιο Παπαδόπουλο στις 25 Νοεμβρίου 1973, ο δαιμόνιος συνωμότης που έθεσε τους πρωτεργάτες της 21ης Απριλίου στο περιθώριο εκμεταλλευόμενος τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αρνείται ως σήμερα οποιαδήποτε συμμετοχή του σε αυτά. «Εγώ πράγματι ουδεμία συμμετοχή άμεση ή έμμεση είχα στις εξελίξεις αυτές» υποστηρίζει, παραπέμποντας στην… κυβέρνηση Μαρκεζίνη, η οποία «ασκούσε τότε τη διακυβέρνηση της χώρας και τον πλήρη έλεγχο του κράτους»! Οπως ανέφερε και στην αίτησή του ενώπιον του δικαστηρίου «όλοι όσοι σκοτώθηκαν ευρίσκοντο σε διάφορα σημεία των Αθηνών και σκοτώθηκαν από αδέσποτες σφαίρες χωρίς τη δική μου παρουσία ή παρώθηση ή διαταγή».
Ο Δ. Ιωαννίδης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και σε 10 έτη κάθειρξης για το αδίκημα της στάσης, καθώς και σε ισόβια για ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονίες και συνολική κάθειρξη 25 ετών για ηθική αυτουργία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ακόμη, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 14 ετών για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε ένωση προς στάση αξιωματικών εν ενεργεία εν καιρώ γενικής επιστρατεύσεως και άλλες μικρότερες ποινές, ενώ ως σήμερα έχει εκτίσει ποινή 33,5 ετών.
Κρατείται στην ΣΤ΄ πτέρυγα των Φυλακών Κορυδαλλού και παραπονείται διότι η παρουσία βαρυποινιτών δεν του επιτρέπει να βγαίνει στο προαύλιο. Επίσης παραπονείται ότι δεν έχει φυσικό φωτισμό το κελί του, η οροφή του οποίου συμπίπτει με τον ελεύθερο χώρο της φυλακής όπου νεαροί κρατούμενοι παίζουν μπάλα και τον ενοχλούν. Αυτό που επιθυμεί στη δύση του βίου του είναι «να αφήσει την τελευταία του πνοή κοντά στους συγγενείς του». «Θα ήταν άδικο, απάνθρωπο και σκληρό να πεθάνω στη φυλακή» έχει πει.
Οι δύο τελευταίοι έγκλειστοι «απριλιανοί»
Oι δύο έγκλειστοι «απριλιανοί», οι Δ. Ιωαννίδης και Ν. Ντερτιλής, δεν μιλιούνται. Αν και ο Ντερτιλής είχε καταγραφεί ως άνθρωπος του Ιωαννίδη, τα πράγματα δεν είναι έτσι καθώς δεν μυήθηκε στο κίνημα της 25ης Νοεμβρίου, παρ΄ ότι φερόταν να διαφημίζει στην ΑΣΔΕΝ ότι εκείνος και ο Ιωαννίδης ανέτρεψαν τον Παπαδόπουλο, κάτι που ο πρώτος δεν του συγχώρεσε ποτέ. Ο «αόρατος δικτάτορας» ήταν απομονωμένος όλα αυτά τα χρόνια από όλους, ενώ ελάχιστοι τον επισκέπτονταν. Δεν πήρε ποτέ άδεια από τη φυλακή και περνούσε τον καιρό του καλλιεργώντας έναν μικρό κήπο. Τον έχασε όμως και αυτόν όταν αναδιατάχθηκαν οι χώροι για να κρατηθούν τα μέλη της 17Ν. Πριν από έξι χρόνια παντρεύτηκε με «λευκό γάμο» τη χήρα ενός παλαιού συμμαθητή του. Ο πρώην λοχαγός Ντερτιλής παραμένει αμετανόητος και έχει αρνηθεί να ζητήσει χάρη. Εχει καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για την εν ψυχρώ δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη έξω από το Πολυτεχνείο το μεσημέρι της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 1973.
Είναι οι μόνοι που απομένουν φυλακισμένοι καθώς άλλοι είτε αποφυλακίστηκαν επικαλούμενοι ανήκεστο βλάβη της υγείας τους είτε απεβίωσαν. Εκτός φυλακών βρίσκονται εδώ και χρόνια λόγω ανηκέστου βλάβης οι πρωταίτιοι Στυλιανός Παττακός (από το 1990), Νικόλαος Μακαρέζος (από το 1987), Γρηγόριος Σπαντιδάκης (από το 1987), Ιωάννης Λαδάς (από το 1987) κ.ά., ενώ έχουν πεθάνει ο επικεφαλής της «εθνοσωτηρίου επαναστάσεως» Γεώργιος Παπαδόπουλος (το 1999) και ο αδελφός του Κωνσταντίνος (το ίδιο έτος), ο Γεώργιος Ζωιτάκης (το 1988), ο Μιχαήλ Μπαλόπουλος (το 1978), ο Αντώνιος Λέκκας (το 1980), ο Οδυσσέας Αγγελής (αυτοκτόνησε μέσα στη φυλακή το 1987).
