Οι πρωταθλητές των αλμάτων

Στις 14 Οκτωβρίου του 2012 δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο παρακολούθησαν σε ζωντανή σύνδεση την εκπληκτική προσπάθεια του αυστριακού αλεξιπτωτιστή και κασκαντέρ Φέλιξ Μπαουμγκάρτνερ, ο οποίος έπεσε στο κενό από ύψος 39 χλμ. Ο Μπαουμγκάρτνερ βγήκε από την ειδικά σχεδιασμένη για την προσπάθειά του κάψουλα και πήδηξε στο κενό φτάνοντας με ασφάλεια στο έδαφος ύστερα από δέκα λεπτά. Σύμφωνα με την ανακοίνωση των υπευθύνων του εντυπωσιακού εγχειρήματος ο Μπαουμγκάρτνερ έπεσε στη Γη με ταχύτητα 1.357,6 χλμ./ώρα.

Η αμερικανική εταιρεία Boston Dynamics κατασκεύασε το Sand Flea, ένα μικρό τετράτροχο ρομπότ με εκπληκτικές αλτικές ικανότητες. Το ρομπότ όταν βρίσκει εμπόδιο ή θέλει να ανέβει κάπου «μαζεύει» τις μπροστινές ρόδες του και ενεργοποιεί έναν μηχανισμό που του επιτρέπει να κάνει άλματα σε ύψη που φτάνουν τα εννέα μέτρα! Το Sand Flea λειτουργεί ως ρομπότ παρακολούθησης και οι αλτικές δυνατότητές του το καθιστούν εξαιρετικά χρήσιμο και αποδοτικό, αφού μπορεί να «πηδά» τοίχους, να ανεβοκατεβαίνει σε μπαλκόνια, ταράτσες και γενικότερα να πηγαίνει σε σημεία όπου ο άνθρωπος θα ήταν δύσκολο ή ακόμη και αδύνατο να βρεθεί, μεταδίδοντας από εκεί εικόνα και ήχο.

Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη έκαναν ειδικοί μελετώντας απολιθώματα ψαριών που βρίσκονταν σε μουσείο της Κίνας. Οπως διαπίστωσαν, τα απολιθώματα ανήκουν σε ένα πανάρχαιο είδος ψαριού που μπορούσε να κάνει μεγάλα άλματα έξω από το νερό. Το ψάρι αυτό δεν αποτελεί πρόγονο των σημερινών ειδών ψαριών που μπορούν να «πετάνε» έξω από το νερό αλλά φαίνεται ότι ανέπτυξε τη συγκεκριμένη ικανότητα για τον ίδιο λόγο –για να αποφεύγει δηλαδή τους εχθρούς του. Σήμερα τα περισσότερα είδη ιπτάμενων ψαριών ζουν στις τροπικές περιοχές και μπορούν να κάνουν άλματα ύψους περίπου μισού μέτρου έξω από το νερό με ταχύτητα περίπου 70 χλμ./ώρα.

Το αρχαίο ιπτάμενο ψάρι έλαβε την ονομασία Potanichthys xingyiensi και υπολογίζεται ότι έχει ηλικία 240 εκατομμυρίων ετών. Αυτό σημαίνει ότι τα ψάρια είχαν καταφέρει να αναπτύξουν πτητικές ικανότητες 80 εκατομμύρια έτη πριν από την εμφάνιση των πτηνών.

Υπάρχουν ορισμένα είδη φιδιών που έχουν την ικανότητα να πετάγονται ψηλά από το σημείο όπου βρίσκονται στη στεριά ή μέσα στο νερό για να αρπάξουν τη λεία τους. Υπάρχουν κάποια άλλα που κινούνται στα δέντρα και, αν χρειαστεί, μπορούν να κάνουν μικρά άλματα από ένα κλαδί σε ένα άλλο. Υπάρχει όμως και ένα είδος που μπορεί κυριολεκτικά να… πετάει. Το «Chrysopelea paradisi» είναι ένα δενδρόβιο φίδι που συναντάται κυρίως σε περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας (Φιλιππίνες, Σουμάτρα, Βόρνεο, Ινδονησία, Ιάβα κ.ά.). Το «φίδι του παραδείσου», όπως είναι ευρύτερα γνωστό, φτάνει σε μήκος τα 1,2 μέτρα και το δηλητήριό του δεν είναι ιδιαίτερα τοξικό.

Ετσι η κύρια μέθοδος εξόντωσης των θηραμάτων του είναι να πέφτει ξαφνικά επάνω τους, να τυλίγει το σώμα του γύρω τους και να τα σφίγγει ώσπου τελικά να πεθάνουν. Το πιο ενδιαφέρον όσο και εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου φιδιού είναι ότι κάνει άλματα όχι από το κλαδί ενός δέντρου σε ένα διπλανό κλαδί αλλά από ένα δέντρο σε άλλο. Εχει διαπιστωθεί ότι το C.paradisi μπορεί να… πετάει σε απόσταση 30 μέτρων!

Ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον Τζέικ Σόκα του Πανεπιστημίου Virginia Tech Wake Forest μελέτησε το φίδι και ανέλυσε τις κινήσεις και τη συμπεριφορά του χρησιμοποιώντας εξελιγμένο εξοπλισμό, όπως έναν εκτυπωτή 3-D. «Τα φίδια αυτά μετατρέπουν όλο το σώμα τους σε μια αεροδυναμική επιφάνεια. Κάποια στιγμή το σώμα παίρνει ένα σχήμα που μοιάζει με UFO» αναφέρει ο Σόκα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το φίδι τεντώνει, λυγίζει και οριζοντιώνει το σώμα του ενώ ίπταται με τρόπο τέτοιον ώστε να μειώνεται η αντίσταση του αέρα και να μετακινείται όσο το δυνατόν πιο μακριά. Σε αυτή τη διαδικασία κάποια στιγμή παίρνει ένα αεροδυναμικό σχήμα που θυμίζει πραγματικά UFO.