Αμερικανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι έκαναν ένα σημαντικό βήμα προς την εξάλειψη της υποτροπής του καρκίνου, συνδυάζοντας την ανοσοθεραπεία με την χημειοθεραπεία, όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο της επιθεώρησης «Journal of Leukocyte Biology»
Η μέθοδος
Επιστημονική ομάδα του Τμήματος Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας της Ιατρικής Σχολής VCU στο Ριτσμοντ της Βιρτζίνια, ανακάλυψε ότι η χημειοθεραπεία μόνη της συντελεί σε δύο τύπους αδρανών καρκινικών κυττάρων που δεν εξοντώνονται αμέσως και αναπτύσσουν ανθεκτικότητα στην επιπρόσθετη χημειοθεραπεία. Όταν όμως η χημειοθεραπεία συνδυάζεται με ανοσοθεραπεία, η πλειοψηφία των κυττάρων αυτών καταστρέφονται.
«Στην ανοσοθεραπεία όλα είναι θέμα χρόνου. Και ο καλύτερος τρόπος χρήσης της ανοσοθεραπείας ως μέσο πρόληψης του καρκίνου είναι κατά την φάση της αδράνειας του όγκου, ώστε να τον εμποδίσουμε να εξελιχθεί σε επιθετικότερη μορφή καρκίνου» εξηγεί ο Δρ. Μασουντ Μαντζιλι, μέλος της επιστημονικής ομάδας.
Οι ερευνητές κατέληξαν στις διαπιστώσεις αυτές αφού χορήγησαν σε εργαστηριακό περιβάλλον χημειοθεραπευτικό παράγοντα σε καρκινικά κύτταρα του μαστού. Σχεδόν όλα εξοντώθηκαν, αλλά ένα υπολειμματικός αριθμός καρκινικών κυττάρων επιβίωσαν και έπεσαν σε αδράνεια. Υπολογίζοντας την παρουσία ενός μορίου που σχετίζεται με τον κυτταρικό διαχωρισμό, οι ειδικοί καθόρισαν ότι αυτός ο υπολειμματικός αριθμός των αδρανών καρκινικών κυττάρων αποτελούνταν από έναν νωχελικό καθώς και έναν ήρεμο πληθυσμό. Στην συνέχεια χορήγησαν στα αδρανή κύτταρα ένα παράγωγο του ανοσοποιητικού συστήματος, και παρατήρησαν ότι αυτά ήταν επιρρεπή στην ανοσοθεραπεία και ότι τα ήρεμα, όχι τα νωχελικά καρκινικά κύτταρα, δε μπορούσαν να ξεφύγουν από την ανοσοθεραπεία.
«Η παρούσα μελέτη αποδεικνύει την σημασία της εξερεύνησης του ανοσοποιητικού συστήματος στην περίπτωση του καρκίνου για την στόχευση της υπολειμματικής νόσου, που τα υπάρχοντα αντικαρκινικά φάρμακα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν» σχολιάζει ο Τζον Γουέρρι αναπληρωτής εκδότης του Journal of Leukocyte Biology.
Newsroom ΔΟΛ
