Εχει διαπιστωθεί ότι πριν από περίπου πέντε χιλιάδες έτη αναπτύχθηκε ένας μεγάλος και πολύ σημαντικός πολιτισμός σε περιοχές της βορειοδυτικής Ινδίας και του σημερινού Πακιστάν. Ο πολιτισμός αυτός αναπτύχθηκε σε έκταση 800 χιλιάδων τετραγωνικών χλμ. κατά μήκος κυρίως του Ινδού ποταμού για αυτό και ονομάστηκε Πολιτισμός της Κοιλάδας του Ινδού. Οπως φαίνεται ο πολιτισμός αυτός ήταν μοναδικός στην ανθρώπινη ιστορία αφού άκμασε για εκατοντάδες έτη απόλυτα ειρηνικά, χωρίς πολέμους και δημιουργώντας μια κοινωνία χωρίς ταξικές διαφορές.
Μοναδικός
Ο Πολιτισμός της Κοιλάδας του Ινδού οριοθετείται περίπου από το 2.600 π.χ ως περίπου το 1.900 π.Χ και τα αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν ότι πιθανώς επηρέασε σε σημαντικό βαθμό τον ινδουϊστικό πολιτισμό. Ξεχασμένος από την ιστορία, ως την ανακάλυψή του το 1920, αυτός ο πολιτισμός ταξινομείται μαζί με τον Μεσοποταμιακό και τον Αιγυπτιακό πολιτισμό, ως ένας από τους τρεις αρχαιότερους μεγάλους πολιτισμούς πάνω στον πλανήτη, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα στοιχεία της εμφάνισης πόλεων, της γεωργίας, της αρχιτεκτονικής και της γραφής. Οι αρχαιολόγοι, ιστορικοί και άλλοι ειδικοί δεν έχουν ακόμη καταλήξει στην αιτία της ξαφνικής κατάρρευσης ενός τόσο μεγάλου πολιτισμού.
O Αντριου Ρόμπινσον που ασχολείται χρόνια με την μελέτη του συγκεκριμένου πολιτισμού και έχει δημοσιεύσει μελέτες σε μεγάλες επιθεωρήσεις όπως το «Nature» έγραψε ένα βιβλίο στο οποίο ανάμεσα στα άλλα καταγράφονται όλα τα νέα ευρήματα και μελέτες για τον αρχαίο αυτό πολιτισμό. Το νέο στοιχείο που προκαλεί ήδη μεγάλη συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα είναι ότι όπως φαίνεται αυτός ο πολιτισμός κατάφερε να ανθήσει για περίπου επτακόσια έτη σε συνθήκες απόλυτης ειρήνης. Μετά από σχεδόν ένα αιώνα ερευνών στις πόλεις του πολιτισμού έχουν ανακαλυφθεί πλήθος αντικειμένων κάθε χρήσης αλλά δεν έχει εντοπιστεί ούτε ένα όπλο, ούτε κάποιο άλλο ίχνος παρουσίας όπλων.
Επιπλέον η μελέτη των ερειπίων που έχουν ανασκαφεί αλλά και οι στρωματογραφίες στις πόλεις αυτού του πολιτισμού δεν εμφανίζουν κανένα απολύτως σημάδι που να συνδέεται με μάχες και γενικότερα με εκδηλώσεις βίας. Αν κάποια πόλη του πολιτισμού αυτού είχε δεχτεί εξωτερική επίθεση ή αν είχαν υπάρξει εμφυλιακές διαμάχες θα υπήρχαν σχετικά ίχνη καταστροφών τα οποία απουσιάζουν πλήρως. Επιπλέον τα ευρήματα δείχνουν μια κοινωνία όπου δεν υπήρχαν ανισότητες και κυρίως δεν φαίνεται να υπήρχε κάποια βασιλική οικογένεια ή κάποια άρχουσα τάξη. Για αυτό και το αφιέρωμα κάνει λόγο για μια «ξεχασμένη ουτοπία». Στις ανασκαφές έχουν ανακαλυφθεί κείμενα τα οποία όμως ακόμη δεν έχει γίνει εφικτό να μεταφραστούν και να μάθουμε έτσι περισσότερα πράγματα για αυτόν τον πολιτισμό.
