Οι άνθρωποι μετατρέπουν τη Γη σε «μοναχικό πλανήτη», γυμνό από την πλούσια βιοποικιλότητα, υποστηρίζει ο καθηγητής Εντ Γουίλσον από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο ίδιος επισημαίνει ότι ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών «καλπάζει» περίπου 100-1.000 φορές ταχύτερα από ό,τι προτού περπατήσει στη Γη ο άνθρωπος. Μέχρι το τέλος του αιώνα που διανύουμε μάλιστα, ο δρ Γουίλσον εκτιμά ότι ενδεχομένως να έχουν εξαφανιστεί τα μισά είδη ζώων και φυτών του πλανήτη.
«Δημιουργούμε έναν μοναχικό πλανήτη. Αν συνεχίσουμε μάλιστα να καταστρέφουμε τη βιόσφαιρα της Γης, ενδεχομένως να καταλήξουμε – μεταξύ άλλων – με έναν πολύ επικίνδυνο πλανήτη» αναφέρει ο ειδικός σε θέματα βιοποικιλότητας. «Αν για παράδειγμα, σβήσουμε από τον χάρτη π.χ. όλα τα ήδη της Νότιας Αμερικής, τότε κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπανόρθωτα προβλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, ξεκινώντας μια καθοδική πορεία χωρίς επιστροφή».
«Ένα κατεστραμμένο περιβάλλον μπορεί να “κατοικηθεί” εκ νέου ως έναν βαθμό, αλλά αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε περίπτωση που έχουμε ξεφορτωθεί όλα τα είδη. Θα τα χάναμε για πάντα και πιστεύω ότι αυτή θα είναι και η κόψη του ξυραφιού και για την ανθρώπινη ύπαρξη επάνω στον πλανήτη» προσθέτει.
Το μνημείο των χαμένων ειδών
Ο δρ Γουίλσον, σε πρόσφατη επίσκεψή του στη Βρετανία, εγκαινίασε το πολλά υποσχόμενο πρόγραμμα γύρω από το παρατηρητήριο της μαζικής εξαφάνισης των ειδών, γνωστό ως Mass Extinction Monitoring Obervatory (MEMO) το οποίο θα κατασκευαστεί στο νησί του Πόρτλαντ, στα νότια παράλια της Βρετανίας. Πρόκειται για ένα μνημείο αφιερωμένο στα 460 είδη που έχουν εξαφανιστεί από τον πλανήτη μας κατά την τελευταία 500ετία – από το ντόντο μέχρι τον διάβολο της Τασμανίας που έχει εξαφανιστεί από την ηπειρωτική Αυστραλία και τελεί υπό εξαφάνιση στη νησιωτική Τασμανία -, το οποίο θα έχει ως στόχο την ενημέρωση του κοινού αλλά και των επιστημόνων.
«Πρέπει να λάβουμε ηθικές αποφάσεις ώστε να σταματήσει ο αφανισμός των ειδών. Σε αυτό θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η προστασία της βιόσφαιρας» τονίζει ο δρ Γουίλσον, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη της βιοποικιλότητας τροπικών δασών και άλλων άγριων βιοτόπων.
