Το «πάντρεμα» δύο κοινών φαρμάκων, ενός αντικαταθλιπτικού και ενός χαπιού που χορηγείται κυρίως για την μείωση της χοληστερόλης στο αίμα, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, επισημαίνει τώρα νέα μελέτη αμερικανών ειδικών.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, στην Καλιφόρνια, προχώρησαν σε ενδελεχή ανάλυση στοιχείων που είχαν συλλεγεί από το σύστημα Adverse Event Reporting (AERS), της αμερικανικής υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Πρόκειται για μια τράπεζα δεδομένων στην οποία γιατροί αναφέρουν τυχόν παρενέργειες φαρμάκων που έχουν παρατηρήσει σε ασθενείς τους.
Συνδυασμός στο …κόκκινο
Όταν οι ερευνητές εξέτασαν τους συνδυασμούς φαρμάκων που προκαλούσαν αύξηση στα επίπεδα της γλυκόζης του αίματος – ένα σύμπτωμα το οποίο σχετίζεται με την εμφάνιση διαβήτη – είδαν ότι εκείνος που ξεχώριζε με διαφορά ήταν ο συνδυασμός των δραστικών ουσιών παροξετίνης και πραβαστατίνης.
Στη συνέχεια, οι ειδικοί συνεργάστηκαν με συναδέλφους τους από τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Βάντερμπιλτ, προκειμένου να μελετήσουν το ηλεκτρονικό ιστορικό ασθενών που είχαν νοσηλευθεί σε κάποιο νοσοκομείο που σχετίζεται με τα παραπάνω ιδρύματα και στους οποίους είχαν χορηγηθεί και τα δύο φάρμακα ταυτόχρονα.
Παρατήρησαν λοιπόν, ότι η λήψη της αντικαταθλιπτικής ουσίας παροξετίνης σε συνδυασμό με τον αναστολέα της αναγωγάσης του HMG-CoA πραβαστατίνης, εκτόξευε τις τιμές της γλυκόζης του αίματος στα ύψη και ιδιαίτερα σε διαβητικούς ασθενείς.
Αμέσως μετά, οι επιστήμονες θέλησαν να δοκιμάσουν τα ευρήματά τους σε ποντίκια. Μέσω διατροφής πλούσιας σε λιπαρά και ζάχαρη, έφεραν τα τρωκτικά σε προ-διαβητική κατάσταση και στη συνέχεια τους χορήγησαν το «κοκτέιλ» των δύο φαρμάκων.
Είδαν λοιπόν, ότι και στα ποντίκια τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα εκτοξεύονταν στα ύψη. Όταν ωστόσο, το κάθε φάρμακο χορηγούνταν ξεχωριστά του δεν παρατηρείτο οποιαδήποτε αλλαγή στα επίπεδα γλυκόζης.
Εφιαλτικές εκτιμήσεις
Οι επικεφαλής ερευνητές δρ Νίκολας Τονέτι και δρ Ρας Άλτμαν από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ εκτιμούν ότι ο επικίνδυνος συνδυασμός παροξετίνης και πραβαστατίνης χορηγήθηκε σε περίπου 715.000 Αμερικανούς μέσα στο 2009.
Κάτι τέτοιο, εξηγούν, για τους διαβητικούς σημαίνει ότι ενδεχομένως να χρειάζονται μεγαλύτερη δόση φαρμάκων για τον αποτελεσματικό έλεγχο της κατάστασής τους, ενώ για τους υπόλοιπους ότι η πιθανότητα να γίνουν διαβητικοί κρέμεται από μία κλωστή.