Λίγους μήνες πριν φτάσει στον Δία, το σκάφος Juno της NASA κατέρριψε το ρεκόρ απόστασης για αποστολή που βασίζεται στην ηλιακή ενέργεια -όλες οι προηγούμενες αποστολές που έφτασαν τόσο μακριά από τον Ήλιο χρησιμοποιούσαν θερμοηλεκτρικές γεννήτριες πλουτωνίου.

To ρεκόρ

Οπως ανακοίνωσε η NASA, στις 21.00 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη 13 Ιανουαρίου, το Juno βρέθηκε σε απόσταση 793 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο. Κατέρριψε έτσι το ρεκόρ της ευρωπαϊκής αποστολής Rosetta, η οποία επίσης βασίζεται σε ηλιακούς συλλέκτες και έφτασε τα 792 εκατομμύρια χιλιόμετρα καθώς προσέγγιζε τον κομήτη 67P τον Οκτώβριο του 2012.

Το Juno, βάρους 4 τόνων, αντλεί ενέργεια από τρία φωτοβολταϊκά πάνελ μήκους 9 μέτρων. Στην απόσταση που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο, οι ηλιακοί συλλέκτες δίνουν ισχύ 14 kilowatt, αρκετή για τη θέρμανση ενός μικρού διαμερίσματος το χειμώνα.

«Ο Δίας όμως βρίσκεται πέντε φορές πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με τη Γη, και το ηλιακό φως που φτάνει μέχρι εκεί έχει 25 φορές μικρότερη ένταση» λέει ο Ρικ Νάιμπακεν, επιστήμονας της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. Αυτό συμβαίνει επειδή η ένταση του φωτός μειώνεται αντιστρόφως ανάλογα με την απόσταση από τη φωτεινή πηγή.

«Αν και τα γιγάντια ηλιακά πάνελ θα παράγουν μόλις 500 watt όταν βρισκόμαστε στον Δία, το Juno έχει άκρως αποδοτικό σχεδιασμό και το νούμερο αυτό θα είναι υπεραρκετό για να κάνουμε δουλειά» προσθέτει ο Νάιμπακεν.


Η πορεία του Juno από την εκτόξευση μέχρι την άφιξη στον Δία

Μέχρι σήμερα, οκτώ διαστημικές αποστολές έχουν φτάσει ή προσπεράσει την τροχιά του Δία, του πέμπτου κατά σειρά πλανήτη από τον Ήλιο. Όλες οι αποστολές αυτές βασίζονταν σε θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων, οι οποίες μετατρέπουν σε ενέργεια τη θερμότητα που απελευθερώνεται από τη διάσπαση μιας ποσότητας πλουτωνίου.
Το Juno εκτοξεύτηκε το 2011 και πρόκειται να θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Δία φέτος στις 4 Ιουλίου.
Το σκάφος παίρνει το όνομα της Τζούνο, του ρωμαϊκού αντίστοιχου της θεάς Ήρας, η οποία σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν η μόνη που μπορούσε να κοιτάξει μέσα από τα σύννεφα με τα οποία τύλιγε ο Δίας τον εαυτό του για να κρύψει τις ατασθαλίες του.

Τώρα, η Ήρα καλείται να:

  • Μετρήσει πόσο νερό υπάρχει στην ατμόσφαιρα του Δία. Η περιεκτικότητα σε νερό έχει άμεση σχέση με το πού σχηματίστηκε ο πλανήτης: ορισμένοι πιστεύουν ότι βρισκόταν ανέκαθεν στη σημερινή του θέση, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι σχηματίστηκε στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος και αργότερα μετακινήθηκε προς το εσωτερικό του.
  • Εξετάσει τη σύσταση, τη θερμοκρασία, τις κινήσεις των νεφών και άλλες παραμέτρους
  • Χαρτογραφήσει το μαγνητικό και το βαρυτικό πεδίο του πλανήτη. Αυτό ίσως απαντήσει στο ερώτημα του αν ο Δίας έχει στερεό πυρήνα, ή αν αποτελείται εξολοκλήρου από αέρια.
  • Μελετήσει τη γιγάντια μαγνητόσφαιρα του Δία, προκειμένου να δώσει νέα στοιχεία για την αλληλεπίδραση του μαγνητικού πεδίου με την ατμόσφαιρα. Επιπλέον, θα εξετάσει το σέλας που εκδηλώνεται στο βόρειο και νότιο πόλο του πλανήτη.

To Juno θα μελετήσει τον γιγάντιο για περίπου ένα χρόνο, πριν τα ηλεκτρονικά του συστήματα αρχίσουν τελικά να χαλάνε λόγω της θανάσιμης ακτινοβολίας που λούζει αυτή τη γειτονιά του Διαστήματος. Με την ολοκλήρωση της αποστολής, το Juno θα αυτοκαταστραφεί στην ατμόσφαιρα του Δία -μια κίνηση που αποφασίστηκε προκειμένου να μην μολύνει το σκάφος τον δορυφόρο του πλανήτη Ευρώπη, όπου οι επιστήμονες δεν αποκλείουν να υπάρχει ζωή.