Από τα 92 χημικά στοιχεία που απαντώνται στη φύση, τα 27 θεωρούνται απολύτως απαραίτητα για όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου. Τώρα όμως υπάρχει και ένα ακόμα: το βρώμιο.
«Χωρίς βρώμιο δεν υπάρχουν ζώα. Αυτή είναι η ανακάλυψη» αναφέρει ο δρ Μπίλι Χάντσον του Πανεπιστημίου Vanderbilt του Τενεσί, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση «Cell».
Από τα σφουγγάρια και τους αχινούς μέχρι τον άνθρωπο, ανακάλυψε η ομάδα του Χάντσον, όλα τα ζώα χρησιμοποιούν ιόντα βρωμίου σε ένα ένζυμο που σχετίζεται με τη σύνθεση του κολλαγόνου IV, μιας από τις αρκετές μορφές κολλαγόνου στα ζώα.
Συγκεκριμένα, το βρώμιο λειτουργεί ως συμπαράγοντας της πυροξιδασίνης, ενός ενζύμου που υπάρχει σε όλα τα ζώα και δημιουργεί δεσμούς ανάμεσα στα μόρια κολλαγόνου IV.
Το βρώμιο, ένα καφεκόκκινο δύσοσμο και τοξικό υγρό σε θερμοκρασία δωματίου, κατατάσσεται στην ομάδα των αλογόνων και έχει ιδιότητες ανάμεσα σε αυτές του χλωρίου και του ιωδίου. Είναι σχετικά σπάνιο στον γήινο φλοιό, διαλύεται όμως εύκολα στο νερό και απομονώνεται συνήθως από τη θάλασσα.
Τα νέα ευρήματα
Η ανακάλυψη για το βιολογικό ρόλο του βρωμίου βασίστηκε σε προηγούμενες μελέτες για παθήσεις των νεφρών, στις οποίες διαπιστώθηκε ότι παίζει ρόλο η ελαττωματική σύνδεση των μορίων κολλαγόνου IV. Η ίδια μορφή κολλαγόνου υπάρχει όχι μόνο στους νεφρούς αλλά σε όλους τους επιθηλιακούς ιστούς, καθώς αποτελεί μέρος ενός δίκτυο ινών που ονομάζεται βασική μεμβράνη.
Προκειμένου να αποδείξουν ότι το βρώμιο της πυροξιδασίνης είναι απαραίτητο στα ζώα, οι ερευνητές έδειξαν ότι η μύγα του ξιδιού Drosophila πεθαίνει όταν αφαιρεθεί το βρώμιο από τη διατροφή της, εκτός αν η πρόσληψη βρωμίου αποκατασταθεί σύντομα.
Το βρώμιο είναι επομένως «απαραίτητο για την ανάπτυξη των ζώων και την αρχιτεκτονική των ιστών.
Η ανακάλυψη φαίνεται όμως να έχει σημασία και στην ιατρική, αφού η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι το βρώμιο ενδεχομένως θα ήταν χρήσιμο συμπλήρωμα σε «πολλές ομάδες ασθενών», για παράδειγμα ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση λόγω νεφρικής ανεπάρκειας, ή τρέφονται παρεντερικά με ενδοφλέβιο ορό.