Για πρώτη φορά επιστήμονες βρήκαν τον τρόπο να προσδιορίσουν την ηλικία των αστακών μετρώντας τους δακτυλίους στη σάρκα τους – διαδικασία αντίστοιχη με αυτή του προσδιορισμού της ηλικίας των δέντρων.
Σήμερα κανένας δεν γνωρίζει πόσο ζουν κατά μέσο όρο οι αστακοί – ορισμένοι εκτιμούν ότι ξεπερνούν τα 100 χρόνια ζωής.
Ωστόσο το να μπορούν πλέον οι ειδικοί να γνωρίζουν – αντί απλώς να μαντεύουν – την ηλικία των αστακών αλλά και άλλων οστρακόδερμων θα βοηθήσει σημαντικά στον καλύτερο έλεγχο των πληθυσμών τους αλλά και στη ρύθμιση της άκρως κερδοφόρας βιομηχανίας που αφορά την πώληση αστακών και άλλων μαλακίων, σύμφωνα με τον Ραούφ Κιλάντα, ερευνητή από το Πανεπιστήμιο του Νιου Μπρούνσγουικ που ήταν κύριος συγγραφέας σχετικής μελέτης η οποία δημοσιεύεται στο τεύχος αυτού του μήνα του επιστημονικού περιοδικού «Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Sciences».
Ενας «κρυφός» δακτύλιος ετησίως
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες προσπαθούσαν να υπολογίσουν – όχι όμως με ακρίβεια – την ηλικία των αστακών με βάση το μέγεθός τους και κάποιες άλλες παραμέτρους. Από τη νέα μελέτη φάνηκε όμως ότι τόσο οι αστακοί όσο και άλλα οστρακόδερμα, όπως τα καβούρια και οι γαρίδες, εμφανίζουν έναν δακτύλιο ανάπτυξης τον χρόνο σε «κρυφά» σημεία της σάρκας τους.
«Το να διαθέτουμε τις πληροφορίες σχετικά με την ηλικία οποιουδήποτε είδους θα βελτιώσει σημαντικά τη γνώση μας σχετικά με τους αριθμούς των πληθυσμών του ενώ θα διασφαλίσει και τη βιωσιμότητα διαφορετικών ειδών» τόνισε ο δρ Κιλάντα κατά την παρουσίαση των ευρημάτων της ομάδας του χθες σε επιστημονικό συνέδριο στο Πόρτλαντ.
Οι επιστήμονες μπορούν ήδη να υπολογίσουν την ηλικία των ψαριών μετρώντας τους δακτυλίους ανάπτυξης σε ένα οστέινο τμήμα του έσω ωτός τους καθώς και την ηλικία των καρχαριών μετρώντας τους δακτυλίους στους σπονδύλους τους.
Ελλειψη εμφανών δομών – «κλειδιών» της ανάπτυξης
Ωστόσο τα οστρακόδερμα αποτελούσαν «γρίφο» εξαιτίας της έλλειψης κάποιων εμφανών μόνιμων δομών που να δείχνουν την ανάπτυξή τους.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους ο δρ Κιλάντα και πέντε άλλοι ερευνητές στον Καναδά έριξαν μια πιο… προσεκτική ματιά σε αστακούς, χιονοκάβουρες (καβούρια της Αρκτικής), γαρίδες της Αρκτικής καθώς και γαρίδες του είδους Sclerocrangon boreas.
Ανακάλυψαν δακτυλίους ανάπτυξης στον μίσχο που ενώνει το σώμα αυτών των οστρακόδερμων με ένα μάτι στο άκρο του. Παράλληλα μόνο στους αστακούς και στα καβούρια εντοπίστηκαν δακτύλιοι στους αποκαλούμενους «γαστρικούς μύλους» – τμήματα του στομάχου με τρεις δομές που μοιάζουν με δόντια και χρησιμοποιούνται για το άλεσμα της τροφής.
Σαφείς απαντήσεις με τη νέα τεχνική
Οι αστακοί δεν χάνουν την αναπαραγωγική τους ικανότητα ούτε δείχνουν άλλα σημάδια γήρανσης καθώς μεγαλώνουν – ωστόσο κανένας δεν γνωρίζει ποιο ακριβώς είναι το προσδόκιμο ζωής τους. Η νέα τεχνική η οποία είναι η πρώτη άμεση τεχνική που μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια την ηλικία των οστρακόδερμων αναμένεται να δώσει τώρα σαφείς απαντήσεις.
Ο δρ Κιλάντα ανέφερε κατά την παρουσίασή του ότι τα δείγματα που εξέτασε στο πλαίσιο της μελέτης του ήταν 16-17 ετών κατά μέσο όρο. Ο ερευνητής εκτίμησε ότι στο φυσικό τους περιβάλλον πρέπει να ζουν αστακοί που φθάνουν ως τα 60 ή 70 χρόνια ζωής.
