Παρά την πρόοδο της ιατρικής, η μόλυνση του αίματος από μικρόβια μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε θάνατο από σήψη και σοκ, και παραμένει σημαντική αιτία θανάτου ακόμα και σε ανεπτυγμένες χώρες. Τη λύση θα μπορούσε να δώσει μια συσκευή που εμπνέεται από τη λειτουργία του σπλήνα και απομακρύνει από το αίμα μικρόβια και τοξίνες.
Πρόβλημα και αντιμετώπιση
Η σήψη, ή σηπτικό σοκ, είναι μια γενικευμένη φλεγμονή του οργανισμού λόγω μόλυνσης του αίματος -μια υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί να προκαλέσει θάνατο από πολυοργανική ανεπάρκεια. Αντιμετωπίζεται με ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών ευρέως φάσματος, η οποία όμως δεν είναι πάντα αποτελεσματική.
Ο Ντόναλντ Ίνγκμερ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ αποφάσισε να ακολουθήσει μια διαφορετική προσέγγιση, αυτή που ακολουθεί και ο ίδιος ο ανθρώπινος οργανισμός για να καθαρίσει λοιμώξεις του αίματος. Η ομάδα του ερευνητή ανέπτυξε μια μικρή συσκευή που μιμείται τη λειτουργία του σπλήνα, ενός οργάνου που αποτελεί τμήμα του λεμφικού συστήματος και δρα ως φίλτρο για την απομάκρυνση γερασμένων κυττάρων και παθογόνων παραγόντων από την κυκλοφορία του αίματος.
Τα πειράματα
Σε πρώτη φάση, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Nature Medicine», το μολυσμένο αίμα αναμειγνύεται με μεταλλικά νανοσφαιρίδια καλυμμένα με ένα μόριο που ονομάζεται MBL. Στον ανθρώπινο οργανισμό, το MBL συνδέεται με μόρια σακχάρων που υπάρχουν σε δεκάδες διαφορετικά βακτήρια, μύκητες και τοξίνες και βοηθά έτσι στην προστασία από λοιμώξεις. Το αίμα που περιέχει τα νανοσωματίδια διοχετεύεται στη συνέχεια σε ένα δίκτυο από κανάλια, οπότε ένας μαγνήτης τραβά τα νανοσωματίδια, μαζί με τα μικρόβια και τις τοξίνες που έχουν συγκρατήσει, και το καθαρισμένο πλέον αίμα επιστρέφεται στη κυκλοφορία.
Σε δοκιμές με αρουραίους, η συσκευή μείωσε τη θνησιμότητα από σηπτικό σοκ από το 86 στο 11 τοις εκατό μέσα σε λίγες ώρες, αναφέρει η ερευνητική ομάδα. Η συσκευή θα χρειαζόταν περίπου πέντε ώρες για να επεξεργαστεί τα περίπου πέντε λίτρα αίματος στο ανθρώπινο σώμα, και ενδεχομένως θα μπορούσε να απομακρύνει ακόμα και ιούς όπως ο HIV και ο Έμπολα. Δεδομένου μάλιστα ότι παρόμοια συστήματα φιλτραρίσματος χρησιμοποιούνται ήδη ευρέως στην αιμοδιάλυση για νεφροπαθείς, οι πρώτες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους θα μπορούσαν να ξεκινήσουν σε μια διετία.