Οταν απολαμβάνουμε τον κατάφωτο από χρώματα νυχτερινό ουρανό, πολλές φορές δεν σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η ρίψη βεγγαλικών στο περιβάλλον.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις φωτοβολίδες που χρησιμοποιούνται ως σήμανση σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης, προβλημάτισε τους ειδικούς του Τμήματος Πυροτεχνουργίας και Προτύπων του αμερικανικού στρατού, με αποτέλεσμα να προχωρήσουν στην αντικατάσταση των βλαβερών χημικών ουσιών των «λουλουδιών» των… αιθέρων με ουσίες φιλικότερες προς το περιβάλλον.
Με επικεφαλής τους Τζάρεντ Μορέτι και Τζες Σαμπατίνι, οι ερευνητές βρήκαν «αντικαταστάτες» σε ουσίες οξείδωσης (χημικές ουσίες πλούσιες σε οξυγόνο που πυροδοτούν την καύση των βεγγαλικών, όπως π.χ. το υπερχλωρικό κάλιο και το νιτρικό βάριο) που θεωρούνταν απειλή είτε για την ανθρώπινη υγεία είτε για το περιβάλλον.
Σύμφωνα με τους ίδιους, η εξεύρεση ουσιών που θα οδηγούσαν απλά στο άναμμα των βεγγαλικών δεν ήταν αρκετή: θα έπρεπε ταυτόχρονα να είναι ακίνδυνες για την υγεία, να μην εμφανίζουν ευαισθησία στην υγρασία αλλά και να παράγουν λάμψη σε έντονα χρώματα. Οι ουσίες με τις οποίες πειραματίστηκαν ήταν κυρίως το νιτρικό στρόντιο, το υπεριωδικό κάλιο και το υπεριωδικό νάτριο.
Τα νέα οικολογικά ευρήματα, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, θα μπορούσαν να έχουν ευρεία εφαρμογή τόσο σε στρατιωτικά βεγγαλικά όσο και σε κοινά πυροτεχνήματα.
Ρομποτική… ναυαγοσώστρια!
Μπορεί να μη μοιάζει με τις καλλονές του «Baywatch», ωστόσο πρόκειται για την πιο καυτή «ναυαγοσώστρια» στην παραλία Ζούμα, στις ΗΠΑ. Ονομάζεται EMILY και μοναδικό μέλημά της είναι να σώζει ζωές. Πρόκειται για την τηλεκατευθυνόμενη ρομποτική ναυαγοσώστρια που δημιουργήθηκε το 2009 από τον Τόνι Μάλιγκαν και εφέτος άρχισε να χρησιμοποιείται ως βοηθός των ναυαγοσωστών της φημισμένης περιοχής του Λος Αντζελες.
«Ο χειρισμός του ρομπότ μοιάζει με τον χειρισμό ενός τηλεκατευθυνόμενου ταχύπλοου» εξηγεί ο ναυαγοσώστης Τζο Εβερετ.
Η καλλίγραμμη EMILY, παρά τον μαζεμένο σχεδιασμό της, είναι ικανή να «σχίζει» τα κύματα με ταχύτητα που αγγίζει τα 30 μίλια την ώρα (48 χλμ./ώρα) και να κουβαλάει από πέντε ως επτά λουομένους τη φορά.
Ακριβώς επειδή δεν μπορεί να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες, στόχος των Αρχών είναι η χρήση της για τη διάσωση κολυμβητών που διατηρούν τις αισθήσεις τους. Σημαντικό είναι ακόμη το γεγονός ότι πάντοτε πρέπει να υπάρχει κάποιος στην ξηρά ο οποίος να ελέγχει τις κινήσεις της, καθώς δεν έχει τη δυνατότητα δράσης στον αυτόματο πιλότο.
Οθόνη αφής «αγνοεί» τα ακούσια χάδια
Για όσους δηλώνουν ανεπίδεκτοι ως προς τη χρήση των smartphones, ακριβώς επειδή δεν μπορούν να ελέγξουν διά της αφής τις εντολές που δίνουν κάθε φορά στη συσκευή τους, οι ειδικοί βρήκαν τη λύση. Ο λόγος για τους Ζούχα Ματέρο και Ασλι Κόλι, ερευνητές της Nokia, οι οποίοι ανέπτυξαν ένα λογισμικό το οποίο αναλύει τα «χάδια» των χρηστών, διαχωρίζοντας τις εντολές που δίνονται εκούσια από εκείνες που δίνονται κατά λάθος.
Μέσα από μια σειρά δοκιμών που πραγματοποίησαν οι ειδικοί είδαν ότι στις 4.000 εντολές αφής οι 1.500 δίνονται κατά λάθος. Παρατήρησαν ακόμη, ότι το 99,7% των εκούσιων εντολών διά της αφής είχαν χρονική διάρκεια μεταξύ 70 και 400 χιλιοστών του δευτερολέπτου, ενώ οι ακούσιες εντολές είχαν πολύ μικρότερη διάρκεια. Οι περισσότερες από τις λανθασμένες εντολές δίνονται από το πάτημα του εικονιδίου εφαρμογών που βρίσκεται στην άκρη της οθόνης του κινητού.
Αναλύοντας πολλούς παράγοντες λάθους, οι ερευνητές έφτιαξαν ένα λογισμικό το οποίο μπορεί να φιλτράρει και να απορρίπτει το 80% των ακούσιων αγγιγμάτων σε οθόνες αφής.
«Εξυπνα» φανάρια αποφεύγουν τη βροχή
Μια νέα γενιά φαναριών αυτοκινήτου που στοχεύουν και στέλνουν το φως τους ανάμεσα στις σταγόνες, με αποτέλεσμα να μην αλλοιώνεται το φως τους λόγω της βροχής, δημιούργησαν αμερικανοί επιστήμονες.
Οπως περιγράφεται στο επιστημονικό περιοδικό «Technology Review» του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σρινιβάσα Ναρασιμχάν από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, δημιούργησαν ένα σύστημα «έξυπνων» φαναριών που θα αυξάνει την ορατότητα σε περίπτωση καταρρακτώδους βροχής ή χιονόπτωσης.
Σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, οι οδηγοί βασίζονται κυρίως στο φως των φαναριών τους. Στην πραγματικότητα όμως το φως αυτό περιορίζει την ορατότητά τους, καθώς λόγω της υγρασίας αντανακλάται και πάλι πίσω στον οδηγό.
Το πρότυπο «έξυπνο» σύστημα που σχεδίασαν οι ερευνητές αποτελείται από τον συνδυασμό μιας κάμερας, ενός προτζέκτορα και ενός διαχωριστή δέσμης, και λειτουργεί προβλέποντας την κατεύθυνση των σταγόνων της βροχής και των χιονονιφάδων και κατευθύνοντας στην πορεία το φως των προηγμένων φαναριών ανάμεσά τους προκειμένου ο οδηγός να βλέπει καθαρά μπροστά του.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ